Π.Α.Ο.Κ. - ΠΑΣ, υπό το βλέμμα του Olivares

H ομάδα ήταν όσο αποτελεσματική χρειαζόταν για να σκαρφαλώσει στην τρίτη θέση και να πάει με καλή ψυχολογία στο ντέρμπι του ΟΑΚΑ
Olivares
Π.Α.Ο.Κ. - ΠΑΣ, υπό το βλέμμα του Olivares
H ομάδα ήταν όσο αποτελεσματική χρειαζόταν για να σκαρφαλώσει στην τρίτη θέση και να πάει με καλή ψυχολογία στο ντέρμπι του ΟΑΚΑ

Τα σχόλια μου για την απόδοση των παικτών:

Χαλκιάς: Επανήλθε στις πολύ καλές εμφανίσεις δίνοντας την κατάλληλη απάντηση στον παλιό ποδοσφαιριστή του Lorant, τον Rehagel. Στο 10' μπλόκαρε ένα χλιαρό σουτ του Μενδρινού, αλλά στο 20' μετά το τραγικό λάθος του Αραμπατζή απεσόβησε το γκολ αποκρούοντας με τα πόδια το πλασέ του δικού μας του παιδιού του Σαϊτιώτη σε ένα χρονικό σημείο όπου αν δεν είχε αντιδράσει η μορφή του αγώνα θα ήταν διαφορετική. Στο 31' στο δυνατό σουτ από το φάουλ του Σαϊτιώτη, παρότι δεν είχε την καλύτερη αντίδραση μιας που τα συρτά, γωνιακά σουτ είναι πάντοτε ότι πιο δύσκολο για τους ψηλούς τερματοφύλακες, ακουμπάει τη μπάλα όσο χρειάζεται για να τη στείλει στο κάθετο δοκάρι. Είχε σωστές εξόδους και καθάρισε όλες τις σέντρες που ήταν στο χώρο ευθύνης του. Στο 68' μπλόκαρε άλλη μια χλιαρή κεφαλιά του Τζαννή, αλλά στο 78' μετά από διπλή κόντρα που έγινε στην περιοχή μετά από σέντρα σε στημένη φάση και ενώ δεν είχε είχε ορατότητα μέσα από έναν όμιλο παικών, έδειξε εκπληκτικά αντανακλαστικά κάνοντας μια εξαιρετική απόκρουση στο σουτ του Σιαλμά, και διαφύλαξε έτσι το 0 στην άμυνα για τέταρτο συνεχόμενο παιγνίδι. Ο δείκτης δυσκολίας θα είναι αρκετά μεγαλύτερος στο ΟΑΚΑ όπου κάνει την τιμή στο ελληνικό πρωτάθλημα και στα παιγνίδια ντέρμπι να παρευρίσκεται και ο ίδιος ο χερ εκλέκτορας και αν φύγει με το ανέπαφο θα είναι ο τερματοφύλακας της εθνικής στα μπαράζ.

Αραμπατζής: Στο 20' είχε ένα οικτρό γύρισμα προς τα πίσω χωρίς πίεση από το οποίο γλίτωσε την ομάδα ο Χαλκιάς γιατί κλασσικά αγχώνεται από μόνος του μην κάνει λάθος και τελικά το κάνει. Σιγά σιγά όμως ανέβαινε όλο και περισσότερο για την υπερφόρτωση στα δεξιά βοηθώντας στην ανάπτυξη όπως του ζητάει ο Santos να κάνει στα παιγνίδια στην Τούμπα με υποδυέστερους αντιπάλους και στο 26' πήρε τα μέτρα με ένα σουτ του που κατέληξε ψηλά άουτ. Στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου με καλή ψυχολογία μετά το γκολ του Lino και μετά από ωραίο άνοιγμα του Ivic κάνει το μπάσιμο και πιάνει με το αριστερό ένα καλό σουτ που βρίσκει και στον Maistorovic για να καταλήξει στα δίχτυα. Είναι παίκτης που παίρνει καλή ψυχολογία από τη θετική εξέλιξη ενός αγώνα, αλλά πρέπει να πιστέψει πάνω από όλα ο ίδιος στον εαυτό του για να πιστέψουμε και οι υπόλοιποι. Φέτος πάντως έχει βελτιώσει και το αριστερό του πόδι σημαντικά και αυτή η εξέλιξη του δίνει πια τη δυνατότητα να παίζει και από την αντίθετη πλευρά, αλλά δεν παύει αμυντικά να είναι ευάλωτος ως δεξί μπακ και η τοποθέτηση του απέναντι στον Leto στο ΟΑΚΑ δεν εγκυμονεί απλώς κινδύνους αλλά σπάει τα νερά.

