"Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς"

Το «τατού» που κουβαλάει στο σώμα του ο Πάμπλο Γκαρσία, εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την κατάσταση που επικρατεί αυτές τις τελευταίες ώρες στο ασπρόμαυρο στρατόπεδο, αλλά και αυτό που προσδοκούμε όλοι να συμβεί τις αμέσως επόμενες μέρες. Μια φράση που αν τη δούμε σε ένα γενικότερο επίπεδο, περιέχει ασφαλώς  πολλές αλήθειες βγαλμένες από την ίδια τη ζωή..

Οι στιγμές που περνάει ο "Δικέφαλος" είναι σίγουρα δύσκολες αν και δεν είναι πρωτόγνωρες. Θυμίζω ότι ένα χρόνο πριν -Σεπτέμβρης του 2009 ήταν- όταν η ομάδα είχε βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο εξαιτίας κάποιων αποτελεσμάτων που δεν ήταν τα αναμενόμενα και είχαν φέρει και τότε μεγάλη γκρίνια, ένταση και φωνές διαμαρτυρίας με πολλαπλούς αποδέκτες. Το καμπανάκι είχε χτυπήσει πολύ δυνατά και τότε, έγινε όμως άμεσα αντιληπτό από όλους και η συνέχεια είναι γνωστή: Ο ΠΑΟΚ στο τέλος της χρονιάς έπαιξε για δεύτερη φορά στην ιστορία του προκριματικά του Champions League. Το σκηνικό της έναρξης της περσινής χρονιάς ξεχάστηκε και παίκτες, όπως και προπονητές που τότε αποδοκιμάστηκαν στο τέλος της, γνώρισαν στιγμές αποθέωσης. Όπως επιβαλλόταν η ομάδα "σηκώθηκε" χαρίζοντάς μας μεγάλες πραγματικά στιγμές!

Σήμερα η ιστορία επαναλαμβάνεται... Πάλι κάποια αρνητικά αποτελέσματα σε συνδυασμό με μετριότατες εμφανίσεις, ήρθαν να επισκιάσουν τόσο την καλή παρουσία του ΠΑΟΚ στις αναμετρήσεις με τον Αίαντα όσο και τη μεγάλη πρόκριση επί της Φενέρ, την οποία πολλοί εδώ μέσα χαρακτηρίσαμε σαν την μεγαλύτερη της ιστορίας του συλλόγου (ή κάνω λάθος)! Όλες οι αντιδράσεις που ακολούθησαν τη χτεσινή πρώτη ήττα της ομάδας στη φετινή σαιζόν, είναι για μένα απόλυτα δικαιολογημένες, θεωρώ ότι δεν ξέφυγαν από τα όρια, αλλά δε θα σταθώ σε αυτό το κομμάτι στη σημερινή μου αναφορά.

Θα σταθώ στη μεγάλη ευκαιρία που δίνεται στον ΠΑΟΚ να σηκώσει άμεσα κεφάλι κερδίζοντας τα δύο σημαντικά παιχνίδια που έρχονται. Μιλάω φυσικά για αυτά με Δυναμό και άρη. Παιχνίδια που θα γίνουν στην Τούμπα και στα οποία η ομάδα θα έχει δίπλα της -την κινητήρια δύναμη- που δεν είναι άλλη από τον κόσμο της. Πιστεύω ότι η αναμενόμενη αγωνιστική ανάκαμψη είναι και θέμα ψυχολογίας, πέραν βέβαια του αγωνιστικού κομματιού. Και αν με ρωτήσετε που πέφτει το μεγαλύτερο βάρος θα σας έλεγα άφοβα στο ματς της Πέμπτης, μιας και προηγείται χρονικά πράγμα που σημαίνει ότι η νίκη επί των Κροατών θα δώσει άλλη ώθηση στην ομάδα για τον αγώνα με τον  "ευάλωτο έτσι και αλλιώς συμπολίτη"...

Μένει λοιπόν να δούμε αν η φράση που είναι χαραγμένη στο σώμα του Πάμπλο Γκαρσία θα αποδειχτεί προφητική για τη συνέχεια της διαδρομής του ΠΑΟΚ και στη φετινή χρονιά ,  η οποία σίγουρα  "εντός των τειχών" δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς!