«Μισούμε ακόμα και την ισοπαλία, τα πάντα για μένα ο ΠΑΟΚ!»

Από womensports.gr : Μια μεγάλη και αποκλειστική συνέντευξη έδωσε στο PAOKVOICE η αθλήτρια της παντοτινής πρωταθλήτριας γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου του ΠΑΟΚ, Δήμητρα Παντελιάδου.Η έμπειρη αθλήτρια μίλησε για όλους και για όλα σε μια εκ βαθέων συνέντευξη. Αναλυτικά είπε : Είσαι στον ΠΑΟΚ 16 χρόνια(από το 2001) σχεδόν μια ζωή στην ομάδα αυτή.Τι έχεις ξεχωρίσει από αυτά που έχεις ζήσει με την ομάδα όντας η πιο παλιά παίκτρια.Έχω μεγαλώσει στον ΠΑΟΚ, ήρθα στην ομάδα περίπου 15 ετών και έχω φτάσει στα 30-31, ο ΠΑΟΚ είναι η δεύτερη μου οικογένεια, έχω αγαπήσει την ομάδα πάρα πολύ και δε θα το κρύψω δεν ήμουν ΠΑΟΚ όταν ήρθα, αλλά πλέον είμαι και δηλώνω φανατική ΠΑΟΚτσού. Φέτος η ομάδα είναι πολύ κοντά σε ένα ακόμα νταμπλ, είστε μια ανάσα από το πρωτάθλημα και έμεινε ο στόχος της κατάκτησης του κυπέλλου.Στόχος του ΠΑΟΚ είναι πάντα το νταμπλ, τα τελευταία χρόνια τα χουμε καταφέρει, μόνο το 2014 πήραμε μόνο το κύπελλο.Θέλω η ομάδα μου πάντα να πρωταγωνιστεί και να κατακτά τίτλους και αυτό φαίνεται ότι είμαστε ίδιος κορμός εδώ και 9-10 χρόνια και προστίθενται 2-3 παίκτριες από την ακαδημία εκεί που γίνεται πάρα πολύ καλή δουλειά και υπάρχει πάρα πολύ ταλέντο. Τι σε ώθησε να ασχοληθείς από αυτή την ηλικία με το ποδόσφαιρο;Παίζω από τα εφτά μου ποδόσφαιρο, είμαι από τις ακαδημίες του Επταλόφου Κιλκίς, ασχολήθηκα λόγω του αδερφού μου που τον έβλεπα να παίζει και ήμουνα έξω από τα σύρματα και παρακαλούσα να με βάλουν μέσα. Κάποια στιγμή έγινε αυτό που ήθελα έγινε πήγα στην ακαδημία μέχρι τα 14 και μετά ήρθα στον ΠΑΟΚ. Είχες κάποιον ή κάποια παίκτρια ως είδωλο;Τον αδερφό μου που έχει παίξει σε Ά και Β΄ Εθνική(Σάββας Παντελιάδης) είχε παίξει και εναντίον του ΠΑΟΚ με την Καστοριά και τον είχε αποκλείσει στο κύπελλο το 2003 και είχε πετύχει γκολ στον Τοχούρογλου. Εγώ τότε είχα ανάμεικτα συναισθήματα(γέλια) και ασχολήθηκα έτσι με τη μπάλα επειδή είχα δει τον αδερφό μου να παίζει και έτσι ήθελα και εγώ. Πλέον χάνετε βαθμούς πολύ σπάνια(1-2 παιχνίδια στα 3-4 χρόνια). Αυτό πως γίνεται να μην χαλαρώνεται στα παιχνίδια αφού σχεδόν πολύ πριν τελειώσει το πρωτάθλημα ξέρουμε όλοι ότι ο ΠΑΟΚ κατά 90% θα είναι πρωταθλητής και αυτή η ομάδα να μη κάνει έστω μια γκέλα;Άμα κάνουμε έστω και ισοπαλία στεναχωριόμαστε, φαντάσου με την ήττα, έχουμε μάθει να κερδίζουμε σε κάθε παιχνίδι και αυτό θέλουμε να κάνουμε συνέχεια. Κάποια παιχνίδια δε μα βγαίνουν, δε γίνεται να σου βγαίνουν πάντα όλα και μερικές φορές η ομάδα «πέφτει» και αυτό γίνεται γιατί η ομάδα σε σταματάει ποτέ, από τον Αύγουστο το Τσάμπιονς Λιγκ, πιο πριν την προετοιμασία μετά το πρωτάθλημα, δε σταματάμε σχεδόν ποτέ. Ο στόχος μας είναι ακόμα