Lino: Η ικανότητα του στα στημένα ήταν γνωστή από τα χρόνια της Porto. Κάθε φάουλ έξω από την περιοχή προς τα δεξιά είναι ταμάμ για το αριστερό του πόδι όπως φάνηκε και σήμερα με το σουτ στο γάμα αλλά και με τη Βαλερένγκα αλλά και το γάβρο πέρσι με το δοκάρι. Δυστυχώς φέτος δεν έχει βγάλει μέχρι στιγμής τις καλές σέντρες από τα αριστερά και ελέω και άλλων σεντερ-φορικών αιτιών δεν έχει βγάλει μια ασσίστ. Έχει εξελιχτεί και στο εξιλαστήριο θύμα του Santos αφού εξαιτίας και της κοινής γλώσσας είναι πάντα ο πρώτος που ακούει τα μπινελίκια του "μηχανικού" τις πιο πολλές φορές δικαιολογημένα βέβαια για τις λάθος θέσεις του ή τις εξεζητημένες επιλογές του. Όταν κινείται σωστά χωρίς τη μπάλα ανεβαίνοντας στη γραμμή δίνει στην επίθεση έναν παίκτη παραπάνω αφού απελευθερώνεται για να συγκλίνει στην περιοχή ο αριστερός εξτρέμ κάτι που κάνει ο Vierinia αλλά με το σταγονόμετρο ο Conceicao. Είναι και αυτός επίφοβος αμυντικά για αριστερός μπακ σε ντέρμπι αλλά απαραίτητος στα εντός με τις κωμοπόλεις. Το συμβόλαιο του τελειώνει το καλοκαίρι και στα 32 του θα προσπαθήσει για μια τελευταία ανανέωση αλλά θα χρειαστεί να σκοράρει ακόμα περισσότερο και να θεραπευτεί από τις αμυντικές διαλείψεις για να εξασφαλίσει το ΕΚΑΣ.

Μαλεζάς: Άλλη μια σταθερή εμφάνιση από τον πρώην παίκτη του Ηροδότου που έχει καθιερωθεί ως αριστερό σέντερ μπακ αν και δεξιοπόδαρος. Συγκλίνει συχνά στα αριστερά για να καλύψει τον Lino ενώ είχε δύο σημαντικές επεμβάσεις στο 53' σε σέντρα που έκανε άλλο ένα Παοκτσάκι από τα τμήματα υποδομής ο Κανακούδης και στο 76' όπου πρόλαβε τον Σιαλμά πριν σουτάρει. Έχει κατορθώσει να κρατήσει την θέση του στην ενδεκάδα και έχει σημαντικό μερίδιο στο αλώβητο των τεσσάρων τελευταίων ματς όπου ήταν βασικός και σταθερότατος. Ο δίμηνος τραυματισμός του Bizera του φορτώνει επιπλέον ευθύνες και λεπτά συμμετοχής.

