Όλη η πορεία του ΠΑΟΚ σε 4 εικόνες

Γράφημα 1

Στο πρώτο γράφημα είναι η επίθεση του ΠΑΟΚ, μέσα από τις τελικές που δημιούργησε και τα γκολ που πέτυχε.

Κατ΄αρχήν η πορεία της ομάδας, επιθετικά, φαίνεται και μόνο από την εικόνα. Γι΄ αυτό την δημιουργούμε άλλωστε. Βλέπουμε δηλαδή καθαρά ότι ο ΠΑΟΚ δημιούργησε περισσότερες τελικές στο τελευταίο 1/3 του πρωταθλήματος, στο οποίο υπήρξε και η αλλαγή προπονητή, χωρίς αυτό να μεταφραστεί όμως και σε περισσότερα γκολ.

Γενικά το χαρακτηριστικό της ομάδας ήταν οι πολλές τελικές και τα δυσανάλογα λίγα γκολ γι΄ αυτές.

Αυτό κατά τη γνώμη μου οφείλεται στο γεγονός ότι οι παίκτες του ΠΑΟΚ έχουν πάρει διαζύγιο με το γκολ, πλην των σέντερ φορ, βέβαια. Και οι τελευταίοι όμως είχαν κακή χρονιά και τραυματισμούς. Πράγματι, κανένας από τους πλάγιους και τους μέσους δεν το έχει το γκολ. Κάτι πήγε να δείξει μόνο ο Χαρίσης, ο οποίος έχασε και πολλούς αγώνες. Οι πλάγιοι, αν και ταχύτατοι πανικοβάλονται σχεδόν μπροστά στην εστία. Τρέχουν διαρκώς, πολλές φορές ξεχνάνε τη μπάλα, άλλες περνάνε με τη φόρα τη γραμμή του άουτ και όταν φτάσουν κατάφατσα στο γκολ ..... Μηδέ εξαιρουμένου και του Μακ, αν και φέτος έβγαλε αρκετά γκολ, σπαταλώντας όμως πάρα πολλές τελικές και σκοτώνοντας αρκετά περιστέρια.

Ακίνητους στύλους να στήναμε στην αντίπαλη περιοχή, πιο πολλά γκολ θα έβαζαν από τις σέντρες και τις καραμπόλες από όσα έβαλαν αθροιστικά, Τζιόλης, Κάτσε, Τσίμιροτ, Χαρίσης, Σάμπο, Ροντρίγκες και Ζάιρο.

Αυτό το γεγονός είναι και ένας μπούσουλας ως προς το τι παίκτες πρέπει να πάρει ο ΠΑΟΚ φέτος. Ανεξάρτητα από την αξία τους πρέπει οπωσδήποτε να έχουν ευχέρεια στο γκολ.

Ακούω για έναν εξαιρετικό βραζιλιάνο της Μπράγκα, στα χαφ. Διαβάζω ότι σε 200 αγώνες έβαλε 5 γκολ και τρελαίνομαι. Μπορεί να 'δαγκώνει' στο κέντρο και σίγουρα είναι πολύ χρήσιμος αλλά όχι σ΄ αυτόν τον ΠΑΟΚ.

Γράφημα 2

Στο δεύτερο γράφημα βλέπουμε τις τελικές και τα γκολ που δέχτηκε φέτος ο ΠΑΟΚ ανά αγώνα.

Και εδώ βλέπουμε μικρή βελτίωση στο δεξιό μέρος δηλαδή στο τελευταίο κομμάτι του πρωταθλήματος. Ταυτόχρονα εμφανίζονται αγώνες με μηδέν γκολ παθητικό, κάτι που θα προσέξετε ότι δεν συμβαίνει πριν. Έργο Ίβιτς αυτό. Ωστόσο, οι συνολικές τελικές που δεχόταν ο ΠΑΟΚ, περίπου 10 σε κάθε αγώνα δεν έχουν καμιά σχέση με φιλόδοξη ομάδα. Δεν πάς πουθενά, όταν δέχεσαι 10 τελικές. Εκτός κι αν πετάς στην επίθεση και κυρίως αν σκοράρεις. Ακριβώς εκεί ήταν το πρόβλημα. Αυτό είναι συνέπεια της τακτικής της ομάδας η οποία ήταν επιθετική. Όντως λοιπόν πίεσε επιθετικά μπροστά τους αντιπάλους, συχνά τους τσάκισε, έκανε φάσεις και ευκαιρίες και μοιραία δέχτηκε και επιθέσεις. Δεν ήταν δηλαδή μια απόλυτα κοντρολαρισμένη ομάδα με αμυντική πίεση στον αντίπαλο, κοντά οι γραμμές κλπ όπως οι ομάδες Σάντος, ας πούμε. Δεν είναι απαραίτητα κακό το παιχνίδι που έπαιξε φέτος ο ΠΑΟΚ και ίσως αυτό θέλουν οι φίλαθλοι.

Που χαλάει όμως η εξίσωση; Στο ότι δεν σκοράρει, ανάλογα με τις τελικές που δημιουργεί. Αυτό ήτα το βασικό πρόβλημα.

Στα επόμενα δύο γραφήματα βλέπουμε τις τελικές που δημιούργησε και δέχτηκε ο ΠΑΟΚ, ανά αγώνα, συγκριτικά με τον αντίπαλό του. Η στήλη του αντιπάλου έχει κόκκινο χρώμα στους αγώνες όπου αυτός υπερτέρησε του δικεφάλου και γκρι σε εκείνους όπου οι τελικές ήταν ίσες.

Γράφημα 3

Γράφημα 4

Και δώ βλέπουμε ότι η υπεροχή του ΠΑΟΚ ήταν ελαφρά στον πρώτο γύρο, όπου σε τέσσερις αγώνες ο αντίπαλός του δημιούργησε περισσότερες τελικές και σε πέντε αγώνες οι τελικές ήταν ίδιες.

Ήταν όμως καθολική στον δεύτερο γύρο, στον οποίο σε τρείς μόνο αγώνες ο αντίπαλος είχε περισσότερες τελικές και μάλιστα ο ένας, ο τελευταίος με τον Πλατανιά αδιάφορος και μόλις σε ένα αγώνα είχαν ίσες. Σε όλους τους άλλους και ειδικά στο τελευταίο μ1/3 του πρωταθλήματος ο ΠΑΟΚ επικράτησε κατά κράτος χωρίς ωστόσο αυτό να μεταφραστεί σε γκολ και νίκες όσο θα έπρεπε.

Τα συμπεράσματα λοιπόν είναι ότι όλο το πρόβλημα της ομάδας ήταν στο ελλιπές σκοράρισμα και ότι ο ΠΑΟΚ βελτιώθηκε πολύ στο τέλος επί Ιβιτς.

Η ευχή είναι να συνεχιστεί αυτή η βελτίωση και η φόρα στα Πλει Οφ, που ήδη ξεκίνησαν και να βγει πρώτος.