Πανελλήνιος - Π.Α.Ο.Κ. σκρινάροντας με τον Oli
SHARE:
Η εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα δείχνει ότι έχει ως απόλυτο ταβάνι της για φέτος την περσινή 7η θέση καθώς τη χωρίζει μεγάλη απόσταση από Μαρούσι, Πανελλήνιο, Ρούλα και Πανιώνιο ενώ δεν έχουμε ακόμη ξεκάθαρη εικόνα για τις δυνατότητες Ηλυσιακού, Περιστερίου και της ενωμένης Λάρισας.
Αν λοιπόν αυτός είναι ο στόχος της ομάδας δηλαδή η είσοδος μας στο αιώνιο γκρουπ 5-8 στο οποίο βρισκόμαστε σταθερά από το 2001 ως σήμερα (με εξαίρεση την παραλίγο αποφράδα χρόνια του 2007) και η αποφυγή των όποιων περιπετειών τότε πιστεύω πως η διοίκηση πρέπει να έχει το σθένος να βγει και να το δηλώσει και να μην δημιουργούνται αυταπάτες για τετράδες και πεντάδες. Κάποιοι μπορούν να πουν ότι αν ειπωθεί κάτι τέτοιο δε θα πατήσουν ούτε αυτοί οι λίγοι στο παλατάκι και αυτό θα προκαλέσει μεγαλύτερη οικονομική αιμορραγία.
Κατά τη γνώμη μου η ρεαλιστική και ειλικρινής οριοθέτηση των στόχων από μια διοίκηση που προσπαθεί να επαναφέρει την αξιοπιστία στην ομάδα είναι αυτή που θα κερδίσει τον κόσμο ο οποίος και θέλει και πρέπει να ακούει την αλήθεια. Χρόνος για διορθωτικές αλλαγές υπάρχει και όλοι έχουν το περιθώριο λάθους, αλλά ακόμα κι αν οι βλέψεις μας είναι ρεαλιστικά περιορισμένες λόγω οικονομικής δυσπραγίας και ισχύς των αντιπάλων είναι δεδομένο ότι ο κόσμος που βρέθηκε στο γήπεδο αξίζει καλύτερες επιλογές παικτών που να τιμούν τουλάχιστον τα όποια χρήματα εισπράξουν.
Καυκής: Η μέχρι στιγμής ανυπαρξία του Avery τον έχρισε βασικό play maker και αυτή είναι μια ευθύνη που δεν τη σήκωσε ποτέ στην καριέρα του ο πρώην παίκτης του Αετού Καλλιθέας. Από την πρώτη περίοδο (όπου δεχτήκαμε τον αστρονομικό αριθμό των 29 πόντων) ο Blackney έκανε πάρτι απέναντι του ενώ και στην επίθεση δεν μπόρεσε ούτε pick and roll να παίξει ούτε να δώσει τον κατάλληλο ρυθμό στις περιστροφές. Αποβλήθηκε όπως το συνηθίζει με 5 φάουλ ενώ τελείωσε τον αγώνα με 4 πόντους, 3 ρημπάουντ, 1 ασσίστ και 1 κλέψιμο. Είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι είναι παίκτης που μπορεί να βοηθήσει ως αναπληρωματικός play maker για 10-15 λεπτά για αυτό και δεν μπορείς να του ζητάς περισσότερα.
Monroe: Τι να πεις για τον βασικό σούτινγκ γκάρντ της ομάδας όταν τελειώνει τον αγώνα με ένα καλάθι μόνο (τρίποντο) εντός παιδιάς; Δοκίμασε κάποια τραβηγμένα τρίποντα και είχε μόνο αποτυχημένα drive προς το καλάθι. Επίσης ήταν τεράστια τρύπα στην άμυνα απέναντι στον Χαραλαμπίδη και φαίνεται πως η έλλειψη εναλλακτικής λύσης στο «2» αφήνει την ομάδα θεόγυμνη στο περιφερειακό σουτ και στην άμυνα και στην επίθεση. Η ανυπαρξία σοβαρού play maker και η έλλειψη των screen είναι ελαφρυντικά για αυτόν αλλά τα ερωτηματικά για το αν ταιριάζει με τον Gregory πληθαίνουν. Οι καλές σεζόν του στην Ουγγαρία και τη Γαλλία δε σημαίνουν και πολλά καθώς το επίπεδο των κορυφαίων ελληνικών ομάδων ενέχει πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις. Είχε 4 πόντους και 1 ρημπάουντ.
Gregory: Τελείωσε τον αγώνα με 9 πόντους και 5 ρημπάουντ αλλά ήταν πραγματικά αρνητικός στη χειρότερη εμφάνιση του με τη φανέλα του Π.Α.Ο.Κ. μέχρι σήμερα. Έχασε αρκετά εύκολα καλάθια (μεταξύ των οποίων και ένα κάρφωμα) καθώς ήταν εξαιρετικά επιπόλαιος στην τελική προσπάθεια ενώ την ίδια έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης παρουσίασε και στην άμυνα.
