Δηλώνω τσάτσος του Ιβάν

Περιέργως, το προσωνύμιο των κερκίδων... "Βούλγαροι", είναι το μόνο που δεν έχει αληθινή υπόσταση στην σύγχρονη πόλη και δε συναντάται πουθενά στον καθημερινό βηματισμό. Οι βόρειοι γείτονες βλέπετε, είναι οι μόνοι που δεν άφησαν εδώ κανένα χνάρι τους. Τούρκοι, Εβραίοι, Μικρασιάτες και τις τελευταίες δεκαετίες παλιννοστούντες από την πρώην Σοβιετική Ένωση, άλλοι εκ των οποίων σημάδεψαν ανεξίτηλα και μπόλιασαν ήδη και άλλοι που συνεχίζουν καθημερινά να συμβάλλουν, μαζί φυσικά με την πλειονότητα των γηγενών Μακεδόνων, στο περίεργο και αρκετά ανατολίτικο και εν τέλει... αγαπησιάρικο αυτό χαρμάνι.

Από αυτό έχουν προκύψει θύλακες διαφορετικότητας που στο πέρασμα των δεκαετιών παλεύουν για την επικράτηση των τάσεών τους, στην πολιτική, στις κοσμοθεωρίες, στην Τέχνη, στην Γλώσσα, στην μαγειρική, στην καθημερινότητα της κοινωνίας. Δίπολα και... τρίπολα, με άποψη, με κόντρες με πολέμους: Συντηρητισμός, προοδευτικότητα, Δεξιά, Αριστερά, παπαδαριό, χαβαλές, Άκης Τσοχατζόπουλος, Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, Βασίλης... Ζαφειρόπουλος και Γιάννης Μπουτάρης... Από Σαββόπουλο μέχρι Καρρά, από Τερζή μέχρι Τσιτσάνη κι από Ρέμο μέχρι Χάρυ Κλυν, ΠΑΟΚ, Άρης, Ηρακλής και λάμδα παχύ... - Σημαντικότερη "κυβέρνηση Θεσσαλονίκης" αποτελεί συνήθως η... αντιπολίτευση. Ακόμα και η... εσωτερική.

Πολύ μεγάλη για να συμβιβαστεί με τον ρόλο της "δεύτερης", πολύ μικρή για να αποτελέσει πρώτη προτεραιότητα, πολύ αγροτική για να ντυθεί κανονική Ευρωπαϊκή μητρόπολη, πολύ μοντέρνα για να χωρέσει στη φορεσιά της αρχοντοχωριάτισας, δίχως αληθινή συμμετοχή στα πολιτικά και οικονομικά δρώμενα, δίχως κεντρική πολιτική στρατηγική, βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στο τέλμα της οικονομικής, μεταναστευτικής και αξιακής κρίσης που έπληξε άπαντες, αλλά κάποιους... περισσότερο από άλλους. Και αντιδρά, ως συνήθως σπασμωδικά και μεμονωμένα, ποτέ συντεταγμένα και ψύχραιμα, μιας και οι συλλογικότητες, έχουν χαθεί από παντού. Εκτός ίσως από το ποδόσφαιρο... Κι εδώ, είναι το ζήτημα.

Ο Ιβάν

Ξαφνικά, εγένετο Ιβάν! Ο Σαββίδης ήρθε το 2012, "πέταξε" πολλές δεκάδες εκατομμύρια εδώ τριγύρω την τελευταία πενταετία και ανακάτεψε την σούπα με τρόπο που η ελώδης ρουτίνα αρνείται ακόμα (ή αδυνατεί) να αποκωδικοποιήσει και να αφομοιώσει... Τα έχω ξαναγράψει αυτά , μην τα επαναλαμβάνω εδώ 

