βάζελος - Π.Α.Ο.Κ, στο μικροσκόπιο του Olivares

Η ομάδα δεν κατάφερε να κάνει το κάτι παραπάνω που απαιτείται για να πάρεις αποτέλεσμα σε ντέρμπι εκτός έδρας...
Olivares
βάζελος - Π.Α.Ο.Κ, στο μικροσκόπιο του Olivares
Η ομάδα δεν κατάφερε να κάνει το κάτι παραπάνω που απαιτείται για να πάρεις αποτέλεσμα σε ντέρμπι εκτός έδρας...

Τα σχόλια μου για την απόδοση των παικτών:

Χαλκιάς: Είχε δύο εξαιρετικές αντιδράσεις πρώτα στο 34' όταν βγήκε σωστά κλείνοντας τον χώρο και αναγκάζοντας τον κοντό (που εμφανίστηκε στα αποδυτήρια μας στο τέλος και ζήτησε και πήρε φανέλα του Π.Α.Ο.Κ.) να βγει στο πλάι απέκρουσε το συρτό σουτ και στη συνέχεια στο 66' σε εξαιρετικό μακρινό σουτ του Καραγκούνη όπου έδιωξε σωστά με το αριστερό χέρι σε κόρνερ. Μπλόκαρε και άλλο ένα σουτ του holy diver από τον Πύργο στο 56' αλλά χρεώνεται εξ ημισείας το λάθος διώχνοντας τη μπάλα σε πλάγιο άουτ στο γύρισμα του Σαβίνι από όπου προήλθε το πρώτο γκολ. Σε κάποιες φάσεις σαν αυτή αντιδρά σε τακτά χρονικά διαστήματα με έναν φόβο επερχόμενου λάθους και αυτό δυστυχώς μεταδίδεται σαν νοοτροπία και στους υπόλοιπους μιας που ο τερματοφύλακας είναι πάντα αυτός που μεταφέρει την ηρεμία του και την πίστη στις δυνατότητες της ομάδας. Ένα από τα βασικά ζητούμενα που μαθαίνουν από νωρίς οι τερματοφύλακες είναι να μην ψαρώνουν σε συνθήκες πίεσης και να καταλαβαίνουν ότι το μόνο που έχουν να φοβηθούν είναι ο φόβος. Ο τραυματισμός του στο 76' δυστυχώς στέρησε τη δυνατότητα τρίτης αλλαγής που θα έφερνε στο παιγνίδι τον Λίνο ή τον Αραμπατζή.

Snaucner: Στο ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα κράτησε σωστά τη θέση του όπως ήταν αναμενόμενο. Τον βοήθησε και το γεγονός ότι δεν είχε κλασσικό παίκτη γραμμής απέναντι του ως την είσοδο του Leto μιας που υποτίθεται πως έπαιζε από εκεί ο καταδύτης των υδάτων. Ξέρει πώς να γυρίζει την πλάτη του και να κλείνει το χώρο αν πας να τον περάσεις ανοίγοντας τη μπάλα και το χαμηλό κέντρο βάρους του επιτρέπει να έχει την απαιτούμενη ταχύτητα στα πόδια. Όταν μπήκε το αστέρι με το μαλλί βοϊδογλυψιάς απέκτησε συγκάτοικο μπροστά του τον Moon σε ένα δίδυμο που ήταν φανερό πως δεν έχει ξαναδοκιμαστεί για αυτό και δεν είχε αυτοματισμούς αλληλοκάλυψης. Ανέβηκε και έβγαλε τη σέντρα στον Ivic στη φάση της αστείας αποβολής και γενικά έχει πέσει θύμα μιας προπαγάνδας που παρουσιάζει τις επιθετικές του ικανότητες ως μηδενικές ενώ δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα. Όταν και εφόσον αποκτήσει και ρυθμό από συνεχόμενα παιγνίδια θα ανέβει ακόμα περισσότερο και είναι βέβαιο πως θα είναι πυλώνας της αμυντικής επίδοσης όπως και πέρυσι.

