Ένας «δράκος» απ’ την... Τούμπα!

που πιστεύει ότι στο πρόσωπο του πρώην παίκτη του ΠΑΟΚ βρήκε τον επόμενο μεγάλο Πορτογάλο κόουτς.

«Καλησπέρα. Θα ήθελα να σας εξομολογηθώ κάτι από την αρχή. Δεν είμαι άγγελος. Είμαι ο εαυτός μου και δεν πρόκειται να αλλάξω. Ζω τα πράγματα με ένταση και πάθος, έτσι είναι ο χαρακτήρας μου. Ζω κάθε παιχνίδι ως τα όρια. Ίσως στους Γάλλους διαιτητές δεν θα αρέσει αυτό, αλλά κάθε φορά που θα βλέπω κάτι που δεν μου αρέσει θα φωνάζω. Το ίδιο κάνω και όταν βλέπω πράγματα στο γήπεδο από τους παίκτες μου που δεν μου αρέσουν. Έτσι είναι ο δικός μου τρόπος δουλειάς. Μπορεί σε κάποιους να μην αρέσει, όμως από εδώ και πέρα έτσι θα είναι τα πράγματα».

Από το πρώτο δευτερόλεπτο που κάθισε στον πάγκο της Ναντ, ξεκαθάρισε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο αυτό που λένε οι Αμερικανοί: My way or the highway. Υπάρχουν δύο ειδών γνώμες: Η δική μου και η λάθος. Επίλεξε με ποια θα συμβαδίσεις.

Δεν το παίζει τρελός. Είναι. Χωρίς δίπλωμα, αλλά είναι. Το αίμα του βράζει, ζει στα κόκκινα. Λίγο πριν έρθει στα μέρη μας και στον ΠΑΟΚ είχε τιμωρηθεί με τριετή ποινή απαγόρευσης εισόδου στα γήπεδα (τελικά εξέτισε μόνο 4,5 μήνες) όταν με τη φανέλα της Σταντάρ Λιέγης πρώτα έφτυσε ένα αντίπαλο και μετά επιτέθηκε στο διαιτητή της αναμέτρησης.

Στον κόσμο του Σέρτζιο Κονσεϊσάο υπάρχουν μόνο οι εκάστοτε «δικοί του». Όλοι οι υπόλοιποι είναι εχθροί, τους οποίους δεν θέλει να βλέπει ούτε ζωγραφιστούς. Ένα από τα πρώτα βίντεο που διαδόθηκε εν ριπή οφθαλμού στα γαλλικά social media την ημέρα που συμφώνησε με την Ναντ ήταν αυτό που τον έδειχνε να πετάει πίσω στο πέταλο του Άρη, ένα ρολό ταμειακής μηχανής που δεν άνοιξε ποτέ και να μένει ατάραχος στο κόρνερ στην βροχή από αντικείμενα που ακολούθησε.

Για την καθωσπρέπει ποδοσφαιρική γαλλική κοινωνία, ο Πορτογάλος ήταν ο πρώτος προπονητής - χούλιγκαν που ερχόταν να δουλέψει στη Ligue 1. Ένας ξενόφερτος ταραχοποιός, με εντελώς διαφορετικό ύφος, προφίλ και modus operandi από τον Λεονάρντο Ζαρντίμ που μέσα σε τρία χρόνια έγινε πιο γαλαζοαίματος (στη συμπεριφορά) κι από τους γαλαζοαίματους.

Στην πρώτη του ομιλία προς τους παίκτες της Ναντ ξεκίνησε με μία φράση που μόνο αυτός θα μπορούσε να πει: «Θέλω να ξέρετε ότι οι θυμωμένοι παίκτες μου αρέσουν περισσότερο από τους άλλους. Θέλω να βγάζετε όλη την οργή σας στο γήπεδο. Δεν θέλω να βλέπω χαμόγελα από κανέναν. Δουλέψτε σκληρά και θα χαμογελάσουμε όλοι μαζί μια και καλή στο τέλος της σεζόν».

Ο «τρελός» μόλις είχε προσγειωθεί στην πιο «τρελή» ομάδα της Γαλλίας, με τον πιο τρελό πρόεδρο. Ο Βαλντεμάρ Κίτα δεν είναι γνωστός για την υπομονή που έχει με τους προπονητές. Ο Σέρτζιο Κονσεϊσάο ήταν ο 12ος διαφορετικός τεχνικός που προσέλαβε από το 2007 που ανέβηκε στον προεδρικό θώκο των «καναρινιών». Τα περισσότερα διαζύγια δεν ήταν αναίμακτα.