Εσχάτως εμφανίζεται και ως υποψήφιος (μεγάλος) "παίχτης" στα mediaακά, έτοιμος να ξηλωθεί πάλι. Δεν μπορώ να γνωρίζω τις επιδιώξεις του. Δεν ξέρω αν ισχυρότερο κίνητρο για όσα κάνει και όσα σχεδιάζει είναι μόνο οι επιχειρηματικές του επιδιώξεις, η αγάπη του για την Ελλάδα, οι πολιτικοί του σχεδιασμοί ή όλα μαζί. Αλλά αυτά δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει για κανέναν από τους... υπερθεματιστές στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες:

Ο Κυριακού, δεκαετίες τώρα "χάνει" χρήματα στην τηλεόραση. Υπάρχει κάποια εξήγηση που έσπευσε να προσφέρει ένα πακτωλό χρημάτων για την άδεια;

Ο Αλαφούζος, με μπλοκαρισμένους λογαριασμούς, με ταμειακή στενότητα που κρατά (άγνωστο εδώ και πόσο καιρό) απλήρωτους τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, έχει παρουσιάσει κάποια επαρκή εξήγηση για την εκτεταμένη συμμετοχή του στα media;

Για τον Μαρινάκη δεν τίθεται θέμα. Όλα τα πράττει για την δόξα του Πειραιώς, του λιμένα του και του Θρύλου και όχι βέβαια για τη δύναμη που αποκτά κανείς ελέγχοντας ηλεκτρονικό και παραδοσιακό Τύπο. Ειδικά εφόσον τυγχάνει να έχει δικαστικές περιπέτειες...

Ο Κοντομηνάς που δεν έχει ξεμπερδέψει με τις συνέπειες των θαλασσοδανείων και που ελέγχεται για μια σειρά από αξιόποινες πράξεις, που έχει εξαπολύσει τους... φαιδρότερους των υπαλλήλων του με μικρόφωνα σε ανελέητο και αναίσχυντο πόλεμο κατά του Σαββίδη, ποια έξωθεν μαρτυρία διαθέτει ώστε να λαμβάνονται υπόψη σοβαρά οι όποιες αιτιάσεις του;

Θα μπορούσα να συνεχίσω για όλους, για.... ώρες, αλλά έχει κανένα νόημα; Δεν τους ξέρουμε όλοι, όλους αυτούς; Τι έχει νόημα να απαντηθεί από όσα καταλογίζονται στον Σαββίδη; Από που έρχονται τα λεφτά του; Εκτός Ελλάδας. Όπως τα λεφτά του Αλαφούζου, όπως τα λεφτά των ξένης σημαίας βαποριών του Μαρινάκη και πάντως όχι από ύποπτα δάνεια τραπεζών που ελέγχουν οι κυβερνήσεις της Ελλάδας. Από την ίδια χώρα που έρχονται και τα λεφτά της Gazprom, κορυφαίου χορηγού της UEFA, για όσους σπεύδουν να επικαλεστούν ακόμα και την... Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ποιοι τον κατηγορούν; Τα πάλαι ποτέ "μεγάλα" κόμματα εξουσίας; Ο... Άδωνις Γεωργιάδης; Το... ΠΑΣΟΚ; Ο Βερύκιος; Ας σοβαρευτούμε... Όλοι αυτοί μάχονται για τα συμφέροντα των αφεντικών τους, που εδώ και πολλές δεκαετίες βρίσκονται αραδιασμένα κάτω από τον όρο "διαπλεκόμενα" και που πάντως, πουθενά δε φαίνεται να είναι... ευγενέστερα εκείνων του Σαββίδη. Όλοι αυτοί είναι μαντρόσκυλα των χεριών που τους παρέχουν τη μπριζόλα τους.

Εδώ, όλα είναι αλλιώς...