και με ένα μηδέν να κερδίζουμε, δε δεχόμαστε καν την ισοπαλία. Βοηθάει σε αυτό ότι και το πρωτάθλημα δεν είναι τόσο ανταγωνιστικό όσο θα έπρεπε;Ναι, υπάρχουν λίγες ομάδες που είναι κάπως ανταγωνιστικές προς εμάς, όπως η Δράμα, η Καρδίτσα, η Λάρισα, ο Βόλος παλιότερα. Κάποιες ομάδες έχουν δυναμώσει με κάποιες μεταγραφές, αλλά αν παίξουμε εμείς το ποδόσφαιρο που ξέρουμε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα του γυναικείου ποδοσφαίρου;Οι απαιτήσεις είναι επαγγελματικές για μας, κάνουμε προπονήσεις σχεδόν κάθε μέρα εκτός από μια μέρα.Το οικονομικό είναι ερασιτεχνικό, παίρνουμε κάποια οδοιπορικά, ίσως και λίγα παραπάνω και με αυτά πορευόμαστε. Ευτυχώς έχουμε τον ΑΣ ΠΑΟΚ να μας στηρίζει σε αυτά τα θέματα, γιατί μπορεί κάποιες αθλήτριες να μην ήταν τώρα εδώ και να παίζανε στον ΠΑΟΚ. Ο κύριος Προύσσαλης επίσης είναι πολύ κοντά μας και τον ευχαριστούμε για όλα, τον ξέρω 16 χρόνια, τον θεωρώ δεύτερο πατέρα μου και είναι συνέχεια δίπλα στην ομάδα. Υπάρχει ταβάνι για αυτή την ομάδα;Ταβάνι δεν υπάρχει για μας. Το πρωτάθλημα όταν το παίρνεις είναι εύκολο λένε, να παραμείνεις στην κορυφή είναι το δύσκολο και να το κατακτάς κάθε χρόνο κάτι που εμείς το κάνουμε. Αυτό που μας πικραίνει είναι ότι θέλουμε το βήμα παραπάνω στην Ευρώπη, έχουμε κάνει αρκετές καλές εμφανίσεις και στην Ευρώπη και σπουδαίες νίκες με στόχο πλέον να περάσουμε στους 16 της διοργάνωσης. Πλέον η ομάδα έχει πολλά νεαρές παίκτριες(16-17 ετών) που αγωνίζονται με την ομάδα.Τι θα τα συμβούλευες εσύ για το μέλλον;Αυτά τα κορίτσια τα είχα εγώ στην ακαδημία, πάντα θα τα συμβουλεύω πρώτα να είναι σωστοί άνθρωποι και μετά σωστοί μέσα στο γήπεδο. Αν είσαι καλός άνθρωπος και χαρακτήρας μπορείς να γίνεις και καλός παίκτης. Τα κορίτσια έχουν πολύ ταλέντο και ίσως κάποιες να έχουν και καλύτερη τεχνική από άνδρες και αν δουλευτούν θα γίνουν ακόμα καλύτερες και γιατί όχι να πάνε και στο εξωτερικό. Εσύ είχες κάποια πρόταση να φύγεις εκτός Ελλάδας;Είχα πολλές προτάσεις, αλλά λόγω... γλώσσας δε μπόρεσα να φύγω. Τώρα το ντέρμπι με την Καρδίτσα όπου ο ΠΑΟΚ παίρνει το πρωτάθλημα ακόμα και με ήττα 0-2.(Η συνέντευξη έγινε πριν το παιχνίδι που έδωσε στον ΠΑΟΚ το 12ο πρωτάθλημα).Στο πρώτο γύρο είχαμε κερδίσει με 1-3 και η Καρδίτσα ήταν στο δεύτερο ημίχρονο δεν ήμασταν καλές.Στην έδρας μας όμως δε θα αφήσουμε να περάσει κανείς και να μας βάλουν γκολ και να ελπίζουν για κάτι.Θα τα δώσουμε όλα για όλα και πάμε για τη νίκη και όλα ελπίζω να πάνε καλά. Φέτος έχετε νέο προπονητή τον Αλέξη Τασούλη και πέρυσι είχατε πάλι έναν Αλέξη τον κύριο Κατικαρίδη.