Savini: Ο φόβος για τις αμυντικές επιδόσεις του Lino και για τις μπούκες του Σαλπιγγίδη τον έχρισαν βασικό αλλά δυστυχώς δεν ανταποκρίθηκε όπως θα έπρεπε. Είναι κλασσικός αμυντικός παλιάς Ιταλικής σχολής: όταν πιεζόμαστε γυρνάμε αμέσως τη μπάλα στον τερματοφύλακα ή την πετάμε πλάγιο για να πετάξουμε από πάνω μας την ευθύνη προσφέροντας αυτοπεποίθηση στον αντίπαλο και τονώνοντας την ψυχολογία του. Κάνει το μισό λάθος γυρνώντας τη μπάλα πίσω στο Χαλκιά στο πρώτο γκολ από όπου προκύπτει το πλάγιο άνευ λόγου και αιτίας ενώ δεν αντιδρά καθόλου στο δεύτερο παρακολουθώντας τον Κατσουράνη δίπλα του να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα. Τον θυμάμαι από τα χρόνια στη Νάπολι να παίζει είτε κεντρικός είτε αριστερός μπακ αλλά πάντα σε άμυνα με τρεις πίσω εκ των οποίων ο ένας ήταν λίμπερο. Ποτέ δεν ξεκαθάρισε βάσει των χαρακτηριστικών του ή της απόδοσης του αν είναι αριστερό σέντερ μπακ ή αριστερό μπακ και για αυτό μπερδεύει αρκετές φορές και τους υπόλοιπους με τις ενστικτώδεις κινήσεις του όπου παίρνει λάθος θέσεις. Σε γενικές γραμμές δεν πιέστηκε ιδιαίτερα από τον Σαλπιγγίδη που έδειχνε να μην έχει μεγάλη διάθεση να κάνει τη ζημιά στον Π.Α.Ο.Κ. χτες.

Contreras: Έκανε ντεμπούτο ως βασικός στο πιο απαιτητικό παιγνίδι της χρονιάς δίνοντας στην ομάδα τα γνωστά θετικά και αρνητικά του στοιχεία. Στα θετικά ήταν η κλασσική ψυχραιμία του και το μυαλωμένο παιγνίδι με τα οποία καθάρισε αρκετές φάσεις και στα αρνητικά η αδυναμία του στο ψηλό παιγνίδι. Σε όλη την καριέρα του τα παγκόσμιας κλάσης παιγνίδια του τα έκανε πάντοτε έχοντας στόπερ δίπλα του με μεγάλες ικανότητες στο ψηλό παιγνίδι (όπως και πέρυσι με Μαλεζά ή Marcos Antonio) ώστε να αλληλοσυμπληρώνονται. Χτες δεν τον είχε και φάνηκε στη φάση του πρώτου γκολ όπου δεν πηδάει για να διεκδικήσει την κεφαλιά από τον Κατσουράνη παραμένοντας στο έδαφος να απεικονίζει τον μαρμαρωμένο βασιλιά. Στο δεύτερο γκολ, το οποίο προέρχεται βέβαια από μια εξαιρετική εναλλαγή της μπάλας με τη μία, έχει πάρει πολύ βάθος στην άμυνα φτάνοντας μέχρι μέσα στην μικρή περιοχή και αυτό επηρεάζει όλη τη ζώνη, την οποία ο ίδιος οφείλει να κατευθύνει, με συνέπεια να δέχονται πέντε αμυνόμενοι γκολ από δύο παίκτες. Στις καθυστερήσεις ανέβηκε μετά από εντολή ως δεύτερο φορ σε μια απελπισμένη και προπολεμική έμπνευση, αλλά δεν πρόλαβε φυσικά να συμμετάσχει σε κάποια φάση. Είναι δεδομένο ότι όσο παίρνει παιγνίδια θα ανεβαίνει αλλά αμφίβολο αν θα συμβεί αυτό σε άμυνα ζώνης στην ευθεία με παρτενέρ τον Cirillo.

