Ο Ντόριαν του… ΠΑΟΚ! (pics&vids)

με τον ΠΑΟΚ να αποκτά τον... δικό του Ντόριαν, που περισσότερο φέρνει στον Εντισον Καβάνι και ουδεμία σχέση έχει με τον ήρωα, που φαντάστηκε γιατί πολύ θα ήθελε να είναι στα τέλη του 19ου αιώνα ο Ιρλανδός μυθιστοριογράφος και ποιητής.

Η σχέση του ΠΑΟΚ με τη Γαλλία και την ποδοσφαιρική αγορά της ουδέποτε ήταν έντονη, άλλωστε την ασπρόμαυρη φανέλα έχουν φορέσει μόλις τέσσερις (Φοφανά, Σορλέν, Ρομπέρ, Νιμανί) ποδοσφαιριστές στο παρελθόν, αν και τελευταία (βλέπε Πέδρο Ενρίκε) ο Λούμπος Μίχελ βρίσκει αρκετά ερείσματα και πρόσφορο έδαφος.

Το όνομα του Ντόριαν Λεβέκ, που έχει συμφωνήσει σ' όλα με τον ΠΑΟΚ και θα αποτελέσει την πρώτη μεταγραφή ενόψει της νέας περιόδου, δεν πρωτοακούστηκε στα μέρη μας για πρώτη φορά το μεσημέρι της Παρασκευής όταν η L' Equipe αποκάλυψε πρώτη το φλερτ ανάμεσα στις δύο πλευρές.

Στις αρχές Απριλίου το όνομά του είχε «παίξει» για τον Παναθηναϊκό όταν και πάλι ο Γάλλος ρεπόρτερ του Canal+, Ρομάν Κολέ Γκοντέν, είχε γράψει ότι οι πράσινοι κινούνται για την απόκτησή του. Η περίπτωσή του, τότε, είχε χαρακτηριστεί «ελκυστική» με δεδομένη την άνεση του να αγωνιστεί και στα δύο άκρα της αμυντικής γραμμής.

Η περιπέτεια του '12

Μέχρι το καλοκαίρι του 2013 ο Λεβέκ «τα' χε δει όλα»! Κυριολεκτικά και μεταφορικά τα' χε ζήσει όλα. Είχε αγωνιστεί στη Ligue 1 με την Μπουλόν, αλλά επέλεξε να φύγει και να πάει στο χωριό των 8.000 κατοίκων, που ακόμα και τώρα δεν ξέρουμε πως τελικά προφέρεται (Γκινγκάμπ, Γκενκάν, Γκανγκάμπ), σε μια ομάδα που έπαιζε στο εθνικό πρωτάθλημα δύο κατηγορίες πιο κάτω.

Γι' αυτόν, όμως, η άνοδος από την εθνική κατηγορία στην Ligue 2 με την Γκινγκάμπ ήταν η πιο έντονη και αξέχαστη στιγμή της επτάχρονης παρουσίας του στο «Ρουντουρού», εκεί όπου από ένα ιατρικό λάθος την άνοιξη του 2012 υπέστη μόλυνση (σταφυλόκοκκος) και παραλίγο να κόψει το ποδόσφαιρο όταν προσβλήθηκε από μια σπάνια πάθηση, που ονομάζεται αλγοδυστροφία και επηρεάζει τις αρθρώσεις σου. Τελικά στάθηκε όρθιος, πανηγύρισε την επιστροφή στα «μεγάλα σαλόνια» της Ligue 1 και λίγο αργότερα άρχισε να γίνεται βασικός και αναντικατάστατος σε μια ομάδα, που κατέκτησε το κύπελλο Γαλλίας και έφτασε μέχρι τους «32» του Γιουρόπα Λιγκ.