Τι διαφορές έχει ο ένας από τον άλλον προπονητή και τι ομοιότητες;Ο κύριος Κατικαρίδης για μένα ήταν από τους καλύτερους προπονητές που έχουν περάσει από τον ΠΑΟΚ, μας βοήθησε πάρα πολύ, μας έμαθε να παίζουμε σωστό ποδόσφαιρο και να μη πετάμε τη μπάλα μπροστά και να τρέχουμε. Μάθαμε να παίζουμε κάτω τη μπάλα να κάνουμε το 1-2 που λένε στην ποδοσφαιρική διάλεκτο και να παίζουμε όμορφο και ελκυστικό ποδόσφαιρο κάτι που στην αρχή μας δυσκόλεψε να το μάθουμε. Η νοοτροπία μας άλλαξε και αυτό ήταν δύσκολο μέχρι να γίνει.Από την άλλη ο κύριος Τασούλης είναι κι αυτός πάρα πολύ καλός προπονητής με την ίδια τακτική με τον προηγούμενο, και όσους μήνες είμαστε μαζί μας έχει βοηθήσει κι αυτός πάρα πολύ. 'Οταν είχα έρθει στον ΠΑΟΚ μου είχε αρέσει ως προπονητής τότε ο κύριος Παπουλίδης που πήραμε και το πρώτο πρωτάθλημα εκείνη τη χρονιά το 2002. Για τον κόσμο της ομάδας θες να πεις κάτι που δεν σας στηρίζει όσο θα έπρεπε;Είμαστε η μόνη ομάδα που κάθε χρόνο φέρνει στον σύλλογο σχεδόν το νταμπλ και δυστυχώς δεν έρχεται να μας δει εκτός από τα ντέρμπι όπως αυτό με την Καρδίτσα. Εγώ θέλω να έρχονται σε κάθε παιχνίδι και να μας υποστηρίζουν.Υπάρχουμε και μεις και φέρνουμε τίτλους συνέχεια όπως και οι άνδρες του ΠΑΟΚ που τα τελευταία χρόνια με τον κύριο Σαββίδη έχει δυναμώσει η ομάδα και πλέον είναι θέμα χρόνου να έρθουν οι τίτλοι και οι επιτυχίες.Πάντως πιστεύω ότι είμαστε το πιο αδικημένο άθλημα με την προσέλευση του κόσμου, γιατί έχω πάει και στο χάντμπολ και κει έχει σε κάθε παιχνίδι κόσμο και σε μας δεν έρχονται. Αν ερχόταν ο κόσμος στα ματς στο Τσάμπιονς Λιγκ θα είχαμε άλλη ψυχολογία, το να έρχονται τώρα 100-200 άτομα που θα ναι οι συγγενείς και οι γονείς δεν είναι κάτι που μας ευχαριστεί. Βοηθάει ότι το γυναικείο ποδόσφαιρο δεν είναι τόσο διαδεδομένο στην Ελλάδα παρά τους πολλούς τίτλους που έχετε εσείς;Η αλήθεια είναι αυτή. Θέλουμε και μεις από τα Μ.Μ.Ε να κάνουν κάτι να δείχνουν κάποιο παιχνίδι κάθε βδομάδα.Αυτό πιστεύω θα βοηθήσει και εμάς και όλους όσους ασχολούνται. Ποια είναι η ψυχολογία σας όταν η ομάδα μπορεί να έχει να χάσει 2 ή 3 χρόνια και μοιάζει πλέον ανίκητη στην Ελλάδα. Αυτό σας χαλαρώνει; Κάνει να είστε πιο άνετες στα παιχνίδια ή υπάρχει η ίδια η σοβαρότητα;Δε χαλαρώνουμε ποτέ! Η νοοτροπία μας είναι αυτή που πρέπει και είναι ότι πρέπει να μπαίνουμε σε κάθε παιχνίδι μέσα και να το κερδίζουμε.Μπαίνουμε στο γήπεδο με τη νοοτροπία του νικητή και δε μας απασχολεί τίποτα άλλο.Σε μερικά παιχνίδια εντάξει μπορεί να μη μας βγουν, να μη μπαίνει η μπάλα στο πλεκτό να χάνουμε ευκαιρίες αλλά εμείς θα τα δώσουμε όλα μέχρι το τέλος για να κερδίσουμε.