Στο πρώτο κομμάτι περιέγραψα το περιβάλλον που ο Σαββίδης προσπαθεί να μετατρέψει σε αρχηγείο του, πριν εφορμήσει για όποια επιδίωξή του, την Θεσσαλονίκη δηλαδή. Θα περίμενε κανείς να λέγεται, να αναδεικνύεται, να γράφεται κάτι υποστηρικτικό. Να υπάρχει ρε παιδί μου ένα κλίμα υπέρ του στην ατμόσφαιρα. Τόσες επενδύσεις, τόσες θέσεις εργασίας, τόσο "ψωμί" καταναλώνεται. Δύσκολα. Εδώ υπάρχει κόσμος ακόμα που αμφιβάλλει για το... μέγεθός του Ιβάν.

Εδώ, όλα είναι αλλιώς... Οι δημοσιογράφοι φοβούνται μην τους χαρακτηρίσουν "τσάτσους", οι οπαδοί να μην τους αποκαλέσουν πρόβατα και οι ευεργετημένοι σιωπούν και δεν ανακατεύονται. Και καλά κάνουν:

Ο ΠΑΟΚ είναι άλλο πράγμα, το δικαίωμα στην εργασία άλλο, ο Σαββίδης και οι επιδιώξεις του τρίτο. Εδώ είναι όλα αλλιώς ακόμη (τάχα...)

Μπορεί να εκλέξαμε ξανά και ξανά κλέφτες και λωποδύτες, να στείλαμε επανειλημμένα στην κεντρική πολιτική σκηνή πρωταγωνιστές που συνέβαλαν στην εγκατάλειψη και το ρήμαγμα της περιοχής μας, πριν διαλύσουν όλη την χώρα, να δείξαμε στον Βασίλη Λεβέντη το δρόμο για τη Βουλή, να χειροκροτούμε Άνθιμους, αλλά... όχι και να μας πουν τσάτσους του "φιλοξενούμενου" στη χώρα...

Όλα και όλοι έχουν ένα όριο όμως...

Κι επειδή και το δικό μου όριο ξεπεράστηκε, από σήμερα δηλώνω τσάτσος του Ιβάν.

Δε φοβάμαι σε αυτήν τη μάχη να πάρω θέση. Εγώ άλλωστε είχα πόλεμο με τους Μαρινάκηδες, όταν ΟΛΟΙ οι άλλοι είχαν ακόμα "ειρήνη"... Δε με ενδιαφέρει αν θέλει να γίνει καναλάρχης, ξενοδόχος ή πατριάρχης Αντιοχείας ο Σαββίδης. Ούτε τον στηρίζω άκριτα. Απλώς δεν βλέπω γιατί πρέπει όποιος έχει δημόσιο λόγο αυτήν την εποχή να σιωπά μπροστά στα προφανή. Θα τον "τσακίσω" αν μου δώσει το δικαίωμα. Σήμερα όμως βλέπω έναν Κολοσσό, με χέρια πιο καθαρά από όσων αναμειγνύονται σε ό,τι και κείνος, που έφερε άνεμο επενδύσεων και αισιοδοξίας σε ό,τι καταπιάστηκε, σε μια πόλη ενάμιση εκατομμυρίου που είναι δυο βδομάδες χωρίς αστική συγκοινωνία...

Και μόνο που του επιτίθεται ο... Άδωνις, δηλώνω τσάτσος του Ιβάν.

Και μόνο που τον στοχοποιεί ο Κούλης της Siemens και της κουμπαριάς με τον Μαρινάκη, δηλώνω τσάτσος του Ιβάν.

Και μόνο που τον έχουν απέναντι ο Βερύκιοι, δηλώνω τσάτσος του Ιβάν.

Και μόνο που στην αποδόμηση του, πίσω από όλους αυτούς, συντάσσεται ό,τι πιο βρωμερό έχει η πόλη, δηλώνω τσάτσος του Ιβάν.

Χέστηκα αν θα πάρει τηλεοπτική άδεια. Αλλά να θυμάστε πως είμαστε απλώς επαρχιώτες. Όχι μαλάκες.

Νίκος Τζαντζαράς