Cirillo: Είχε άλλη μια ανεκτή εμφάνιση αλλά μαζί με τον Χαλκιά είναι οι μόνοι που έχουν παίξει και στα 7 ματς βασικοί δείγμα της εμπιστοσύνης που έχει ο Santos στον ιταλό αμυντικό. Είχε και σήμερα κάποιες ολιγωρίες στην άμυνα όπως στο 3' όπου έχασε τον Bakayoko που του έκανε την κεφαλιά από τη μικρή περιοχή παρότι τον τραβολογούσε. Διακρίθηκε ιδιαίτερα στις γκριμάτσες διαμαρτυρόμενος για το χέρι του Σαϊτιώτη αλλά και στους πανηγυρισμούς ως τυμπανιστής με το κεφάλι του Αραμπατζή. Στο 36' μένει τσιμεντωμένος σε σέντρα προς τον Σαϊτιώτη που μπλοκάρει με έξοδο ο Χαλκιάς ενώ και στις δύο ευκαιρίες του Σιαλμά στο 79'στην απόκρουση του Χαλκιά και στο 93' στο σουτ του ίδιου παίκτη ψηλά άουτ βρίσκεται σε λάθος θέση. Στις περισσότερες φάσεις έχει σωστές τοποθετήσεις και διαβάζει καλά την εξέλιξη κυρίως λόγω της Ιταλικής του αμυντικής παιδείας, αλλά η πραγματικότητα είναι πως και στα 3 γκολ που έχει δεχτεί η ομάδα (τα 2 με το γάβρο και το γκολ από το λάθος του στην Τρίπολη) είχε ευθύνη λόγω αδράνειας και αυτό συμβαίνει όταν χάνει την αυτοσυγκέντρωση του πράγμα που μοιάζει να συμβαίνει σταθερά σε κάθε παιγνίδι σε 2-3 περιπτώσεις.

Garcia: Έκανε ένα εξαιρετικό παιγνίδι αφού ήταν αλάνθαστος και στις μεταβιβάσεις του αλλά κάλυψε σωστά και όλους τους χώρους στον ανασταλτικό τομέα. Είναι με διαφορά ο πιο φορμαρισμένος παίκτης του Π.Α.Ο.Κ. στο τελευταίο διάστημα και έχει σημαντική συμβολή στην αναρρίχηση της ομάδας στην Τρίτη θέση. Άρπαξε την ευκαιρία από τον τραυματισμό του Vitolo και παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στη θητεία του στον Π.Α.Ο.Κ. κλειδώνοντας τη θέση. Απέναντι στον πολυμετοχικό ο οποίος αγωνίζεται μέχρι και με 3 αμυντικά χαφ είναι πιθανό να έχει παρτενέρ τον Βίκτωρα και πρέπει να παραμείνει νηφάλιος για να κερδίσει η ομάδα τον χώρο του κέντρου και να είναι απροσπέλαστη. Στο 82' είχε μια εκπληκτική επέμβαση με το στήθος σε προβολή που έκανε την τελευταία στιγμή σε σουτ του Κούσα. Ο Π.Α.Ο.Κ. δύσκολα καταβάλλεται όταν η απόδοση του είναι πανταχού παρών και εποχών Bernabeu. Συνήθως η ατμόσφαιρα των ντέρμπι τον ιντριγκάρει, αλλά πρέπει να κάνει κατάλληλη κατανομή δυνάμεων γιατί όταν κουράζεται η αυτοκυριαρχία της ομάδας κλονίζεται.

Sorlin: Είναι φανερό πως κάνει πια κατανομή δυνάμεων στα πρώτα ημίχρονα όπου διατηρεί μικρότερη συμμετοχή στο παιγνίδι ώστε να παραμένει ενεργός και στο δεύτερο ημίχρονο. Γενικά και σε αυτό το ματς η απόδοση του κυμάνθηκε ελαφρά άνω του μετρίου και ως βαρόμετρο ακριβείας καθορίζει όλη την εικόνα της ομάδας. Οπισθοχώρησε και αγωνίστηκε λίγο μπροστά από τα σέντερ μπακ στο δεύτερο και παίρνει πια όλο και λιγότερες πρωτοβουλίες επιθετικά. Είχε βέβαια όπως συνήθως αρκετά καλά κρατήματα της μπάλας και στο 78' ένα σουτ ψηλά άουτ λίγο έξω από την περιοχή μετά από στρώσιμο του Ivic. Η παρουσία του αλλάζει καθοριστικά την εξίσωση ενός αγώνα στο κέντρο και μέχρι στιγμής στα ντέρμπι και στα play off πέρσι αλλά και με τον gay χρωστάει ένα αληθινά μεγάλο παιγνίδι.

Ιvic: Ξεκίνησε για να επιβραβευτεί για το γκολ στην υπέργηρη κυρία. Είχε διάθεση και από δικό του ωραίο άνοιγμα ξεκίνησε το γκολ στο μπάσιμο του Αραμπατζή. Αγωνίστηκε και σέντερ φορ για 10 λεπτά όταν πέρασε ο Φωτάκης αντί του Παπάζογλου αλλά δεν είχε κάποια ιδιαίτερα θετική ενέργεια αυτή τη φορά. Δεν καταφέρνει να σταθεροποιηθεί σε ένα καλό επίπεδο απόδοσης για συνεχόμενους αγώνες και έχει κατά διαστήματα εκλάμψεις όπου δείχνει ότι συνολικά στους τομείς πάσας, ατομικής ενέργειας, σουτ και κεφαλιάς έχει τα περισσότερα συν από όλους τους υπόλοιπους κεντρικούς μέσους. Ο Santos αρέσκεται να ξεδιπλώνει επιθετικό παιγνίδι μετά το κλέψιμο της μπάλας με αντεπίθεση απέναντι σε ανοργάνωτες άμυνες και εκεί είναι δικιά του ευθύνη το μοίρασμα της τράπουλας. Τσίμπησε μια κάρτα σε ένα μαρκάρισμα όπου είχε αργοπορημένη χρονικά αντίδραση

Conceicao: Είχε και πάλι διάθεση για διάκριση και πείσμα αλλά κανένα από τα γεμίσματα που έκανε, και ήταν πολλά, δεν βρήκε στόχο. Δε συγκράτησε και πάλι τα νεύρα του και χρεώθηκε άλλη μία ανόητη κάρτα για διαμαρτυρία. Έμεινε στον αγώνα και τα 90' αυτή τη φορά και βρήκε περισσότερους χώρους εξαιτίας των ανεβασμάτων του Αραμπατζή αλλά η αδυναμία του να περάσει αντίπαλο στο ένας με έναν κάνει την ομάδα προβλέψιμη στην επιθετική της φιλοσοφία. Αν δεν πατήσει περιοχή για να απειλήσει την εστία η ομάδα θα βολοδέρνει στο μέσο όρο ενός τέρματος ανά αγώνα με 8 γκολ σε 7 παιγνίδια. Στο 58' είχε μια σέντρα σε λάθος σημείο για τον Παπάζογλου και τον έκραξε και από πάνω και στο 60' είχε ένα σουτ με το αριστερό ψηλά άουτ.

Vierinha: Ο 23χρονος από το Guimaraes αναζήτησε με πείσμα το γκολ κυρίως με μακρινά σουτ στο 17' όπου συνέκλινε από τα αριστερά για να σουτάρει ψηλά άουτ με το δεξί, στο 31' από δεξιά όταν άλλαξε πλευρά κλασσικά μετά από ένα εικοσάλεπτο με τον Conceicao και σούταρε και πάλι με το δεξί ψηλά άουτ. Κέρδισε το φάουλ από όπου προήλθε το γκολ του Lino χάρη στη δύναμη με την οποία μπαίνει στις διεκδικούμενες φάσεις αλλά φάνηκε ελαφρά επηρεασμένος από τον τραυματισμό αλλά και τη συμμετοχή του στην εθνική Πορτογαλίας κάτω των 23 ετών. Κάλυψε μεγάλη απόσταση σε επίπεδο φυσικής κατάστασης από το καλοκαίρι όπου είχε επιστρέψει υπέρβαρος και η καμπύλη της απόδοσης του μετά από ένα παρατεταμένο φορμάρισμα είναι λογικό να παρουσιάσει κάποια πτώση. Στο 56' είχε ένα εμπνευσμένο και τσαμπουκαλίδικο μπάσιμο που κόπηκε με φάουλ ενώ και στο 67' δεν πρόλαβε για λίγο να πεταχτεί σε μια σέντρα του Lino. Αντικαταστάθηκε γιατί είχε βγάλει μία προπόνηση και δεν ήταν έτοιμος για 90'.

Παπάζογλου: Δυστυχώς ήταν ακόμα χειρότερος από το παιγνίδι με τον Ηρακλή αφού πέρασε απαρατήρητος και δεν απείλησε ούτε μια φορά την εστία. Αν θέλουμε να επενδύουμε στα νιάτα και τα φυσικά προσόντα του θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως είναι αδύνατον να κάνουμε και πρωταθληματισμό ταυτόχρονα. Δεν μπορεί να μπει στο ρυθμό του αγώνα ενώ έχει και αυτός όπως και οι υπόλοιποι επιθετικοί μεγάλη αδυναμία να ολοκληρώσει μια προσπάθεια στο ένας προς έναν. Η μαχητικότητα με την οποία μπαίνει σε κάποιες φάσεις δεν αρκεί ενώ δεν είναι και επικίνδυνος στον αέρα μιας που δεν εκμεταλλεύεται το ύψος του μέσα στην περιοχή με κατάλληλο timing στα άλματα.

Φωτάκης: Μπήκε για ένα τεταρτάκι στo τέλος μετά το ημίχρονο που είχε παίξει στου μπάρμπα-Όθωνα την Τετάρτη αλλά δεν έκανε αισθητή την παρουσία του. Μοιάζει να έχει μείνει πιο πίσω και από τον Sorlin και τον Ivic μετά το ματς της Τρίπολης και το εξαιρετικό γκολ του εκεί. Έχει την ευκαιρία της ζωής του αυτή την περίοδο είτε για να καθιερωθεί στον Π.Α.Ο.Κ. και να διηγείται ιστορίες στα εγγόνια του είτε να παραμείνει ένας απλά χρήσιμος συμπληρωματικός παίκτης και ο καθορισμός της μοίρας του είναι στα πόδια του.

Κουτσιανικούλης: Έπαιξε για ένα δεκάλεπτο μόνο αντί για το κλασσικό μισάωρο του γιατί είχε βγάλει 90λεπτο με τις ελπίδες όπου σκόραρε για αυτό και μπήκε σπασμένος. Στο 92' μετά από βαθιά μπαλιά του Sorlin ξεπέρασε στο σπριντ τον Ντάσιο αλλά έκανε ένα σουτ που μπλόκαρε ο τερματοφύλακας. Έχει παράδοση απέναντι στον βάζελο στο ΟΑΚΑ και πρέπει να εκμεταλλευτούμε την ταχύτητα του στην κόντρα σε ένα μεγάλο γήπεδο που βολεύει τα προσόντα του. Ας του δώσουνε λίγο μελισσόκερο πάντως να βάλει στα αυτιά του για τις γαλλικές σειρήνες γιατί αν δεν βελτιωθεί στην τελική προσπάθεια θα παραμείνει δεμένος όχι στο κατάρτι αλλά στον πάγκο.

Contreras: Και πάλι εξάλεπτη συμμετοχή σε θέση επιθετικού για τον εν ενεργεία διεθνή που θα αγωνιστεί στο μουντιάλ μιας που τον πιστεύει απόλυτα ο προπονητής της Χιλής και γνωστός περιπατητής Bielsa. Περνάει μια περίοδο ετσιθελικού παλιμπαιδισμού που του φοράει ο Santos προσπαθώντας να τον ξανακάνει 17 χρονών. Δεν ξέρω αν μπορεί να παίξει τον Φάουστ και να ξαναζήσει τα εφηβικά του χρόνια στην Colo Colo. Aυτό που ξέρω είναι ότι η ηρεμία του και οι αρχοντικές του τοποθετήσεις έχουν λείψει από την άμυνα και ιδιαίτερα στις στημένες φάσεις όπου η ομάδα μετατρέπεται συχνά στον κήπο με τα αγάλματα. Φαντάζει εντυπωσιακή πολυτέλεια να έχουμε ένα αμυντικό της δικιάς του παγκόσμιας κλάσης στον πάγκο ειδικά όταν η ομάδα μοιάζει να παρουσιάζει έλλειμμα προσωπικοτήτων.

 

 

Διαβάστε ακόμη...