Όταν ο Μισέλ Ντερ Ζακαριάν πήγε να χαιρετίσει το πέταλο του «Μποζουάρ» στο αντίο του μετά από 4 χρόνια συνεχούς παρουσίας στο τιμόνι του συλλόγου (ρεκόρ), ξαφνικά άκουσε την φωνή του από τα μεγάφωνα του σταδίου να λέει: «Δεν αντέχω άλλο εδώ. Θέλω να φύγω. Δεν μπορώ να δουλέψω άλλο σε αυτή την ομάδα». Ήταν το κατευόδιο από τον πρόεδρο, που δεν δίστασε να βγάλει φόρα - παρτίδα μία ιδιωτικής τους συνομιλία, λίγο πριν το επίσημο διαζύγιο.

Η αποστολή του Σέρτζιο Κονσεϊσάο έμοιαζε με αποστολή αυτοκτονίας. Παραλάμβανε κυριολεκτικά ένα χάος. Μία ομάδα τσακωμένη με το ποδόσφαιρο που επί δύο συναπτές σεζόν (2014-15, 2015-16) τερμάτιζε με μία από τις χειρότερες επιθέσεις της Ligue 1 με 29 και 33 γκολ αντίστοιχα.

Στις 9 Δεκεμβρίου που ο Πορτογάλος πατούσε για πρώτη φορά το πόδι του στο προπονητικό κέντρο του Jonelière τα «καναρίνια» ήταν στο χείλος του γκρεμού, στην προτελευταία θέση, έχοντας κερδίσει μόλις 13 πόντους από τα πρώτα 16 παιχνίδια, έχοντας σκοράρει μόλις 9 φορές. Για να αλλάξει όλο αυτό, χρειαζόταν ένα ηλεκτροσόκ. Χρειαζόταν το βλέμμα ενός τρελού.

Μία από τις πρώτες του κινήσεις ήταν να στείλει στην ομάδα νέων τον 19χρονο ντριμπλέρ Αμίν Χαρίτ, πιθανώς το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο του συλλόγου, όταν τον είδε να κάνει χαβαλέ σε μία προπόνηση. Αντικατέστησε πριν το ημίχρονο την ακριβότερη φετινή μεταγραφή Μάρεκ Στεπίνσκι, όταν τον είδε να λουφάρει στο γήπεδο. Η πειθαρχία έγινε ο νούμερο ένα κανόνας στα αποδυτήρια. Η ενδεκάδα είχε χώρο μόνο για ορκισμένους στρατιώτες, όχι για καλαμπουρτζήδες.

Οι διπλές προπονήσεις επανήλθαν και τα φροντιστήρια μέσω βίντεο έγιναν μέρος της καθημερινότητας. Ο ίδιος ο Σέρτζιο έδειξε ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα παιχνίδι, αλλά καθημερινές μάχες. Οι παρασκηνιακές κάμερες τον έπιασαν να τα τσακώνεται μες το ματς, τόσο με τον Ουνάι Έμερι της Παρί Σεν Ζερμέν, όσο και με τον Πασκάλ Ντυπράζ της Τουλούζ. Αν κάποιος επιχειρούσε να πειράξει τους παίκτες του, ο Σέρτζιο ορμούσε σαν αγρίμι να κατασπαράξει τους πάντες και τα πάντα. Οι οπαδοί της Ναντ ένιωσαν έναν έρωτα με την πρώτη ματιά, κάτι που είχε να συμβεί χρόνια με κάποιο προπονητή του συλλόγου.

Στα πρώτα 14 παιχνίδια του στον πάγκο της Ναντ έκανε μόνο τρεις ήττες, εκ των οποίων οι δύο από τα μεγαθήρια της Παρί Σεν Ζερμέν και της Μονακό. Το σημαντικότερο όμως ήταν πως επανέφερε το ελκυστικό, το επιθετικό ποδόσφαιρο, άλλοτε με 4-4-2 και ρόμβο στα χαφ κι άλλοτε με επιθετικογενές 4-3-3. Η Ναντ που είχε πετύχει μόλις 9 γκολ στις πρώτες 16 αγωνιστικές, σκόραρε άλλα 31 στα υπόλοιπα 22 παιχνίδια, δίχως μεταγραφές, δίχως διορθωτικές κινήσεις. Μόνο με το μαγικό άγγισμα του Σέρτζιο.

Παίκτες που είχαν ξεχάσει το ποδόσφαιρο, όπως ο Αργεντινός επιθετικός Εμιλιάνο Σάλα, έκαναν ρεκόρ καριέρας με 12 γκολ. Ο Γιασίν Μπαμού, ο οποίος ήταν μονίμως ο αποδιοπομπαίος του κοινού, σκόραρε στο πρώτο παιχνίδι που ξεκίνησε βασικός στο «Μποζουάρ» απέναντι στην Ντιζόν. Το κλίμα είχε πια αλλάξει. Ο Σέρτζιο είχε καταφέρει να δώσει φλόγα σε μία ομάδα που έμοιαζε άνευρη, ξεψυχισμένη.

