Το παιχνίδι τώρα αρχίζει για τον ΠΑΟΚ!

Πρώτοι είχαμε υποστηρίζει το αυτονόητο: η ζωή δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στις 6 Μαΐου.

Ο «Δικέφαλος» με την πανάξια –να το ξαναγράψουμε μπας και το εμπεδώσουν όσοι σφυρίζουν αδιάφορα και «κλείνουν» τα μάτια στο... 4-0- πρόκριση στον τελικό (απ) έδειξε ότι βρίσκεται προς τη σωστή κατεύθυνση. Κοιτάζει ψηλά. Νιώθει ξανά ισχυρός.

Το αντιλαμβάνεται ο καθένας από εμάς αν κοιτάξει το κλίμα, τα κοινά σχόλια και τις ίδιες τοποθετήσεις του πρώην Π.Ο.Κ. Τι ήταν το Π.Ο.Κ;

«Το Π.Ο.Κ. ήταν ένα σύμφωνο εμπορικού χαρακτήρα των τριών δημοφιλέστερων ποδοσφαιρικών ομάδων της Αθήνας και του Πειραιά. Η ονομασία προήλθε από τα αρχικά τους: Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός και Κωνσταντινούπολη για την ΑΕΚ. Το Π.Ο.Κ. δημιουργήθηκε το φθινόπωρο του 1927 ως ένα είδος αθλητικού τραστ, με σκοπό το αμοιβαίο όφελος από τη διοργάνωση αγώνων και τουρνουά και εξελίχθηκε σε μακροχρόνια συνεργασία των τριών ομάδων, ως τα μέσα της δεκαετίας του '60».

Και φυσικά ένα από τα «θύματα» αυτή της συνεργασίας των τριών μεγάλων της Αθήνας ήταν κι ο ΠΑΟΚ. Το να βλέπεις σύσσωμο τον ερυθρόλευκο Τύπο να υπερασπίζεται τον Παναθηναϊκό, ναι καλά διαβάσατε, είναι κάτι που, αλήθεια, μας ξεπερνάει.

Μια φορά και έναν καιρό ο επίσημος Παναθηναϊκός έφτασε μέχρι το CAS κουβαλώντας παραμάσχαλα τον Τύπο (ερυθρόλευκων αποχρώσεων) κυνηγώντας, ως έχοντας έννομο συμφέρον, την τιμωρία του ΠΑΟΚ. Τότε έκανε καλά για τους οπαδούς του.

Αλήθεια, πως αισθάνονται οι φίλοι του «τριφυλλιού» βλέποντας τα σημερινά πρωτοσέλιδα του («κόκκινου») Τύπου να γράφουν για «σφαγή» του Παναθηναϊκού και να βάλλουν κατά του ΠΑΟΚ και του Ιβάν Σαββίδη; Να φανταστώ, το ίδιο καλά, όπως τότε...

Όσο για τον Ντέμη Νικολαϊδη, που μίλησε για νέους «αυτοκράτορες», καλά κάνει. Υπερασπίζεται τις θέσεις της ΑΕΚ, τη φανέλα της οποίας φόρεσε, ανέκαθεν υποστήριζε χωρίς να το έχει κρύψει, υπήρξε και πρόεδρος της. Αν κάτι ξενίζει, είναι το τάιμινγκ. Γιατί να αισθάνθηκε τώρα την ανάγκη να τοποθετηθεί δημόσια κατά του έτερου «Δικέφαλου»; .

Το παιχνίδι για τον ΠΑΟΚ, ας το καταλάβουν καλά, τώρα αρχίζει...

Θα έχει πολλά «επεισόδια» από δω και πέρα με τους τρεις του Π.Ο.Κ. να βάλλουν συντονισμένα εναντίον του. Ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη δυναμώνει, αλλά θα πρέπει να γίνει ακόμη πιο ισχυρός για να τους αντιμετωπίσει.

Πάμε παρακάτω, γιατί το 4-0 προκάλεσε πολλές συζητήσεις.

Το ξέρω ότι το θέμα της διαιτησίας «πουλάει», το βλέπεις από τα σχόλια, τις αντιδράσεις κλπ. Δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ στην Ελλάδα, η κουβέντα για τη διαιτησία. Όσοι φωνάζουν από το βράδυ της Πέμπτης και κάνουν λόγο για «σφαγή», είναι οι ίδιοι ακριβώς που δεν είδαν πέναλτι στο χέρι του Χουλτ, εντός περιοχής, στον πρώτο ημιτελικό.

Ο καθένας βλέπει το ποδόσφαιρο με τα μάτια, που αυτός θέλει. Κρίνει τις φάσεις, όπως αυτός θέλει, τις αναλύει, όπως αυτός θέλει και πάει λέγοντας.

Δε θα τελειώσει ποτέ αυτή η κουβέντα για τη διαιτησία. Μα, ποτέ!

Όταν χάνεις μ' ένα τέτοιο σκορ (4-0, ας το ξαναγράψουμε...) δεν μπορεί, κυρίως, δεν πρέπει να σου φταίει μόνον ο διαιτητής. Ίσως να φταίει και η ομάδα σου, αλλά αυτό φροντίζεις να το αποκρύπτεις βαθιά μέσα σου, αναζητώντας ενδεχομένως ένα άλλοθι. Φυσιολογική αντίδραση. Ο Παναθηναϊκός είχε ένα διάστημα απόλυτης κυριαρχίας 25 λεπτών (20'-45') που θα μπορούσε να «σκοτώσει» τα όνειρα του ΠΑΟΚ για πρόκριση στον τελικό. Δεν το έκανε γι' αυτό και ο Μαρίνος Ουζουνίδης επέμενε, ακόμη και κατά την αποχώρηση της πράσινης αποστολής από την Τούμπα όταν είχαν σβήσει τα φώτα, να λέει «φταίμε εμείς που δεν σκοράραμε...». Τόσο απλά και αντρίκια.

Να βγαίνουν, πάντως, σύσσωμοι «πράσινοι», «κόκκινοι» και «κίτρινοι» και να επιτίθενται στον ΠΑΟΚ δεν θυμάμαι να το έχω ξαναζήσει. Συγχορδία κυρίων. Διαβάζεις, ακούς, μετράς αντιδράσεις και δεν πιστεύεις αυτό που γίνεται. Σώνει και καλά, να κολλήσουν την ταμπέλα του ευνοημένου στον ΠΑΟΚ. Σε ποιόν; Σε μια ομάδα που στην 91χρονη ιστορία της έχει υποστεί αμέτρητες «σφαγές» από «πράσινους», από «κόκκινους», από «κίτρινους». Όμως, όπως λέει κι ο Δημήτρης Τσορμπατζόγλου: Τον ΠΑΟΚ που ξεράτε,θα τον ξεχάσετε...

Οι «ασπρόμαυροι» έκαναν το χρέος τους απέναντι στον κόσμο τους, στην ιστορία τους, στο δικό τους «εγώ» και προετοιμάζονται για τον 18ο τελικό Κυπέλλου Ελλάδας, τον δέκατο έκτο που θα γίνει μακριά από τη Θεσσαλονίκη. Όλοι αυτοί που μιλάνε για εύνοια, μπορούν να ψάξουν και να δουν, που έχει παίξει ο «Δικέφαλος» τους 16 από τους 18 τελικούς.

Κάτι τελευταίο. Ο ΠΑΟΚ δε θα βρισκόταν στον τελικό της 6ης Μαΐου αν δεν είχε MVP και στους δύο ημιτελικούς τον Παναγιώτη Γλύκο. Ένα παιδί, που πια είναι άνδρας, ο οποίος έδειχνε για χρόνια να τον στοιχειώνει ένα γκολ σε προημιτελικό κυπέλλου (αυτό κόντρα στον Ατρόμητο), να γίνεται εύκολος στόχος (γνωστά τα αστεία σχόλια περί κλίκας κ.ο.κ.) της κερκίδας, αλλά να παραμένει όρθιος και να μη λυγίζει κάτω από το βάρος της ευθύνης.