Cirillo: Στο πρώτο γκολ έχει και αυτός λάθος θέση καθώς δεν σηκώνεται για να διώξει με κεφαλιά ενώ ταυτόχρονα δεν μαρκάρει και κανέναν παίκτη μιας που έχει βρεθεί ο Snaucner να κρατάει τον DJ. Στο δεύτερο γκολ πάλι δεν είναι κοντά στο μοϊκάνι επιτρέποντας του να βγάλει μπαλιά-λουκούμι συριανό στον Κατσουράνη. Αυτές οι στιγμιαίες αδράνειες μπορεί να φαίνονται λεπτομέρειες σε κάποιον αλλά κάνουν τη διαφορά στα ντέρμπι. Στις περισσότερες από τις υπόλοιπες φάσεις είχε σωστές αντιδράσεις αξιοποιώντας το πάθος του αλλά τα σέντερ μπακ και τα αμυντικά χαφ είναι οι κολώνες στο οικοδόμημα του μηχανικού και δεν επιτρέπεται να λείπουν ποτέ από τη θέση τους.

Garcia: Έκανε και πάλι πολύ καλό παιγνίδι ενώ πιστώνεται και την ασσίστ με την τριαντάρα μπαλιά στον Vierinha στο γκολ. Πίεσε σωστά ανασταλτικά, κράτησε την μπάλα με τις γνωστές πιρουέτες του και μοίρασε την τράπουλα σωστά στα πλάγια ή στον άξονα. Δεν μπορούμε όμως να ζητάμε από αυτόν να κάνει τα πάντα στο κέντρο εξαιτίας της μετριότητας των υπολοίπων.Διανύει το καλύτερο διάστημα απόδοσης του στον ΠΑΟΚ ενώ δεν παρασύρεται πια από τα νεύρα του ούτε τσιμπάει στις προκλήσεις των αντιπάλων.

Είχε καλά χτυπήματα στα στημένα με τις κλασσικές φαλτσαριστές μπαλιές και αυτή τη στιγμή έτσι όπως παίζει είναι αναντικατάστατος αλλά και χωρίς επαρκή στηρίγματα στον άξονα. Αν συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς θα πάρει δίκαια ανανέωση συμβόλαιου πράγμα που έμοιαζε απίθανο το καλοκαίρι.

Sorlin: Δυστυχώς παρέμεινε βυθισμένος στη μετριότητα για άλλο ένα παιγνίδι παρασύροντας και πάλι και την υπόλοιπη ομάδα μιας που είναι το βαρόμετρο της. Δεν πατάει περιοχή, δεν απειλεί με σουτ, δεν περνάει κάθετες πάσες ενώ και ανασταλτικά δεν προσφέρει ιδιαίτερα. Άλλοτε είχε μεγάλες αποστάσεις από τα σέντερ μπακ για να πάρει την πρώτη πάσα και άλλοτε γύρναγε τόσο πίσω που τράβαγε αναπόφευκτα μαζί του όλη την ομάδα αλλά δεν ξεμαρκαριζόταν για να ζητήσει μπάλα. Μοιάζει να έχει πρόβλημα φυσικής κατάστασης και δημιουργεί αναπόφευκτα τις σκέψεις πως τα έδωσε όλα πέρυσι για να εξασφαλίσει το συμβόλαιο και τώρα έχει καεί όπως έκανε ο Vuitton. Αν δεν πλησιάσει τα περσινά στάνταρντς απόδοσης δεν πρόκειται να ανέβει όλη η ομάδα.

Φωτάκης: Κατάφερε να είναι ακόμα χειρότερος από τον Sorlin μην έχοντας συμμετοχή στο παιγνίδι ούτε επιθετικά, ούτε αμυντικά. Κακή κυκλοφορία της μπάλας, μηδαμινές πρωτοβουλίες και έλλειψη πίστης στον εαυτό του από έναν παίκτη που στα 28 του δεν δικαιολογείται να πετάει στα σκουπίδια την ευκαιρία που του ξαναδόθηκε να είναι βασικός στον Π.Α.Ο.Κ. Υποτίθεται πως έπρεπε να δίνει στηρίγματα στον Ivic κάτι που δεν έκανε ποτέ αλλά και ανασταλτικά είχε σχεδόν πάντα μεγάλες αποστάσεις από τους αντίπαλους κεντρώους. Οι αργές αντιδράσεις του σε αρκετές φάσεις φανερώνουν απουσία γρήγορης σκέψης και εκτέλεσης γεγονός που προκαλεί αρτηριοσκλήρωση σε όλο τον άξονα. Δεν επιχείρησε καν ένα σουτ που είναι από τα πλεονεκτήματα του και δεν εκμεταλλεύτηκε την προβληματική μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση που παρουσίαζε ενίοτε ο πολυμετοχικός βγάζοντας γρήγορες πάσες για αυτό και αντικαταστάθηκε δίκαια.


Vierinha: Βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και πρέπει να πέσουν άμεσα τα τηλέφωνα από τη διοίκηση στους δικηγόρους για να αναπροσαρμοστεί το συμβόλαιο με τη ρήτρα των 3,5 εκατομμυρίων ευρώ. Πέτυχε ένα εκπληκτικό γκολ με σουτάρα που ξεπέρναγε το όριο ταχύτητας (115χλμ/ωρα) εκμεταλλευόμενος την εξαιρετική μπαλιά του Garcia στη μοναδική φορά που τροφοδοτήθηκε σωστά. Έκανε άλλο ένα δεξί σουτ στο 84' από αριστερά ψηλά άουτ. Η προσωπική μου άποψη είναι πως επειδή μαρκάρει και σωστά (κάτι που δεν κάνει ο Κουτσιανικούλης) θα μπορούσε να βοηθήσει τον Μίρο στην αναχαίτιση του Loreal παραμένοντας στη φυσική του θέση στα δεξιά. Το ότι μπορεί να παίζει και αριστερά δεν σημαίνει ότι αποδίδει το ίδιο καλά και από εκείνη την πλευρά. Τον φαντάζομαι σε κλασσικό 4-4-2 στα δεξιά έχοντας μπροστά δύο ταχύτατους επιθετικούς που θα του ανοίγουν χώρους κινούμενοι χωρίς τη μπάλα και παίρνω κουράγιο από την προοπτική αυτή. Τη δεδομένη στιγμή οι μέσοι αλλά και οι επιθετικοί δεν τον βοηθούν να αξιοποιήσει ακόμα περισσότερο το ταλέντο που είχε δείξει πριν 5 χρόνια με την Εθνική Πορτογαλίας στο Πανευρωπαικό κάτω των 18 όπου και αναδείχτηκε καλύτερος παίκτης ξεπερνώντας ακόμα και τον Fabregas. Είναι μακράν η καλύτερη μεταγραφή του Βρύζα και του Santos και το μεγαλύτερο έμψυχο κεφάλαιο της ομάδας.

