Έχουμε πόλεμο …

28η Οκτωβρίου σήμερα και οι σκέψεις σίγουρα ανατρέχουν στην αντίστοιχη ημερομηνία του 1940.
Αρκαδοπόντιος Αρκαδοπόντιος
Έχουμε πόλεμο …

Θα με πεί κάποιος: εντάξει εθνική επέτειος αλλά δεν πιστεύω να θεωρείς ότι η εθνική επέτειος σχετίζεται με τον ΠΑΟΚ, ώστε να υπάρχει ανάλογη αρθρογραφία σε οπαδικό σάιτ.

Κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσω πως θεωρώ και λογικό και πραγματικό αλλά και επιστημονικό λάθος, αυτό που συχνά συμβαίνει δηλαδή να προσπαθούμε να προσεγγίσουμε την ατμόσφαιρα και τα δρώμενα παλαιοτέρων εποχών, με βάση τα σημερινά δεδομένα και ισχύοντα.

Λειτουργώντας κατ' αυτόν τον τρόπο θα πω ότι ναι μέν η εθνική επέτειος αντιμετωπίζεται σαν μία μέρα εορτής, χαράς , ξεγνοιασιάς και αργίας , πλήν όμως μόνο τέτοια δεν είναι.

Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι μία πολύ δύσκολη, μια πολύ δραματική, μια πολύ λυπητερή αλλά συνάμα και μία ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ σημαντική ημερομηνία. Κι αυτό γιατί μπορεί σήμερα να θριαμβολογούμε και να εορτάζουμε και να ζητωκραυγάζουμε για τους ΗΡΩΕΣ, όμως αυτό γίνεται εκ του ασφαλούς. Το ζήτημα, το μεγάλο ζήτημα είναι: αν ήμασταν εμείς στην θέση τους θα καταφεύγαμε στις ηρωικές πράξεις εκείνων, με αφορμή τις οποίες σήμερα αργούμε και χαχανίζουμε;

Η 28η Οκτωβρίου 1940 έφερε τον ΕΛΛΗΝΑ σ' ένα ΚΡΙΣΙΜΟΤΑΤΟ δίλημμα, το οποίο διαχρονικά το έχει αντιμετωπίσει αρκετές φορές ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ. Ποιο ήταν το δίλημμα;

Αυτοκυριαρχία ή δουλεία, εθνικός αυτοσεβασμός ή υποτέλεια, ατομική ευδαιμονία ή θυσία, φιλοσοφική πλαδαρότητα ή αντίσταση, Φασισμός ή Ελευθερία;

Η απάντηση είναι εύκολη, αν καλείσαι να την δώσεις σε καφενεία, σε πάνελ, σε τηλεοπτικά παράθυρα, σε μπαλκόνια, σε καναπέδες και σε ουζερί. Γιατί; γιατί ΔΕΝ ΚΑΛΕΙΣΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΙΣ ΚΑΝΈΝΑ ΤΙΜΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΟΥ.

Τι γίνεται όμως όταν για την επιλογή σου αυτή καλείσαι να πληρώσεις ένα πολύ ακριβό τίμημα; Όταν καλείσαι να δώσεις την ΖΩΗ σου, το ΑΙΜΑ σου;

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ λοιπόν διάλεξε να κάνει την εύλογη και την αυτονόητη επιλογή, ΕΠΙΛΕΓΟΝΤΑΣ να καταβάλλει και το ΑΚΡΙΒΟ αντίτιμο. Γνωρίζοντας τις συνέπειες, γνωρίζοντας τις απώλειες , γνωρίζοντας την κατάληξη.

Και μπορεί για λόγους, ενδεχομένως, ιστορικής ευπεψίας αυτή η επιλογή ν' αποτυπώθηκε με το «ΟΧΙ» αλλά η ακριβής απάντηση είναι ακόμη πιο γενναία και δεν συνιστά μια απλή άρνηση, μια οργισμένη αντίδραση αλλά μια ΘΕΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ όντος, που γνωρίζει τι ακριβώς του συμβαίνει. Ο ΕΛΛΗΝΑΣ λοιπόν όταν του ετέθη το τελεσίγραφο απάντησε: «ώστε έχουμε πόλεμο...»

Αν λοιπόν μέσα στο κλίμα της ευφορίας και της αργίας πρέπει να κάτι να κρατήσουμε, αυτό είναι το εξής: τελεσίγραφο σαν αυτό της Ιταλίας, ο καθένας μας αντιμετωπίζει ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, αλλά με πολύ πιο ύπουλο και συγκεκαλυμμένο τρόπο. Οι φασιστικές ή οι φασίζουσες νοοτροπίες και συμπεριφορές, εξελίσσονται μπροστά στα μάτια μας και τις βιώνουμε ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Κι επειδή κάθε τέτοια νοοτροπία έχει στόχο το ΑΤΟΜΟ, η τεχνική επιβολής της είναι πολύ απλή. Δεν απευθύνεται ΑΤΟΜΙΚΑ στον καθένα, γιατί τότε το παιχνίδι ήταν χαμένο, ούτε απευθύνεται με ΔΥΝΑΜΙΚΟ τρόπο γιατί τότε το παιχνίδι θα ήταν ΣΙΓΟΥΡΑ χαμένο. Απευθύνεται σε σύνολο ΑΤΟΜΩΝ που προσδιορίζονται ως «λαός» συνολικά και σε επί μέρους υποσύνολα όπως π.χ οπαδοί κωμάτων, ομάδων, μέλη συλλόγων...

