Τελικώς...τελικός...

– από το βράδυ της Τετάρτης – τον περιμένει η Α.Ε.Κ., έχοντας ανατρέψει το 2-0 της Λεωφόρου με το εντυπωσιακό 4-0 (15' Πέλκας, 48' Μάτος, 74' Σακχόφ, 83' Πργιοβιτς). Ενα αποτέλεσμα πολλών ταυτόχρονων παραμέτρων, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα στον κάθε έναν να το αναλύσει σύμφωνα και με το πρίσμα που επιθυμεί. Εξ αρχής ήταν γνωστή η δυσκολία του συγκεκριμένου εγχειρήματος, παρότι ήταν κάτι που σε ανάλογη περίπτωση ο «Δικέφαλος» είχε καταφέρει, κόντρα στον ίδιο αντίπαλο αλλά ... τριάντα δυο χρόνια πριν.

Πίσω στο σήμερα ο Βλάνταν Ιβιτς κι οι ποδοσφαιριστές του αναμετρήθηκαν μ' έναν απόλυτα «διαβασμένο», ικανό και ψυχωμένο Παναθηναϊκό που εξ αρχής προσπάθησε να βάλει αυτός τους όρους του στο παιχνίδι, πιέζοντας ψηλά, με ταχύτατη επιθετική γραμμή, συμπαγείς γραμμές και με πεποίθηση για το ένα γκολ που θα μπορούσε – ανά πάσα στιγμή – ν' αλλάξει τα δεδομένα, ειδικά σ' επίπεδο ψυχολογίας. Ισως και γι' αυτό ο Σέρβος τεχνικός επέλεξε το 4-2-3-1, με δίδυμο στα χαφ τους Τσίμιροτ – Σακχόφ, γνωρίζοντας πως με τις απουσίες του Κάνιας, έχουν μάθει καλά ο ένας τον άλλον, ο Ουκρανός βοηθάει στο ψηλό παιχνίδι – τομέα όπου ξεχωρίζουν οι «πράσινοι» - ενώ συνεισφέρει κι επιθετικά, τουλάχιστον περισσότερο από τον Βόσνιο, καθώς αν ξεκινούσε ο Κάνιας το ρόλο του θα τον είχε ο Τσίμιροτ, σ' αυτό το άτυπο ισοσκελές τρίγωνο που χτες είχε στην κορυφή του τον Ουάρντα.

Η άμυνα δεν άλλαξε σε σχέση και με τον πλέον πρόσφατο αγώνα του Π.Α.Ο.Κ. στα Χανιά – πλην του Λέοβατς – ενώ μεσοεπιθετικά επένδυσε στα τρεξίματα του Κάμπος και στον Πέλκα για τη διάθεσή του να δείξει, το πάθος του και την ποιότητά του σε συνθήκες δημιουργίας αλλά και στην εκτέλεση των στημένων φάσεων, όπως αυτή στο 15' από την οποία προήλθε το πρώτο γκολ του χτεσινού αγώνα. Ακόμη κι έτσι όμως, η εικόνα του αγώνα, με τον Παναθηναϊκό να «πατάει» καλύτερα στο χορτάρι δεν άλλαξε, αφού οι γρήγοροι συνδυασμοί των μέσων του σε συνδυασμό με το ανέβασμα των γηπεδούχων ψηλά, του έδωσαν την ευκαιρία να κάνει το παιχνίδι του, να βγει στην αντεπίθεση και ν' απειλήσει με αξιώσεις την εστία του Γλύκου, αστοχώντας ωστόσο στην τελική προσπάθεια με κύριο εκφραστή αυτής-ών τον Κλωναρίδη. Σε όσες άλλες περιπτώσεις χρειάστηκε ο Γλύκος δήλωσε βροντερό «παρών» σώζοντας την εστία του από βέβαιη-ες παραβίαση-εις, βάζοντας κι αυτός το δικό του λιθαράκι στο οικοδόμημα της πρόκρισης.

Ο «Δικέφαλος» είχε σοβαρό πρόβλημα στον άξονα, αφού η τριπλέτα Τσίμιροτ – Σακχόφ – Ουάρντα δυσλειτουργούσε δημιουργικά. Σε καμία περίπτωση δεν κατάφερε να κρατήσει μπάλα, να οργανώσει παιχνίδι και να καταφέρει να ηρεμήσει το παιχνίδι των γηπεδούχων, βγάζοντας κάτι πιο ... άναρχο, που πυκνά – συχνά αποτελούσε εύκολη λεία για τους μέσους του Παναθηναϊκού. Μια πολύ λεπτή ισορροπία πάνω στην οποία σχοινοβατούσαν οι δυο ομάδες για αρκετή ώρα κι άρχισε να γέρνει προς την πλευρά των γηπεδούχων από τις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου, όταν ο Μπίσεσβαρ αντικατέστησε τον Ουάρντα και τρία λεπτά μετά από τα πόδια του εκκίνησε το 2-0 με κεφαλιά του Μάτος. Ο Π.Α.Ο.Κ. έδειξε να ... ξεκολλάει, να ανακτά την κλονισμένη του αυτοπεποίθηση έχοντας μπροστά του κάτι περισσότερο από σαράντα λεπτά για να ανατρέψει το σκορ του πρώτου αγώνα και να επιστρέψει σε τελικό του θεσμού έπειτα από τρία χρόνια, όπου κι είχε ηττηθεί από τον χτεσινό του αντίπαλο έχοντας τότε τιμωρημένους τους Κατσουράνη, Νάτχο, Αθανασιάδη στις κερκίδες του Ο.Α.Κ.Α.