Ο «δάσκαλος» Γκουρβενέκ και η θρησκεία

Οφείλει πολλά στον Ζοσλέν Γκουρβενέκ, με τον οποίο συνυπήρξαν για μια εξαετία στο «Ρουντουρού», από το 2010 μέχρι το 2016, μέχρι ο Γάλλος τεχνικός εξαργυρώσει το θαυμαστό έργο του στη Βρετάνη κι αναλάβει την Μπορντό. «Είναι ένας αυστηρός προπονητής. Έχει τη δική του φιλοσοφία στο παιχνίδι και προσπαθεί αυτά που θέλει να τα ενσωματώσει στην ομάδα», είχε δηλώσει για τον άνθρωπο που του άλλαξε το ποδοσφαιρικό προφίλ και από ένα παίκτη της μεσαίας γραμμής, σύντομα, τον μετέτρεψε σε ένα προσηλωμένο τακτικά ακραίο αμυντικό.

«Μαζί του όποιος τον ακούει μόνο να βελτιωθεί μπορεί στο παιχνίδι του», είχε παραδεχθεί ο Λεβέκ, που στο προσωπικό του λογαριασμό στο twitter, περιγράφει τον εαυτό του ως έναν «επαγγελματία ποδοσφαιριστή που ζει το όνειρό του χάρη στο Θεό». Η θρησκεία, προφανώς, θα τον βοήθησε στην δύσκολη περίοδο της καριέρας του.

«Ναι, νομίζω ότι με βοήθησε. Αυτή η δοκιμασία που πέρασα μου επέτρεψε να προσεγγίσω τα πράγματα διαφορετικά, να πλησιάσω τη θρησκεία. Είμαι πιστός, αλλά δεν είμαι επαγγελματίας-πιστός. Διάβασα πολλά, έμαθα για τη θρησκεία κατά τη διάρκεια της αποθεραπείας μου. Η πίστη είναι κάτι πολύ προσωπικό. Όπως λένε, η πίστη δεν μετράται από το μέγεθος της γενειάδας», δήλωνε το 2013 μετά το τέλος της περιπέτειας του.

Το Call of Duty και το φιλανθρωπικό έργο

Ο Λεβέκ γνωρίζει και παραδέχεται πως η πόλη του Γκινγκάμπ δεν είναι Παρίσι. «Οι ποδοσφαιριστές που είμαστε φίλοι και όχι απλά συνάδερφοι, προσπαθούμε να το κάνουμε Παρίσι», ομολογεί σε μια προσπάθεια του, ενδεχομένως, να πείσει για τη ζωή στην πόλη της Βρετάνης, όπου δεν έχεις και πολλά πράγματα να κάνεις κατά τη διάρκεια μιας ημέρας. Πόσο μάλιστα όταν ζεις για πάνω από έξι χρόνια...

Αρκετοί ποδοσφαιριστές της ομάδας έπαιζαν ομαδικά το βιντεοπαιχνίδι Call of Duty σε μια προσπάθεια να περάσει ευχάριστα ο χρόνος μέχρι να πάνε στην προπόνηση ή για ύπνο. Ο 27χρονος αμυντικός, πάντως, είχε έντονη φιλανθρωπική δράση σε οργανώσεις, όπως η Trisomie 21 Cotes-d'Armor, για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, έχοντας αναλάβει ενεργό ρόλο από τα τέλη του 2014.

Μια επιστολή που έλαβε από τη μητέρα ενός παιδιού με αυτή την πάθηση, τον άγγιξε πολύ κι όταν συνάντησε την οικογένεια, δίχως δεύτερη σκέψη, αποφάσισε να στηρίξει το έργο και να γίνει ανάδοχος του μικρού Λιάμ. Στόχος του ήταν μέσα από φιλανθρωπικές ενέργειες να συγκεντρώσει χρήματα για την οργάνωση, αλλά κυρίως να κάνει γνωστό το πρόβλημα. «Πολλοί άνθρωποι έχουν ακούσει, αλλά λίγοι γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητές αυτών των παιδιών», ομολόγησε.

Πριν από έναν εντός έδρας αγώνα της Γκινγκάμπ μέλη του συλλόγου βρέθηκαν στο «Ρουντουρού» και φορώντας ένα μπλουζάκι με τη φωτογραφία του Ντόριαν και του μικρού Λιάμ, συγκέντρωσαν χρήματα πουλώντας λαχνούς αντί 1 ευρώ, με δώρο μια φανέλα του Λεβέκ.