Μήπως ήρθε η ώρα;

Δεν είμαι από αυτούς που δοκάρι και μέσα προπονηταράς, δοκάρι και έξω τσομπάνης. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με την ομάδα μας πρέπει να παραδεχτούμε το εξής: To μοναδικό ματς που ο ΠΑΟΚ ήταν άτυχος ήταν αυτό της Καλλιθέας. Στο πρωτάθλημα γινόταν ακριβώς το αντίθετο, τύχη βουνό! Πολλά ματς τα κερδίσαμε ή πήραμε το βαθμό της ισοπαλίας χωρίς να το αξίζουμε με βάση την απόδοση της ομάδας.

Τι να πρωτοθυμηθώ!

1) Με Τρίπολη στην Τούμπα

2) Με ΑΕΚ στην Τούμπα

3) Με γάβρο στην Τούμπα

4) Στην Κέρκυρα

5) Στη Βέροια 

6) Με Λεβαδειά στην Τούμπα

Άνετα λοιπόν ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να έχει 6-7 βαθμούς λιγότερους και να βολόδερνε στην 5η – 6η θέση! Η ομάδα μέσα στο γήπεδο κυριολεκτικά δεν βλεπότανε. Αν και είχε να αντιμετωπίσει από αστείους εως ανύπαρκτους αντιπάλους, καθώς η οικονομική κρίση έχει συνθλίψει την ποιότητα από τις περισσότερες ομάδες της super-league, ο ΠΑΟΚ δεν έδειχνε τίποτα μέσα στο γήπεδο.

Αυτοματισμοί ΜΗΔΕΝ. Πειθαρχία ΜΗΔΕΝ. Τρόποι διασπασης αντίπαλης άμυνας ΜΗΔΕΝ. Πρόβλημα στα στημένα στην άμυνα. Αδούλευτη η ομάδα στα δικά της στημένα. Γενικά η δουλειά του Δώνη δεν φαινόταν ΠΟΥΘΕΝΑ. Το μόνο που έβλεπες ήταν μια παντελώς ανούσια-εικονική κατοχή, καθότι ο αντίπαλος προπονητής απλώς σου έδινε χώρο, γνωρίζοντας ότι  ποιοτικά έχει χειρότερους παίχτες.

Οι παράλληλες πάσες πίσω από το κέντρο δίνανε μια εντελώς πλασματική κατοχή μπάλας στην ομάδα μας. Όσο και να χρειάζεται ενίσχυση, το ρόστερ της ομάδας δεν παύει να είναι μακράν καλύτερο από τις περισσότερες ομάδες του πρωταθλήματος, τα αποτελέσματα της δουλειάς του προπονητή όμως είναι από ανύπαρκτα εώς άφαντα...

Σε ένα τομέα βέβαια τα δείγματα της δουλείας του ήταν εμφανέστατα: Στην ασυλία που απολάμβανε από τους ΑΡΔ για λόγους που δεν γνωρίζω.

Ο Δώνης απέτυχε στον ΠΑΟΚ και είναι θέμα χρόνου η ομάδα μας να ψάξει για καλύτερο προπονητή. Το πότε θα γίνει αυτό είναι το ζητούμενο... Μετα το μάτς Κυπέλου ή στο τέλος της χρονιάς. Πόσο εύκολο είναι να βρεθεί ένας προπονηταράς αυτην την εποχή;

Μήπως πρέπει να μείνει ο Δώνης μέχρι το τέλος της χρονιάς; Αλλά από την άλλη, πόσο χειρότερα μπορεί να τα πάει ένας άλλος προπονητής όταν η ομάδα δεν βλέπεται ούτε με κολλύριο; Θα λειτουργήσει σαν ηλεκτροσόκ στην ομάδα η αλλαγή προπονητή;

Από την άλλη σε οποιαδήποτε ομάδα όταν οι παίχτες ξέρουνε ότι ο προπονητής είναι μισοτελειωμένος, η κατάσταση εξελίσσεται προς το χειρότερο με καταστάσεις απειθαρχείας κτλ.

Νομίζω μετά τους παραπάνω προβληματισμούς ότι το καλύτερο για την ομάδα είναι η αλλαγή προπονητή μέσα στον μήνα αν είναι δυνατόν. Δεν χρειάζεται να χαθούν όλοι οι στόχοι για να δράσεις και να αλλάξεις πράγματα σαν διοίκηση.

Μετά θα είναι αργά...