Λοιπόν Κλάους, έχουμε και λέμε…

Η κόπωση των παικτών, οι απουσίες βασικών μονάδων, οι αναγκαστικές αλλαγές που επιχείρησε ο Ιβιτς στην 11αδα για να διατηρήσει φρέσκια την ομάδα ενόψει Σάλκε, η επιπολαιότητα των παικτών του Δικεφάλου στην τελική προσπάθεια, το γεγονός ότι το μυαλό τους –όσο κι αν δεν το ήθελαν- απασχολούσε το μεγάλο παιχνίδι της Πέμπτης που ακολουθεί για το Europa League, ήταν οι λόγοι που δεν επέτρεψαν στον ΠΑΟΚ να συνεχίσει το σερί του.

Θεωρώ ότι πρέπει να αναφερθώ και στην σκληρότητα με την οποία αντιμετώπισαν οι παίκτες της Ξάνθης τους ποδοσφαιριστές του Δικεφάλου. Επιλογή τους. Μάλλον του προπονητή της. Αυτά δεν μένουν ατιμώρητα στο ποδόσφαιρο. Σε αγωνιστικό πάντα επίπεδο. Θεμιτό να θέλει η Ξάνθη τη νίκη και να την αναζητά σε κάθε της παιχνίδι. Ωστόσο το υπέρμετρο πάθος με αντιαθλητικά στοιχεία (τόσο στον αγώνα Κυπέλλου όσο και στον αγώνα του πρωταθλήματος), προδίδουν κόμπλεξ που εκθέτουν τον προπονητή της Ακριτικής ομάδας και φυσικά την ιδιοκτησία της.

Δεν σκοπεύω να σταθώ περισσότερο. Ο κόσμος έχει μάτια, βλέπει και κρίνει. Η ιστορία καταγράφει και πάντα με πάντα στο τέλος παίρνουν όλοι αυτό που δικαιούνται. Για να μην παρεξηγηθώ, σε καμία περίπτωση δεν εννοώ ότι πρέπει η Ξάνθη και η κάθε Ξάνθη να χαρίζονται στον ΠΑΟΚ ή σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Αυτό που όλοι αναζητούμε είναι ένα υγιές, ανταγωνιστικό ποδόσφαιρο, με ίσες ευκαιρίες για όλους.

Θα επιλέξω να σταθώ –πριν ασχοληθώ τις επόμενες ημέρες με τον αγώνα που δίνει ο ΠΑΟΚ την Πέμπτη στην Τούμπα- με τον Στέφανο Αθανασιάδη. Η εμφάνιση του στην Ξάνθη, άνοιξε νέα συζήτηση γύρω από το όνομα του. Ο Κλάους είχε διάθεση, έτρεξε χιλιόμετρα, κάλυψε χώρους, βοήθησε στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας, ήταν άψογος τακτικά αλλά δεν σκόραρε. Και όσο δεν σκοράρει, αυξάνει την μουρμούρα στις τάξεις της ασπρόμαυρης οικογένειας.

Συμπλήρωσε 1003 αγωνιστικά λεπτά με την φανέλα του ΠΑΟΚ, χωρίς να βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα. Βλέπει πλέον την εστία σαν... βαρέλι παρά την ψυχολογική και ουσιαστική στήριξη από τον Βλάνταν Ιβιτς. Είναι σαφώς επηρεασμένος από την περιρέουσα ατμόσφαιρα στα πέριξ της Τούμπας. Αισθάνεται την πίεση που έχει δημιουργηθεί στις τάξεις των φιλάθλων του ΠΑΟΚ, με αποτέλεσμα να μην είναι ο εαυτός του.

Τα πράγματα Στέφανε είναι απλά. Κλείσε τα αυτιά σου, πέταξε από τους ώμους σου το βάρος που αισθάνεσαι να σε πλακώνει και να είσαι σίγουρος ότι όλα θα κυλήσουν όπως πρέπει.
Αυτό που αναγνωρίζουν και διαπιστώνουν όλοι (συμπαίκτες και τεχνική ηγεσία), είναι ότι το τελευταίο διάστημα ο Αθανασιάδης καταβάλει τεράστια προσπάθεια στις προπονήσεις. Είναι απόλυτα συγκεντρωμένος στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας σε μια προσπάθεια να ξαναβρεί τον εαυτό του. Θα το πετύχει μόνο όταν βελτιώσει την ψυχολογία του. Προσωπικά θεωρώ ότι δεν είναι μακριά αυτή η ώρα.

Τα πράγματα Στέφανε είναι απλά. Κλείσε τα αυτιά σου, πέταξε από τους ώμους σου το βάρος που αισθάνεσαι να σε πλακώνει και να είσαι σίγουρος ότι όλα θα κυλήσουν όπως πρέπει. Ξέρεις καλύτερα από τον καθένα ότι, δεν θέλει κόπο αλλά τρόπο. Τον τρόπο τον ξέρεις καλά αλλά, το άγχος σε έχει καταβάλει και το γκολ σου φαίνεται... βουνό. Το πρόβλημα θα ήταν να μην είχες την στήριξη και την αναγνώριση, συμπαικτών και τεχνικής ηγεσίας. Με αυτά τα όπλα, μπορείς να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιο, να κερδίσεις κάθε μάχη.

Όπως έχω γράψει και παλαιότερα, ο κόσμος πιστεύει σε σένα. Σε σχολιάζουν και έχουν απαιτήσεις, πολύ απλά γιατί ξέρουν ότι μπορείς. Ξέρουν ότι έχεις το χάρισμα του σκόρερ. Σε θεωρούν δικό τους άνθρωπο. Δικό τους παιδί. Σε θεωρούν κομμάτι τους. Κομμάτι του ΠΑΟΚ. Θέλουν να σε βλέπουν να κάνεις τον τοξοβόλο ή όποια άλλη τρέλα έρθει στο μυαλό σου, όταν σκοράρεις, όταν πανηγυρίζεις επιτυχίες με την ασπρόμαυρη φανέλα. Αυτό θέλεις κι εσύ. Δεν το φαντάζομαι, το ξέρω.

Υ. Γ. Το ανεξόφλητο γραμμάτιο που άφησες από τον αγώνα με τον Αγιαξ, ίσως είναι της μοίρας γραφτό, να το ξοφλήσεις την Πέμπτη με την Σάλκε. Ξέρεις, η ζωή επιφυλάσσει τέτοιες εκπλήξεις...