Η ανάγκη ... φρεσκαρίσματος στα εξτρέμ αλλά και το ελεγχόμενο ρίσκο με αύξηση της επιθετικότητας έφεραν στο 59' τον Ενρίκε στον αγώνα αντί του Κάμπος. Στο 66' ο Μολίνς αντικατέστησε τον Εμποκού. Οι δυο ομάδες απώλεσαν από μια ευκαιρία μέχρι το 72' όταν αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη κάρτα ο Χουλτ για μαρκάρισμα πάνω στον Μάτος κι ενώ είχε τιμωρηθεί με την πρώτη (σ.σ. κίτρινη) στο 39'. Ο Κουρμπέλης εγκατέλειψε το κέντρο για να πλαισιώσει το αριστερό άκρο της άμυνας αλλά ένα λεπτό μετά, η απομάκρυνση σε «γέμισμα» του Μάτος έστρωσε την μπάλα στον Σάκχοφ που με συρτό σουτ εκτός περιοχής και με αρωγό το περιορισμένο οπτικό πεδίο του Βλαχοδήμου έδωσε σκορ πρόκρισης στην ομάδα του. Στο 77' ο Λουντ αντικατέστησε τον Κλωναρίδη με τον Γερμανό να μεταφέρει στους συμπαίκτες του την οδηγία για αλλαγή σχηματισμού σε 3-4-2. Στο 79' ο Κάνιας μπήκε αντί του Σακχόφ και στο 80' ο Μπεργκ απώλεσε ευκαιρία με κεφαλιά εντός περιοχής του Γλύκου, που πέρασε λίγο άουτ. Η τελευταία πράξη γράφτηκε στο 83', από εξαιρετική ενέργεια του Μπίσεσβαρ που έδωσε ... «έτοιμο» γκολ στον Πργιοβιτς για να βοηθήσει τον Μαυροβούνιο επιθετικό να διαμορφώσει το τελικό σκορ επιστρέφοντας στο σκοράρισμα μετά τον τραυματισμό του. Οι αλλαγές των «πρασίνων» έκλεισαν στο 88' με τον Χατζηγιοβάνη να περνά αντί του Βιγιαφάνες.

Το τέλος του αγώνα βρήκε άπαντες εντός και πέριξ του Π.Α.Ο.Κ. να πανηγυρίζουν έξαλλα αυτόν τον ποδοσφαιρικό άθλο, που επιβεβαίωσε έναν από τους βασικότερους κανόνες της ομάδας στο πέρασμα των ετών, σύμφωνα με τον οποίον όποτε κάποιος την περιμένει σε ρόλο φαβορί δεν εμφανίζεται ποτέ κι εκεί που ο οιοσδήποτε τη λογίζει ως ξεγραμμένη, κάνει την εμφάνισή της. Μιας νέας ομάδας, που δημιουργήθηκε πέρσι το καλοκαίρι, με αρκετά νέα πρόσωπα κι αρκετές μεταπτώσεις στην απόδοσή της – όπως είναι φυσιολογικό – αλλά πάντα ικανή για το καλύτερο και για το χειρότερο. Γι' αυτό και εισέπραξε το «θερμό» χειροκρότημα του κόσμου, που είχε κι αυτός το δικό του μερίδιο στη συμπαράσταση, με μοναδικό μελανό σημείο το συμβάν στο 25' με ένα δυναμιτάκι να σκάει κοντά στον Βιγιαφάνες – ευτυχώς – δίχως κάτι περισσότερο εις βάρος του Αργεντινού αλλά και της ομάδας τους. Σημείο αναφοράς κι οι επευφημείς στον Ιβάν Σαββίδη από ένα λαό δύσκολο κι άκρως απαιτητικό, απόλυτα δικαιολογημένη ως συμπεριφορά για όλα όσα έχει βιώσει τα προηγούμενα χρόνια, στην προ Σαββίδη εποχή κατά κύριο λόγο. Η συνέχεια των πανηγυρισμών δόθηκε στ' αποδυτήρια κι εκεί ολοκληρώθηκε. Ο «Δικέφαλος» προκρίθηκε μεν στον τελικό αλλά έχει πάθει και - θα πρέπει να - έχει μάθει.

Μια αγωνιστική επιτυχία που αμφισβητείται έντονα από τον Παναθηναϊκό μέσα κι από την ανακοίνωση που εξέδωσαν οι διοικούντες για τη διαιτησία της αναμέτρησης αναφέροντας αναλυτικά τις αιτιάσεις τους αποδίδοντας εν πολλοίς σ' αυτές την απώλεια του αγώνα και της πρόκρισης. Ολοι κρίνονται, όχι χτες, όχι σήμερα αλλά ανέκαθεν και για πάντα, ώστε να μπορούν να προκύπτουν ασφαλή συμπεράσματα. Κάθε επιλογή σεβαστή αρκεί να μην υπερβαίνει τα όρια της ελευθερίας άποψης του άλλου ... Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους ....