Ο Πρίγιοβιτς δεν πάει ακόμη στα κάγκελα της Θύρας 4

Δημιουργεί ένα κλίμα ευφορίας που δίνει τον χρόνο σε παίκτες και προπονητή να ανασυνταχθούν και να δουλέψουν κάτω από διαφορετικό πρίσμα πάνω σε λάθη που έγιναν τα προηγούμενο διάστημα.

Και στον ΠΑΟΚ, τα λάθη αυτά, όπως ομολόγησε ο Βλάνταν Ίβιτς στο φινάλε της συνέντευξης Τύπου μετά την τεσσάρα επί της Βέροιας, είναι στις στημένες φάσεις. "Κάναμε και σήμερα σ' αυτόν τον τομέα λάθη και προχθές με τη Σάλκε αυτά μας στοίχισαν" τόνισε ο Σέρβος τεχνικός που έχει αντιληφθεί πλήρως σε ποιον τομέα χρειάζεται δουλειά ο ΠΑΟΚ για να μην πάει χαμένη η συνολική βελτίωση το τελευταίο διάστημα.

Είπαμε, όμως, όταν κερδίζεις άνετα, αυτή η δουλειά μπορεί να γίνεται με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα να μην κατακλύζεται από γκρίνια.

ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΑΠΟ ΕΠΟΧΗ ΛΙΝΟ-ΣΟΡΛΕΝ
Σε ό,τι έχει να κάνει με το "πώς" και το "γιατί" της άνετης επικράτησης του ΠΑΟΚ, σαφώς και αρχικά έπαιξε ρόλο ο... αλλού γι' αλλού Μοχαμαντού Σισοκό. Ο Γάλλος αμυντικός της ομάδας της Ημαθίας "ανάγκασε" μέχρι και τον προπονητή του, Ράτκο Ντόστανιτς να πει αυτό που συνήθως λένε προπονητές ερασιτεχνικών σωματείων: "Με τον ΠΑΟΚ παίζαμε, η διαφορά είναι μεγάλη. Δεν είναι ντροπή να πετάξεις τη μπάλα στην κερκίδα". Έλα, όμως, που ο Σισοκό, στη φάση του 0-1, ήθελε να υποδυθεί τον... Γκάρεθ Μπέιλ όταν πατά τη μπάλα για να σουτάρει ο Κριστιάνο.

Πάντως, ακόμη κι αν δεν συνέβαινε αυτό το λάθος, πολύ δύσκολα, ο ΠΑΟΚ δεν θα σκόραρε στα επόμενα λεπτά. Ενρίκε και Πρίγιοβιτς ήταν γεμάτοι ενέργεια (το έδειξαν άλλωστε και στη φάση του 1-0), ο Ουάρντα, παρότι ο Ίβιτς πειραματιζόταν με τη θέση του πίσω από τον φορ, έψαχνε συνεχώς το κάθετο ποδόσφαιρο και όλο αυτό έδωσε δικαιωματικά στους τρεις νεοαποκτηθέντες τον τίτλο των πρωταγωνιστών της αναμέτρησης. Πρίγιοβιτς και Ενρίκε το είχαν κάνει και με τον Αστέρα Τρίπολης, δείχνοντας ότι στην περίπτωσή τους δεν θα χρειαστεί να κάνουμε καν λόγο για την προσαρμογή τους στη νέα τους ομάδα.

Πρέπει, μάλιστα, να πάμε πολύ πίσω για να βρούμε ανάλογες περιπτώσεις. Συγκεκριμένα, σε εκείνον τον χειμώνα που Λίνο και Σορλέν ερχόταν Ιανουάριο και έπαιρναν αμέσως τη φανέλα του βασικού που δεν έχασαν ποτέ. Φυσικά, δεν έχουμε δει τους τρεις νέους του ΠΑΟΚ σε παιχνίδια ντέρμπι, όμως, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός "η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται".

Ο ΠΡΙΓΙΟΒΙΤΣ ΞΕΧΕΙΛΙΖΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ
Στέκομαι ιδιαίτερα στην περίπτωση του Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς. Πέντε γκολ σε έξι ματς δεν έχει κάνει ποτέ κανείς ξένος φορ του ΠΑΟΚ κι αν μη τι άλλο αυτή η επίδοση (και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα) μεγαλώνουν ραγδαία τις προσδοκίες των οπαδών του ΠΑΟΚ.

