Αναζητώντας το χαμένο όραμα...

Ο άνθρωπος έχει -ξεκάθαρα- αντιληφθεί σε ποια ομάδα ηγείται και ποιους στόχους θα πρέπει να υλοποιήσει, τόσο για το καλό το δικό μας όσο και το δικό του φυσικά. Η παρουσία του στη Θεσσαλονίκη συνοδεύτηκε από πολλαπλά μηνύματα με αποδέκτες τους πάντες γύρω από την ομάδα. Και αναφέρομαι στους ανθρώπους της νυν διοίκησης, στους παίκτες αλλά και σε εμάς τους οπαδούς.

Οι τοποθετήσεις του έδειχναν ρεαλιστικότατες και αυτό που ουσιαστικά αποτελεί το ζουμί της υπόθεσης είναι το ότι ο ΠΑΟΚ είναι μια εταιρεία οι εγραζόμενοι της οποίας θα πρέπει να πετύχουν συγκεκριμένους στόχους, ο καθένας φυσικά στον τομέα του.  Όποιοι το καταφέρουν, θα δικαιούνται μια θέση στο status του συλλόγου. Όσοι αποτύχουν, θα αποχωρήσουν. Απλά πράγματα. Οπως ισχύει δηλαδή σε κάθε επιχείρηση...

Αυτό είναι ένα κομμάτι στο οποίο ο Δικέφαλος "υπέφερε" τα τελευταία χρόνια. Ένα κομμάτι διαβλητό το οποίο έπαιξε για μένα πολύ βασικό ρόλο στο να οδηγηθούμε στο ξενέρωμα του κόσμου.

Τον άκουσα (διάβασα) να λέει πως θέλει έναν ΠΑΟΚ πρωταθλητή και πως θέλει πλάνο ενίσχυσης της ομάδας αρχής γενομένης από τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Να συμβεί δηλαδή κάτι αντίστοιχο με αυτό που συνέβη το καλοκαίρι του 2008 όταν ήρθε στην Τούμπα η πλειάδα εκείνη των παικτών που μας χάρισαν μεγάλες ευρωπαϊκές στιγμές, αλλά βρέθηκαν και πολύ κοντά στο πρωτάθλημα του 2010.

Και όλα αυτά σε μια στιγμή που η ομάδα "δεν είχε μαντίλι να κλάψει", με τα προβλήματα να έχουν συσσωρευθεί γύρω της και να απειλείται ολοφάνερα η βιωσιμότητά της. Ήρθε λοιπόν ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει ήδη βάλει στην ΠΑΕ 12 εκατ € και με ξαναγέμισε τις μπαταρίες με ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο. Ένας σοβαρός επιχειρηματίας -για τον οποίον δεν βρήκαν ψεγάδι ούτε οι άσπονδοι εχθροί του ΠΑΟΚ- να δώσει πνοή σε μια ΠΑΕ που παραπατούσε, που έπιασε πάτο σε απλά ελληνικά, εξαιτίας των πολλών λαθών που έγιναν από όλους μας τα τελευταία χρόνια.

Αυτό λοιπόν που πριν λίγους μήνες έμοιαζε άπιαστο όνειρο έγινε τελικά πραγματικότητα. Ο κύκλος των χαμένων επενδυτών επιτέλους έκλεισε με τον ερχομό στα πράγματα του Σαββίδη. Η αλήθεια είναι πως μέχρι την ημέρα που ο Σαββίδης είχε την πρώτη επαφή με τον κόσμο της ομάδας μέσω των όσων είπε, υπήρχε ένα μούδιασμα στον κόσμο αφού η κατάσταση έμοιαζε τελείως απρόσωπη. Από τη στιγμή όμως που έγινε αυτό, θέλω να πιστεύω πως ένας άνεμος αισιοδοξίας θα κάνει και πάλι την εμφάνισή του στην Τούμπα. 

Η ελπίδα και το χαμένο όραμα επιστρέφουν για τα καλά στην ομάδα και ο "Δικέφαλος" έχει μια ακόμα ευκαιρία για να ξαναπετάξει ψηλά. Ας μην την αφήσουμε για μια φορά ακόμα να πάει στράφι...

Υ.Γ. Όσον αφορά την υπόθεση "Ζαγοράκη", ας κάνουμε λίγη υπομονή όλοι μας, πριν βγάλουμε βιαστικά συμπεράσματα. Τα πράματα έχουν δρομοληγηθεί και το τοπίο θα ξεκαθαρίσει σύντομα. Τότε θα μπορούμε να πούμε σαφώς περισσότερα, χωρίς να κινδυνεύουμε να βρεθούμε εκτεθειμένοι ...