Προβληματισμός, παρά τη νίκη ...

Σε τέτοια παιχνίδια δεν μπορεί να πεις πολλά πράγματα, αλλά ας ξεκινήσουμε από τα θετικά. Ο ΠΑΟΚ δεν απειλήθηκε σε κανένα σημείο του αγώνα από την Λαμία, δείχνοντας σοβαρότητα στα μετόπισθεν και δεδομένου πως οι άμυνες δίνουν τα πρωταθλήματα, αυτό δεν μπορεί, παρά να καταγραφεί ως ένα πλεονέκτημα του Δικεφάλου.

Από εκεί πέρα βέβαια δυστυχώς, τίποτα δεν λειτούργησε σωστά. Οι αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές ήταν μεγάλες με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ούτε η στοιχειώδης κυκλοφορία της μπάλας από μεριάς ΠΑΟΚ, απουσίαζε ολότελα η ένταση στο παιχνίδι της ομάδας και αυτό συνέβαλλε τα μέγιστα στην κακή εικόνα. Ο Άμπελ Φερέιρα πρέπει οπωσδήποτε να σκεφτεί και να αναθεωρήσει κάποια πράγματα όσον αφορά πρόσωπα και σχήματα.

Πιο συγκεκριμένα, δεν μπορεί να χαραμίζεις επί δεύτερο σερί παιχνίδι τον καλύτερο κεντρικό χαφ σου (Μίσιτς), τοποθετώντας τον σε επιτελικό ρόλο, στερώντας έτσι από την ομάδα ένα σημείο αναφοράς στον άξονα της και στην ουσία όλη την σύνδεση μεταξύ της μεσαίας και της επιθετικής γραμμής.

Ειδικά την στιγμή που ο Μαουρίσιο βρισκόταν και πάλι σε πολύ κακή μέρα. Άπειρα λάθη, αδιανόητη αδυναμία να κουβαλήσει την μπάλα, έστω λίγα μέτρα και χωρίς καθαρό μυαλό ήταν και πάλι η εικόνα του Βραζιλιάνου μέσου. Την κακή του εμφάνιση ευτυχώς κάλυψε με την, ομολογουμένως, καλή εμφάνιση του ο Άντερσον Εσίτι. Ο Νιγηριανός πρόλαβε πολλές επικίνδυνες καταστάσεις και άρπαξε από τα μαλλιά την ευκαιρία που πήρε ξεκινώντας στο βασικό σχήμα.

Επιπλέον, προσωπικά θα επιμείνω στην άποψη μου πως ο ρόλος του αριστερού μπακ ταιριάζει πλέον καλύτερα στο Βιεϊρίνια, ο οποίος ήταν και πάλι κακός, χωρίς ενέργεια και φαντασία στο παιχνίδι του.

Το μόνο βέβαιο είναι πως ο ΠΑΟΚ πρέπει να βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό και άμεσα ,προκειμένου να ανταποκριθεί στα δύσκολα παιχνίδια που ακολουθούν,

Υ.Γ: Για ακόμη μία φορά γίναμε μάρτυρες τραγικής μετάδοσης από την ΕΡΤ. Μαρκαρίσματα για κάρτα, γίνονταν απλές διεκδικήσεις, ολοφάνερα λάθη σχολιάζονταν μονόπλευρα και υποκειμενικά. Απλά ντροπή και τίποτα άλλο.