Κυριακάτικα πρωινά...

Στον απόηχο λοιπόν των χτεσινών αγώνων που έδωσαν οι ομάδες ποδοσφαίρου και μπάσκετ του Δικεφάλου, οι εντυπώσεις που μας άφησαν οι αναμετρήσεις σε Ξάνθη και Τρίκαλα είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Από τη μια η ελπιδοφόρα εμφάνιση και σημαντική νίκη των παικτων του Γιώργου Δώνη και από την άλλη η ηχηρή σφαλιάρα που δέχτηκαν οι παίκτες του Μαρκόπουλου, με τον αποκλεισμό από τη συνέχεια του θεσμού του κυπέλλου Ελλάδας στο μπάσκετ.

Για τους περισσότερους από εμάς που μπαίνουμε σε αυτήν τη σελίδα ο ΠΑΟΚ είναι μια από τις βασικές (αν όχι η βασικότερη) προτεραιότητα της ζωής μας. Όσο τρελαινόμαστε και πανηγυρίζουμε με τις επιτυχίες του -ακόμα και στο τάβλι- άλλο τόσο μας γυρίζει το μυαλό όταν τον βλέπουμε να γνωρίζει ήττες ντροπής, σαν και αυτήν του κλειστού των Τρικάλων.

Μπορεί η ομάδα μπάσκετ να "φτιάχνεται" τώρα, αυτό όμως δε σημαίνει πως τέτοια αποτελέσματα είναι εντός προγράμματος. Αν κάποιοι νομίζουν ότι δημιουργούν ανταγωνιστική ομάδα που θα γίνει ελκυστική και θα μαζέψει και πάλι τον κόσμο στο "Παλάτάκι" είναι απλά ... σε παράλληλο σύμπαν!

Δε σας κρύβω πως με όσα έβλεπα να συμβαίνουν τελευταία στο τμήμα (μεταγραφές, σε καλό δρόμο η εξυγίανση, προσέγγιση Κοντομηνά) ένας άνεμος αισιοδοξίας με είχε κυριεύσει και άρχισα να πιστεύω πως ήρθε η ώρα να πάρει και πάλι μπρος η μηχανή.

Δυστυχώς η προσγείωση στην πραγματικότητα ήταν ανώμαλη. Καμιά ομάδα που θέλει να λέγεται σοβαρή δε θα έχανε ένα τέτοιο παιχνίδι, όσο και αν βρισκόμαστε ακόμα σε περίοδο προετοιμασίας. Η φανέλα του ΠΑΟΚ είναι ασήκωτη και αν κάποιοι θέλουν αυτό να το εμπεδώσουν ας κάνουν μια βόλτα στους διαδρόμους της Paok Sports Arena και απλά ας κοιτάξουν στους τοίχους της, τους οποίους ΚΟΣΜΟΥΝ τεράστιες photos, τεράστιων μορφών που τη δόξασαν...

Δεν είμαι αιθεροβάμων ούτε ζω με αυταπάτες. Δε ζήτησα ούτε πρωτάθλημα ούτε κύπελλο. Απαιτώ όμως τέτοιες ήττες ντροπής να μην περνάνε απαρατήρητες και κάποιοι να σφυρίζουν αδιάφορα σα να μη συνέβη τίποτε.

Υ.Γ. Ο κόσμος που πήγε να δει την ομάδα στο κλειστό της θεσσαλικής πόλης αξίζει μεγαλύτερου σεβασμού κύριοι...