Ο 27χρονος φορ έδειξε και χθες με το δεύτερο γκολ που σημείωσε ότι μέσα στην περιοχή είναι εκτελεστής. Πριν υποδεχθεί τη μπάλα, έχει αποφασίσει και που θα τη στείλει και με ποιο τρόπο θα το κάνει. Τυχαία δεν πήγε η μπάλα στο δεξί "Γ" της εστίας του Λόπεθ και -επιπλέον- απόδειξη είναι το γκολ που είχε βάλει με τον Αστέρα Τρίπολης.

Το πιο εντυπωσιακό, όμως, στην περίπτωσή του είναι ο τρόπος που πανηγυρίζει. Μέχρι τώρα είχε δύο μεγάλες ευκαιρίες να πάει στη Θύρα-4, να σκαρφαλώσει στα κάγκελά της και να γίνει "ένα" με το πιο καυτό κομμάτι της ΠΑΟΚτσήδικης κερκίδας. Δεν το έκανε.

Αντίθετα, και στις δύο, βγήκε λίγα μέτρα από τον αγωνιστικό χώρο, κοίταξε προς τη θύρα-4 και σήκωσε τα χέρια του γεμάτος αυτοπεποίθηση. Ουσιαστικά, δεν πανηγύρισε, αλλά έστειλε το μήνυμα για τα επόμενα γκολ που έρχονται. Μοιάζει και σ' αυτό, στον Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς και προφανώς για να σκεφτεί να πάει στην θύρα-4, θα πρέπει να έχει προηγηθεί κάτι πολύ μεγάλο.

Για να προλάβω παρεξηγήσεις. Δεν είναι κακό που άλλοι παίκτες, όπως ο Ενρίκε για παράδειγμα, πήγαν αμέσως με το πρώτο γκολ στα κάγκελα. Η διαφορά είναι ότι ο Πρίγιοβιτς πληρώνεται για να είναι ο γκολτζής της ομάδας και προφανώς δεν θέλει να σκαρφαλώνει γιατί κάνει το αυτονόητο για την δική του θέση.

Το θέμα, προφανώς, θα μας δοθεί η δυνατότητα να το σχολιάσουμε ξανά στο μέλλον. Κρατήστε μόνο το εξής στοιχείο που έρχεται από τη θητεία του στην Πολωνία: Με τη φανέλα της Λέγκια είχε δημιουργήσει τη φήμη ότι είναι ο άνθρωπος των μεγάλων αγώνων. Αυτός που καθόριζε την τύχη τους. Κι αν θέλετε να πάρετε μία γεύση αναζητήστε τα στιγμιότυπα από τον περσινό τελικό του Κυπέλλου.

Ο ΑΕΡΑΤΟΣ ΠΕΛΚΑΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΚΑΤΣΕ
Τέλος, ας μην παραλείψουμε να σχολιάσουμε και δύο ακόμη σημεία του αγώνα του ΠΑΟΚ με τη Βέροια:

-Ο Πέλκας πέτυχε το πιο όμορφο γκολ του ματς, ίσως και της αγωνιστικής, στην πιο συγκινητική, όπως δήλωσε, στιγμή της καριέρας του, την πρώτη του φορά ως αρχηγός του ΠΑΟΚ. Για μένα, αυτό μεταφράζεται σε μήνυμα ότι στον ΠΑΟΚ έχει δώσει ένα μικρό μόνο δείγμα του ξεχωριστού ταλέντου του. Είναι στο δικό του χέρι να το ξεδιπλώσει όλο. Αρκεί να σταθεροποιηθεί σε υψηλές πτήσεις, γιατί τον "αέρα" τον έχει. Αλλιώς δεν θα έσκαβε τη μπάλα έτσι στη φάση του 4-0.

-Ο Κάτσε είναι ένα χρήσιμο εξάρι. Τόσο χρήσιμο που σε κάνει να αναρωτιέσαι για ποιο λόγο και ο ίδιος και ο ΠΑΟΚ ψάχτηκαν για να χωρίσουν οι δρόμοι τους πέρυσι το καλοκαίρι. Αν δεν πήγαινε στη Βικτόρια Πλζεν, ο ΠΑΟΚ θα τον είχε και στην Ευρώπη και πιθανόν το βράδυ της Πέμπτης να μην συζητούσαμε για την απουσία του Κάνιας.