Τα φυσικά του προσόντα δε λένε τίποτα όταν δεν συνδυάζονται με μυαλό. Θα είχε ενδιαφέρον βέβαια να δούμε αν μπορεί να πετύχει περισσότερα κατευθυνόμενος από έναν αληθινό point guard στην επίθεση και με τη συνδρομή ενός αληθινού center μέσα στη ρακέτα.
Ταπούτος: Ήταν η μοναδική όαση της ομάδας. Ξεκίνησε βασικός power forward και έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει σημαντικά σε αυτή τη θέση εκμεταλλευόμενος την εκρηκτικότητα και την αλτικότητα του. Είχε 16 πόντους, 8 ρημπάουντ, 2 ασσίστ και 1 κλέψιμο δείχνοντας πως έχει ξεπεράσει πλήρως τον τραυματισμό του και την ελλιπή προετοιμασία του. Η απόδοση του στο «4» ήταν η μοναδική ευχάριστη είδηση του αγώνα αλλά δε χρειάζεται να είσαι μάντης για να καταλάβεις πως λόγω ελαφρύτερης κατασκευής θα έχει πρόβλημα απέναντι σε πιο έμπειρους ψηλούς.
Drobnjak: Ξεκίνησε ως center και αντιμετώπισε μεγάλα προβλήματα από τον πιο νεανικό και αθλητικότερο Βουγιούκα καθώς χρεώθηκε γρήγορα με 2 φάουλ. Στην επίθεση τον έψαχναν όλοι χαρακτηριστικά και ήταν εύκολο να κλείνει η άμυνα πάνω του.
Προσπάθησε να βρει χώρο σουτάροντας τρίποντα όπως συνηθίζει αλλά ήταν άστοχος (0/3) και αυτό του προσέθεσε περισσότερο εκνευρισμό που δεν συνάδει ούτε με την εμπειρία ούτε με την κλάση του. Στα 34 του δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση από αυτόν να παλεύει μόνος του απέναντι σε Johnsen, Davis, Βουγιούκα και Ostoic. Τελείωσε τον αγώνα με 11 πόντους, 3 ρημπάουντ και 1 τάπα.
Gecevski: Ένα βασικό αξίωμα στο μπάσκετ λέει «δείξε μου τον play maker και τον center σου να σου πω πόσο σοβαρή ομάδα είσαι». Αν κοιτάξεις λοιπόν τον Avery και τον Gecevski τι καταλαβαίνεις; Αυτό που είδα εγώ από το γήπεδο (φαίνεται και από την τηλεόραση πιστεύω) είναι ότι είναι υπέρβαρος και έχει προβληματικότατη φυσική κατάσταση. Διασύρθηκε από τον Βουγιούκα και είναι φανερό πως δεν μπορεί να παίξει άμυνα της προκοπής γεμίζοντας καν το χώρο στη ρακέτα, σπρώχνοντας ή κάνοντας block out.
Αν προοριζόταν για 10 λεπτά το πολύ ως αναπληρωματικός center και με πολύ λιγότερα χρήματα τότε να το συζητάγαμε, αλλά δυστυχώς αποκτήθηκε για βασικός. Πανελλήνιος, Μαρούσι και Πανιώνιος παίρνουν συνήθως τους δανεικούς από Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό λόγω εντοπιότητας και σοβαρότητας σωματείων. Είναι δεδομένο ότι ακόμα και ο 5ος center τους (Βουγιούκας, Μαυροκεφαλίδης, Γλυνιαδάκης και λοιπές δημοκρατικές) όταν παίζει αντίπαλος με τον Σκοπιανό μοιάζει Shaquille. Είχε 3 πόντους και κατάφερε να πάρει 1 ρημπάουντ ανοίγοντας την όρεξη για τηλέφωνα και φαξ σε μάνατζερ ψηλών.