Πολλά παιχνίδια μας γίνονται μαθήματα και κάθε μέρα μαθαίνουμε και από τα λάθη μας για να γινόμαστε καλύτερες. Όταν ήρθες στον ΠΑΟΚ από τόσο μικρή τα περίμενες όλα αυτά; Τίτλους, πολλές χαρές νίκες παντού και γενικά δόξα και τόσες επιτυχίες;Δεν ήξερα ότι υπήρχε γυναικείο ποδόσφαιρο,(γέλια) και τότε άρχισε το τμήμα τότε να γίνεται γνωστό(2001-2002) και πήγα σε μια προπόνηση στην Τούμπα και πήγα να δοκιμαστώ και μετά την προπόνηση ήρθα και υπέγραψα. Σίγουρα δε πίστευα ότι θα ζήσω τέτοιες στιγμές, ούτε ότι θα παίξω στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004, ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα. Τι είναι ο ΠΑΟΚ για τη Παντελιάδου; Λένε για σένα ότι είσαι η σημαία του ΠΑΟΚ. Σε κολακεύει αυτό;Ο ΠΑΟΚ για μένα είναι η οικογένεια μου, έχω μεγαλώσει εδώ, είναι η δεύτερη οικογένεια μου. Για τον ΠΑΟΚ δε μπορώ να απαντήσω, ας το πει ο κόσμος αυτό. Τέλος ζητήσαμε από τη Δήμητρα να μας πει δυο λόγια κάποιους ανθρώπους που τη σημάδεψαν . Γιώργος Προύσαλης: Τον θυμάμαι από τότε που είχα έρθει μαζί με τον κ.Κασιμάτη, πάντα με στήριζε όπως και την ομάδα και πιστεύω ότι αν δεν υπήρχε αυτός ο άνθρωπος δε ξέρω αν θα είχαμε πετύχει όσα πετύχαμε ως τώρα.Είναι για μένα ο δεύτερος πατέρας μου. Θανάσης Κατσαρής : Αν δεν ήταν ο κ.Κατσαρής δε θα ήταν η ομάδα εκεί που είναι τώρα, ίσως να μην υπήρχε και ΠΑΟΚ γενικά. Είναι άνθρωπος που βοηθάει όλα τα τμήματα του ερασιτέχνη ΠΑΟΚ. Ιβάν Σαββίδης : Ήρθε και άλλαξε όλο τον ΠΑΟΚ! Τον έστειλε ο Θεός στην ομάδα μας. Εθνική ομάδα : Είμαι από τα 14 στην Εθνική ομάδα(Νεανίδες τότε) μετά στα 15-16 στην Εθνική Γυναικών, έχω ζήσει πάρα πολλά πράγματα και άσχημα και καλά. Το άσχημο είναι όταν παίζαμε έναν αγώνα και έμαθα ότι έχασα τον πατέρα μου εκείνη τη μέρα και μετά έπρεπε να πάω στο χωριό να τον... αποχαιρετήσω! Σε κείνο το παιχνίδι τα είχα δώσει όλα και έπαιξα για αυτόν! Η εθνική όπως και ο ΠΑΟΚ είναι τα πάντα για μένα. Φανταζόσουν τον εαυτό σου σε κάποιο άλλο άθλημα;Ναι, στο μπάσκετ(γέλια). Έπαιζα μικρή στο χωριό μου, ξέρω μπάσκετ αλλά όχι μόνο ποδόσφαιρο θα έπαιζα. Για τις ακαδημίες που είσαι και προπονείς τα μικρά κορίτσια, τι θα τα συμβούλευε η Δήμητρα Παντελιάδου;Υπάρχει μέλλον για αυτά τα νέα κορίτσια και τις νέες παίκτριες που έρχονται από πίσω. Το καλό είναι ότι υπάρχει εδώ και δέκα χρόνια αυτή η ακαδημία. Έχει πολύ ταλέντο, είναι όλες πολύ πειθαρχημένες και αν συνεχίσουν έτσι μπορούν να φτάσουν πολύ ψηλά. Το μυαλό τους πρέπει να είναι στο ποδόσφαιρο για να πετύχουν. Η Ελένη Μάρκου και η Θωμαή Βαρδαλή ήταν στο εξωτερικό και πήραν εμπειρίες και γύρισαν φέτος και πάλι στην ομάδα.Πιστεύεις ότι μαζί με σένα και την Ρία την Αδαμάκη και τις υπόλοιπες θα βοηθήσετε τις μικρές παίκτριες να φτάσουν κι αυτές σε αυτό το επίπεδο;Όλες μαζί βοηθάμε πάρα πολύ τα μικρότερα κορίτσια της ομάδας, δίνουμε συμβουλές για να γίνουν καλύτερες και το καλό είναι ότι ακούνε και καταλαβαίνουν. Όταν τους μιλάω με κοιτάνε μες τα μάτια και αυτό σημαίνει ότι με σέβονται και θέλουν να μάθουν, διψάνε για να μάθουν.