Κουτσιανικούλης: Δυστυχώς για άλλη μια φορά δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες σε ένα γήπεδο όπου έχει καλές αναμνήσεις. Δεν τροφοδοτήθηκε βέβαια και αυτός σωστά γυρίζοντας συχνά πολύ πίσω για να πάρει μπάλα αλλά δεν κινήθηκε σωστά χωρίς τη μπάλα στους κενούς χώρους βγαίνοντας στην πλάτη του προβληματικού αμυντικά Gabriel, δεν μάρκαρε σωστά από την πλευρά του, δεν προσπάθησε να δημιουργήσει ρήγματα στο ένας προς έναν, δεν σούταρε, δεν σέντραρε. Έχουν επενδυθεί πολλά χρήματα πάνω του και πρέπει να καταλάβει ότι δεν πρέπει να πέφτει στη διεκδίκηση ακόμα και αν του έχει γίνει πέναλτι κάτι που δεν συνέβη κατά τη γνώμη μου στη φάση με τον Ιαπωνοβάσκο Josu. Στον Π.Α.Ο.Κ. θέλω να πιστεύω ότι διαφέρουμε από τους υπολοίπους γιατί δε θέλουμε μουσαντένια πέναλτι αλλά παίκτες που θα συνεχίζουν την προσπάθεια τους μέχρι το τέλος ανεξάρτητα από το τι κάνουν τα πολύχρωμα κοράκια. Ήταν ακόμα χειρότερος όταν πέρναγε δεξιά και αν δεν χρησιμοποιήσει το μυαλό του κινούμενος σωστά τακτικά και αν δεν δυναμώσει και άλλο δε θα εκμεταλλευτεί τα αναμφισβήτητα τεχνικά του προσόντα.

Ιvic: Τεχνικά έχει αρκετά χαρακτηριστικά για να ανταποκριθεί στη θέση του σέντερ φορ. Καλή τεχνική κατάρτιση και ικανότητα στο ένας προς έναν, καλό κράτημα και μοίρασμα μπάλας, εξαιρετικό σουτ και αξιοπρεπή κεφαλιά. Στην πράξη δυστυχώς δεν είδαμε τίποτα από όλα αυτά. Στη μοναδική φάση που του παρουσιάστηκε έκανε εξαιρετική ενέργεια αλλά τον έκοψε στα δύο ο Σπάθας. Μετά την είσοδο του Παπάζογλου οπισθοχώρησε αλλά έμοιαζε και πάλι αποκομμένος από τους υπόλοιπους κεντρώους. Όποτε έφτασε η μπάλα σε αυτόν δεν μπόρεσε να τη σπάσει σωστά στους ακραίους και δεν τον αισθάνθηκε η αντίπαλη άμυνα καθόλου.

Παπάζογλου: Μπήκε στο τελευταίο εικοσάλεπτο και ήταν και πάλι απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα. Τα όποια λάθη του είναι δικαιολογημένα ένεκα της μακρόχρονης απουσίας του αλλά η έλλειψη πάθους είναι ασυγχώρητη. Δεν είχε συμμετοχή ούτε σε μία φάση και αν δε σκοράρει τώρα που θα είναι βασικός με την Ξάνθη ή στην Κρήτη δεν θα αποκτήσει την ψυχολογική ώθηση που έχει τόσο ανάγκη αφού μοιάζει να στερείται ψυχικών αποθεμάτων.

Kresic: Έκανε το ντεμπούτο του σε επίσημο παιγνίδι για ένα τεταρτάκι ένεκα του τραυματισμού του Χαλκιά. Είχε μια εξαιρετική επέμβαση στο σουτ του Σαλπιγγίδη στο 78' φανερώνοντας τα εξαιρετικά του αντανακλαστικά και το ότι είναι ετοιμοπόλεμος.

Moon: Το καλοκαίρι έγινε ολόκληρη μανούρα και πήγε να χαλάσει η μεταγραφή του για το αν θα έχει δικαίωμα να παίξει σε αυτό το ματς. Θυσιάστηκε ο τέταρτος φορ της ομάδας για χάρη του με αποτέλεσμα να τραβάει τώρα τα γνωστά όλη η ομάδα. Με αυτά τα δεδομένα περίμενε κάποιος πολλά περισσότερα από αυτόν στο ντεμπούτο του. Αγωνίστηκε ως δεξί εξτρέμ σε μια θέση που δεν είναι η φυσική του για να οχυρωθεί η ομάδα απέναντι στον αυτομολούντα Leto και το μόνο που έκανε ήταν φάουλ διακόπτοντας τις όποιες φάσεις από την πλευρά του.

 

Διαβάστε ακόμη...