Avery: Τον μάραναν οι δηλώσεις πως θέλει να αποδείξει πράγματα στον Πανελλήνιο. Ο Σούλης και ο Μάτζικ τον επέλεξαν για να μη ρισκάρουν και να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο αφού είχε αξιοπρεπείς χρονιές στην κατηγορία (14 πόντους και 3 ασσίστ μ.ο) τα τελευταία χρόνια. Τα ιατρικά δεδομένα για το αν είχε δίκιο ή όχι ο Πανελλήνιος που τον αντικατέστησε ενώ είχε συμφωνήσει μαζί του δεν είναι δυνατόν να εξακριβωθούν αυτή τη στιγμή. Είναι εμφανές όμως από το χρόνο συμμετοχής του πως ο Σούλης πια δεν τον εμπιστεύεται και αυτός δεν προσπάθησε να κάνει κάτι όσο έπαιζε για να του αλλάξει τη γνώμη. Περιφερόταν άσκοπα πάνω-κάτω στο γήπεδο χωρίς να έχει συμμετοχή ούτε στην επίθεση ούτε στην άμυνα. Έμεινε άποντος έχοντας μόλις μία προσπάθεια όλη κι όλη και αυτή σε βεβιασμένο τρίποντο ενώ και πάλι φάνηκε να αδυνατεί να παίξει τα συστήματα της ομάδας συμβάλλοντας στην οργάνωση και την κυκλοφορία της ομάδας. Η ξινισμένη έκφραση του τραγούδαγε το «φεύγω» και το διαχρονικό ερώτημα που αναφέρεται στους αλλοδαπούς αθλητές σχετικά για το αν θα προλάβουν την παρέλαση της 28ης μοιάζει αφόρητα επίκαιρο.
Καλαϊτζίδης: Δυστυχώς η καλή του εμφάνιση στον αγώνα με τα Τρίκαλα δεν είχε συνέχεια σε ένα γήπεδο που γνωρίζει καλά. Τελείωσε τον αγώνα με 1 πόντο, 1 ασσίστ και 1 κλέψιμο και έδειχνε εξαιρετικά νευρικός και στην άμυνα όπου ταλαιπωρήθηκε από τα αντίπαλα guard και στην επίθεση.
Είναι παίκτης που μπορεί να βοηθήσει σε πολλούς τομείς και για αυτή του ικανότητα έφτασε μέχρι και την εθνική Ανδρών. Δεν παύει όμως να δίνει την εικόνα πως μπορεί να είναι μια συμπληρωματική επιλογή στην περιφέρεια για κάποια λεπτά ως ρολίστας αλλά όχι κάτι παραπάνω από αυτό.
Τσιάρας: Είχε 5 πόντους, 5 ρημπάουντ, 1 ασσίστ και 1 κλέψιμο αλλά όλα αυτά τα έκανε όταν το παιγνίδι είχε κριθεί προ πολλού και παιζόταν σε πιο χαλαρούς ρυθμούς. Το ότι ήταν αστέρι στην Ολύμπια Λάρισας για μία χρονιά του εξασφάλισε διετές συμβόλαιο στον Π.Α.Ο.Κ. αλλά πέρα από κάποιες ολιγόλεπτες εξάρσεις σε μία περίοδο δεν έχει προσφέρει κάτι ιδιαίτερο ώστε να δικαιολογήσει ότι αξίζει να παίζει σε ομάδες που έχουν αξιώσεις. Δεν έχει καλό συγχρονισμό στα άλματα στην άμυνα και έτσι δεν εκμεταλλεύεται τα 2.07 του ενώ και το μακρινό του σουτ που ήταν ένα από τα υποτιθέμενα προσόντα του μοιάζει μακρινή θεσσαλική ανάμνηση.
Helliwell: Παρακολουθώντας τον Π.Α.Ο.Κ. πάνω από τριάντα χρόνια δυσκολεύομαι πραγματικά να βρω χειρότερο ψηλό. Ακόμα και ο Καλόγηρος, ο Κουματσιώτης ή ο Μόμα, ακόμα και ο Τσέκος ή ο Μαρμαρινός, είχαν καλύτερη τεχνική κατάρτιση από τον εξ Ωκεανίας ορμώμενο. Δε μιλάμε για κάποιον που βρέθηκε σε μια κακή βραδιά και έχασε κάποια σουτ ή τον παίκτη του στην άμυνα. Μιλάμε για επαγγελματία μπασκετμπολίστα που σε 4 προσπάθειες που έκανε από πλεονεκτικές θέσεις έδειξε ότι δεν γνωρίζει καν τα βασικά του αθλήματος. Eίναι απορίας άξιο πως κατάφερε να παίξει σε ομάδες όπως η Roma και η Siena και είναι ιδιαίτερα εξοργιστικό ότι πληρώνεται αντί να πληρώνει για να παίζει με τέτοια εμφάνιση. Είχε 2 πόντους από βολές και 1 ρημπάουντ.
Γιαννακίδης: Ήταν το δεύτερο υγιές στοιχείο της ομάδας στον αγώνα. Έπαιξε για 4 λεπτά και πέτυχε 5 πόντους με 1 τρίποντο και ένα τσαμπουκαλεμένο μπάσιμο. Έδειξε ότι αξίζει περισσότερο χρόνο συμμετοχής κάτι που το φώναξε και πέρσι στις ολιγόλεπτες συμμετοχές του.
Καλλές: Στα πρώτα 3 λεπτά συμμετοχής του με τη φανέλα με το δικέφαλο πήγαινε απλά πάνω-κάτω στο παρκέ.
