Όταν η "Αμαλία" κατηφόρισε στον βάζελο

Ο γενικός αρχηγός της αθηναϊκής ομάδας (Μαντζαβελάκης), ανέβηκε για τον σκοπό αυτόν στη Θεσσαλονίκη, συναντήθηκε με την επιτροπή μεταγραφών του Δικεφάλου και έδωσαν τα χέρια, συμφωνώντας για τη μεταγραφή του Ασλανίδη, με το ποσό να φτάνει στο ύψος που ζήτησε εξ αρχής ο ΠΑΟΚ.

Ο Ασλανίδης είχε ανοίξει λίγο νωρίτερα στην πρωτεύουσα μαγαζί (το γνωστό πατσατσίδικο), παρακάλεσε τη διοίκηση να του δοθεί μεταγραφή και αυτή το δέχτηκε. Ο παίκτης ήρθε στον ΠΑΟΚ το 1968 και καθιερώθηκε στην 11άδα κάνοντας ντεμπούτο στις 22/9/1968 σε ματς με τον ΟΦΗ (4-1).

'Ηταν αυτός που σημείωσε το 3ο γκολ του Δικεφάλου στο 44'.  Γεννήθηκε στην Καλαμαριά στις 6/1/1950. Με την ασπρόμαυρη φανέλα αγωνίστηκε σε 183 παιχνίδια πρωταθλήματος (55 γκολ), 23 Κυπέλλου (12 γκολ),  3 του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ και 10 του Κυπέλλου Κυπελλούχων (3 γκολ)

Ήταν ένας γρήγορος ακραίος, με ευθύβολο και πολύ δυνατό σουτ, ενώ μαζί με τον Δημήτρη Παρίδη αποτέλεσαν ένα δίδυμο φωτιά στα άκρα του Δικεφάλου, πραγματικός πονοκέφαλος για κάθε άμυνα.

Όσον αφορά το προσωνύμιο "Αμαλία" που του δόθηκε υπάρχουν δύο εκδοχές: Σύμφωνα με την  πρώτη, Αμαλία λεγόταν η γνωστότερη εταίρα της Θεσσαλονίκης εκείνη την εποχή, την οποία επισκεπτόταν ουκ ολίγοι... Σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή το "Αμαλία" προέρχεται από αυτό που του φώναζαν στο γήπεδο, όταν ακόμα έπαιζε στην Καλαμαριά οι Πόντιοι από την κερκίδα λόγω της πλούσιας κόμης του: τα μαλλίας , τα μαλλίας δηλαδή, τα μαλλιά σου. Έτσι, λέει ο ίδιος ο Ασλανίδης, του βγήκε το "Αμαλία".