Ξαφνικά ένα περίεργο φαινόμενο άρχισε να εξαπλώνεται εκεί στις όχθες του Ατλαντικού στο δυτικότερο κομμάτι της Γαλλίας. Είχε τίτλο No Sergio, no party, έγινε tag και εξαπλώθηκε σαν χιονοστιβάδα στα social media με το ανάλογο hashtag. Οι οπαδοί της Ναντ ξεκίνησαν ένα τιτάνιο αγώνα για να πείσουν τον Κονσεϊσάο να ανανεώσει την συνεργασία του με τα «καναρίνια», μία απίθανη καμπάνια με συνθήματα, πανό, γκράφιτι, μηνύματα και ενεργή παρουσία μέχρι και στις προπονήσεις της ομάδας. Ο Σέρτζιο ήταν ο νέος Θεός της Νάντης!

Με ένα απίστευτο απολογισμό 11 νικών, 5 ισοπαλιών και 6 ηττών, η Ναντ του Κονσεϊσάο τερμάτισε στην κολακευτική 7η θέση και στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι της σεζόν ήρθε η απόλυτη αποθέωση, με τους παίκτες των «καναρινιών» να σηκώνουν στα χέρια τον Πορτογάλο και να κάνουν μαζί του το γύρο του θριάμβου σε μία ανεπανάληπτη στιγμή.

Οι σειρήνες από διάφορους συλλόγους άρχισαν να ηχούν στα αυτιά του (Λέστερ) όμως εκείνος πείστηκε ότι δεν ήταν ακόμα η ώρα να κάνει το μεγάλο βήμα. Η ανανέωση του συμβολαίου του με το γαλλικό σύλλογο ως το 2020 με αυξημένες απολαβές και απόλυτες αρμοδιότητες πανηγυρίστηκε σαν έξοδο στο Champions League.

Φαινομενικά, τίποτα πια δεν μπορούσε να κουνήσει τον Σέρτζιο από την Ναντ, εκτός από την μεγάλη του αγάπη, τον διαχρονικό του έρωτα, την Πόρτο. Η απόλυση του Νούνο Εσπίριτο Σάντο έκανε την καρδιά του να χτυπήσει δυνατά. Οι «δράκοι» είχαν εξαντλήσει τις επιλογές από την εγχώρια αγορά και η μετοχή του Κονσεϊσάο ήταν στο απόλυτο limit-up. Ήταν ένας γάμος που νομοτελειακά, θα συνέβαινε ότι κι αν γινόταν.

Από την πρώτη στιγμή, ο Πορτογάλος φέρθηκε αντρίκεια, σταράτα, παντελονάτα, όπως πάντα. Ενημέρωσε τον Βαλντεμάρ Κίτα, πως η Πόρτο δεν είναι ένα απλό κλαμπ, αλλά η ευκαιρία της ζωής του, αυτό που ονειρευόταν πάντα. Συνάμα όμως ήθελε να αφήσει πίσω κάτι στην ομάδα που του έδωσε την ευκαιρία να φτιάξει το όνομα του: «Είναι ένας προδότης. Θέλει να φύγει για την Πόρτο. Είμαι αναστατωμένος, όσο ποτέ. Έκανε τα πλάνα για την επόμενη σεζόν και τώρα μας παρατάει», ήταν το ξέσπασμα του Βαλντεμάρ Κίτα, ο οποίος για πρώτη φορά είδε έναν προπονητή του να παίρνει το καπελάκι του και να φεύγει.

Οι «δράκοι» ήθελαν τόσο πολύ τον πρώην παίκτη του ΠΑΟΚ, που για πρώτη φορά «ξηλώθηκαν» τόσο χοντρά για προπονητή. Έσκασαν τρία εκατομμύρια ευρώ στο γαλλικό σύλλογο, στον οποίο παραχώρησαν και δύο σημαντικά ταλέντα της ομάδας νέων. Η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά; Ο ετήσιος μισθός του Κονσεϊσάο στην Πόρτο θα είναι πολύ, πολύ, πολύ πιο χαμηλός από τα λεφτά που είχε συμφωνήσει στην Ναντ. Τα λεφτά εξάλλου δεν έπαιξαν ποτέ σημαντικό ρόλο σε οποιαδήποτε συμφωνία του Πορτογάλου στην καριέρα του. Η καρδιά ήταν πάντα ο οδηγός του. Οι παροικούντες στην «Τούμπα» το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό...