Σταθεροποιείται κερδίζοντας χρόνο!

Για την 5η αγωνιστική της superleague (αυτό τους μάρανε), η ομάδα μας βρέθηκε αντιμέτωπη με τον ιδιαίτερα σκληροτράχηλο Πας Γιάννινα.
Προπονητής της Κερκίδας
Σταθεροποιείται κερδίζοντας χρόνο!

Λίγο η ανάποδη προϊστορία, λίγο το show χαμένων ευκαιριών πέρυσι, λίγο αυτό το 4 η ώρα το μεσημέρι, όλοι ένα βάρος (έστω και μικρό) το είχαμε. Ο προπονητής της κερκίδας εισήλθε στο γήπεδο για να σας μεταφέρει τα όσα όμορφα αλλά και άσχημα είδε.

Ο Ράσβαν Λουτσέσκου παρέταξε την ομάδα με το γνωστό σχηματισμό 4-2-3-1 με τους Ζαμπράνο-Βαρέλα ως σέντερ μπακ και τους Μάτος- Λέοβατς στις άκρες. Ο Λέοβατς ίσως προτιμήθηκε από τον πολύ καλό, στο παιχνίδι κυπέλλου, Δεληγιαννίδη προκειμένου να προφυλαχθεί, μιας και ο νεαρός μπακ στα τελευταία λεπτά του αγώνα φαινόταν κουρασμένος. Μπορεί να ισχύει αυτό μπορεί και να μην ισχύει. Δεν έχουμε εμείς τις εξετάσεις και τα εργομετρικά των παικτών, ώστε να βγάζουμε συμπεράσματα. Αυτό το λέω γιατί ο Λημνιός που έπαιξε και την Τετάρτη και φαινόταν ακούραστος πήρε χρόνο και στο προχθεσινό ματς.

Στο κέντρο οι Τσίμιροτ-Μαουρίτσιο είχαν το ρόλο των αμυντικών χαφ καθώς και την προώθηση του παιχνιδιού από την πίσω ζώνη. Οι δυο χαφ τα πήγαν αρκετά καλά καθώς έπαιξαν γρήγορα τη μπάλα, έλεγξαν απόλυτα το χώρο του κέντρου και βοήθησαν και σε δημιουργία και σε ανασταλτικό τομέα. Μπροστά τους βρισκόταν ο Καντουρί ως δεκάρι και στα φτερά οι Πέλκας-Βιειρίνια πίσω από τον Πρίγιοβιτς. Ο μεν Πέλκας είχε εντολή να συγκλίνει πιο πολύ στο κέντρο και να συνδυάζεται με τον Κνατουρί, ο δε Αντελίνο ήταν πιο καθαρό εξτρέμ παίζοντας πάνω στη γραμμή βρίσκοντας κυρίως συνεργασίες με τον Μάτος είτε παίρνοντας ατομικές ενέργειες.

Ο ΠΑΟΚ όπως και στο προηγούμενο ματς είχε αρκετά καλά τρεξίματα, κλείνοντας τους χώρους και μη αφήνοντας τον Πας να εκδηλώσει εύκολα επίθεση. Στο πρώτο ημίχρονο οι Γιαννιώτες έχουν να επιδείξουν ένα σουτ έξω από την περιοχή, σε σημείο στο οποίο αδράνησε η άμυνά μας και μια κεφαλιά. Είναι πολύ σημαντικό να διασφαλίζουμε το μηδέν σε τέτοια ματς που αν δεν πετύχει γρήγορα γκολ, το άγχος σε καταβάλλει και ο αντίπαλος μπορεί να σε σκοτώσει με μια φάση, όπως πέρυσι. Η ομάδα μας μπήκε πολύ σωστά και ώριμα στον αγωνιστικό χώρο, δείχνοντας ποιος είναι το αφεντικό της αναμέτρησης, παίζοντας ποδόσφαιρο κατοχής και γυρνώντας γρήγορα την μπάλα.

Ο ανεβασμένος Πέλκας συνδυάστηκε αρκετά καλά είτε με τα κεντρικά χαφ είτε με τον Καντουρί ανοίγοντας πολλές φορές την άμυνα του αντιπάλου. Σε μια από αυτές βρήκε με εξαιρετική μπαλιά τον Πρίγιοβιτς, ο οποίος βγαίνοντας λίγο πλάγια γύρισε την μπάλα στον επερχόμενο Ελ Καντουρί που δεν μπόρεσε να σκοράρει. Οργανωμένες ενέργειες με σωστή ανάπτυξη από τα μετόπισθεν, όπου ο Ζαμπράνο δίνει μεγάλη αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι της ομάδας και στο ανέβασμα της μπάλας. Στο πλάι του είδαμε και βελτιωμένο τον Βαρέλα. Ο περουβιανός μπακ βγήκε σε όλες τις φάσεις σωστά και έγκαιρα, διαβάζοντας πολύ καλά το παιχνίδι του αντιπάλου και αποσοβώντας πιθανούς κινδύνους για την εστία μας.

Τα πράγματα στο οργανωτικό κομμάτι έγιναν αισθητά πιο εύκολα με τα δυο πιο δημιουργικά χαφ, Μαουρίτσιο-Τσίμιροτ, οι οποίοι με τα τρεξίματά τους και δεν επέτρεψαν στον αντίπαλο να βγάλει πολλές επιθέσεις, αλλά έδωσαν πρόσθετες βοήθειες στο επιθετικό κομμάτι. Η δεξιά πλευρά με τους Μάτος-Βιειρίνια δεν έδειξε πλήρως εναρμονισμένη και είναι λογικό, καθώς μιλάμε για την δεύτερη φορά που βρίσκονται μαζί στο σχήμα. Αναλώθηκαν πιο πολύ σε ατομικές ενέργειες και οι δυο παίκτες, πράγμα το οποίο σαφώς και δείχνει την ποιότητά τους αλλά και την ικανότητα να σου δώσουν ένα ματς με μια φάση. Ο Αντελίνο δεν είναι ακόμα έτοιμος και δεν παίρνει τραβηγμένες ενέργειες αλλά ακόμα και έτσι είχε μια εξαιρετική φάση, στην οποία θα μπορούσε να ανοίξει το σκορ. Το ίδιο και ο Μάτος, ο οποίος στο τέλος του ημιχρόνου σέρβιρε για τον Πρίγιοβτιτς αλλά η κεφαλιά του τελευταίου βρήκε στο δοκάρι.

Σε γενικές γραμμές η ομάδα στα 2 τελευταία ματς δείχνει μονταρισμένη, δείχνει στοιχεία πραγματικού συνόλου, το οποίο μπορεί να δώσει πολλά παραπάνω. Όταν σε έναν αντίπαλο που παίζει σχεδόν όλο το ματς πίσω από τη σέντρα, του δημιουργείς 5-6 κλασικές ευκαιρίες, σίγουρα κάτι κάνεις καλά. Αρκεί όμως αυτό για να παίρνεις τα ματς; Εδώ θα πρέπει να προσέξει η ομάδα και ο προπονητής. Ο ΠΑΟΚ έφτιαξε εξαιρετικές προσπάθειες και συνθήκες για να τελειώσει από το πρώτο ημίχρονο το ματς, αλλά τα κακά τελειώματα δεν τον άφησαν πάλι. Αυτό θα πρέπει να μας γίνει μάθημα. Δεν μπορεί να χάνονται τόσο εύκολες ευκαιρίες, γιατί το άγχος όσο περνάει ο χρόνος γίνεται και περισσότερο.

Ένα ακόμα κομμάτι το οποίο πρέπει να δουλευτεί, είναι αυτό το λίγο μπλαζέ υφάκι κάποιων παικτών. Δεν μπορεί να είμαστε 0-0 στο πρώτο ημίχρονο και να σπάμε τη μπάλα με τακουνάκια και τσιμπηματάκια, καθώς και δε νοείται να αφήνουμε τον αντίπαλο να πιστεύει ότι μπορεί να διεκδικήσει κάτι μετά το 1-0. Να καθαρίσουμε το ματς και να γυρνάμε την μπάλα όση ώρα θέλουμε, αλλά να καιγόμαστε και να βλέπουμε μια χαλαρότητα δε μας ταιριάζει. Η ομάδα βρίσκει και τρεξίματα και έχει και ποιότητα να καθαρίζει τα ματς, αλλά θέλει και πίστη και τόνωση ηθικού, θέλει όμως και τράβηγμα του αυτιού κάποιες φορές.

Ο προπονητής πρέπει να είναι κάθετος σε τέτοια ζητήματα και να απαιτεί συγκέντρωση και πειθαρχία επί 90 λεπτά. Στόχος του ΠΑΟΚ πρέπει να είναι προς το παρόν το αποτέλεσμα και οφείλει να πεθαίνει στο γήπεδο για αυτό. Το θέαμα και η ποιότητα θα βγαίνουν σιγά σιγά στο γήπεδο και με την πάροδο του χρόνου, θα γίνονται όλο και πιο έντονα. Η φαρέτρα του Ρουμάνου έχει τόσα πολλά όπλα, έχοντας την πολυτέλεια να έχεις στον πάγκο τον Μακ, τον Μπίσεσβαρ, τον Λημνιό παίκτες που μπορούν να μπουν και να σου δώσουν πάρα πολλά.

Βέβαια ο προχθεσινός Μακ μας προβλημάτισε λίγο ακόμα φέτος, καθώς φαίνεται να βρίσκεται σε περίοδο ντεφορμαρίσματος, το οποίο και ο προπονητής του αλλά και ο ίδιος οφείλουν να το διαχειριστούν σωστά. Από την άλλη μεριά η είσοδος του Λημνιού έδωσε ενέργεια στην πλευρά του και βοήθειες στο αμυντικό κομμάτι, το οποίο χρειάστηκε στα τελευταία λεπτά. Αυτός που δεν έκανε ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του ήταν ο Σάκχοφ, ο οποίος συνήθως όταν έρχεται από τον πάγκο δίνει μεγάλες ανάσες στους συμπαίκτες του, ανεβάζοντας μέτρα την ομάδα και κερδίζοντας αρκετές μονομαχίες. Οι παίκτες μετά από το πολύ δύσκολο ξεκίνημα δείχνουν να βρίσκουν και πατήματα και ψυχολογία και ζεστασιά μεταξύ τους.

Παίζουν μεγάλο ρόλο όλα αυτά σε μια ομάδα που έχει βάλει ως στόχο την κορυφή. Ο δρόμος είναι μακρύς και όλοι χρειάζονται, την ώρα που το ζητούμενο είναι το αποτέλεσμα σε πρώτη φάση. Ήδη σε μια βδομάδα μέσα είδαμε δυο πολύ καλά παιχνίδια σε σχέση με τα προηγούμενα. Η ομάδα και ο προπονητής κερδίζουν χρόνο και είναι υπέρ τους. Ακολουθεί εκτός έδρας αναμέτρηση με τη Λάρισα. Για μένα δεν υπάρχει εύκολο ματς. Εύκολο μπορούν να το κάνουν μόνο οι παίκτες με σοβαρότητα, πειθαρχία και πίστη στο στόχο.

Δεν υπάρχει άλλο αποτέλεσμα πέραν της νίκης...

ΠΑΜΕ ΠΑΟΚΑΡΑ!!!!

Διαβάστε ακόμη...