Στόχος ό, τι και το 1940. Η επιβολή του ΕΝΟΣ και μετατροπή του ατόμου σε δούλο, σε ραγιά, σε υποχείριο, σε πιστό σκυλί, χωρίς φωνή, χωρίς ψυχή, χωρίς προσωπικότητα.

Αν τώρα αρχίσω να παραθέτω τις φασίζουσες νοοτροπίες και συμπεριφορές θα τελειώσω σε ένα χρόνο. ΔΥΟ, κατά την γνώμη μου, κεφαλαιώδεις:

ΠΡΩΤΟΝ: όλοι έχουμε ακούσει την φράση «πολιτική ευθύνη» ως και την βαρύγδουπη σύλληψη «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη». Ο μέσος άνθρωπος έχει συνδέσει την έννοια ευθύνη με την έννοια «συνέπειες». Όταν π.χ μιλάμε για ποινική ευθύνη σημαίνει ότι απειλείται τιμωρία φυλακίσεως, όταν μιλάμε για αστική ευθύνη σημαίνει ότι υπάρχει συνέπεια αποζημιώσεως .

Διερωτώμαι λοιπόν: όταν μιλάμε για «πολιτική ευθύνη» ποιες είναι οι συνέπειες; Δηλαδή αυτός που αναλαμβάνει την ευθύνη τι συνέπειες θα υποστεί; ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ.

Κι έτσι λοιπόν ο ΠΟΛΙΤΗΣ ενώ ατομικά για κάθε πράξη ή παράλειψή του πάντα κινδυνεύει με τον καταλογισμό συνεπειών, ο πωλητικός που τον κυβερνά, ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ με τον καταλογισμό ΚΑΜΙΑΣ ευθύνης και ΚΑΜΙΑΣ συνέπειας (εκτός αυτών που επιβάλλουν μεταξύ τους για δικούς τους λόγους)

Δεν υπάρχει κατά την γνώμη μου πιο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ και πιο ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ αντίληψη για την διαχείριση επιλήψιμων πράξεων ή παραλείψεων, μεταξύ ΠΟΛΙΤΗ και πωλητικών απ' αυτήν που προανέφερα.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Μέχρι την λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου η έννοια «φασιμός» προσδιοριζόταν ως εξής :"Ο φασισμός είναι ριζοσπαστικἠ αυταρχική εθνικιστική πολιτική ιδεολογία και μαζικό κίνημα που έχει ως στόχο να θέσει το έθνος, το οποίο ορίζει βάσει αποκλειστικών βιολογικών, πολιτισμικών ή/και ιστορικών συνθηκών, υπεράνω κάθε άλλης αξίας και να δημιουργήσει μια κινητοποιημένη εθνική κοινότητα»

Σήμερα η έννοια της λέξης "φασισμός" χρησιμοποιείται πολλές φορές «για να χαρακτηρίσει πρόσωπα, θεσμούς ή καταστάσεις που μπορεί να μην έχουν καμιά σχέση με την αρχική έννοια του όρου. Το ουσιαστικό "φασισμός" και το επίθετο "φασίστας" χρησιμοποιούνται σήμερα πολλές φορές, εκτός από τον αρχικό ορισμό, την εθνικιστική και φυλετική πολιτική ιδεολογία που πρωτοεμφανίζεται στην Ιταλία του Μουσολίνι και αναπτύσσεται από τους Γερμανούς Ναζιστές και άλλους και που προτείνει έναν απολυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης, από έναν συγκεκριμένο Αρχηγό, που θα συνενώσει όλες τις τάξεις σε ένα Έθνος, που μάλιστα είναι το ανώτερο έθνος και έχει προορισμό να κυριαρχήσει στα άλλα, "κατώτερα" έθνη και φυλές), και σε μια πολύ ευρύτερη έννοια, προσδιορίζοντας ως "φασισμό" γενικά κάθε άδικη, αντιδημοκρατική και βίαιη πράξη, ιδεολογία, συναίσθημα, συνήθεια στο χώρο της πολιτικής, της κοινωνίας, της οικογένειας, και των σχέσεων..."

Με τα δεδομένα αυτά στα πλαίσια τα αθλητικά και τα ευρύτερα κοινωνικά διερωτώμαι:

• Είναι ή δεν είναι ΦΑΣΙΣΜΟΣ να παίρνει μια ομάδα 12 στα 14 τελευταία πρωταθλήματα;

• Είναι ή δεν είναι φασισμός οι διαδικασίες μέσα από τις οποίες ... κατακτά αυτά τα πρωταθλήματα;

• Είναι ή δεν είναι φασισμός να αποκαλούνται οι βορειοελλαδίτες εν χορώ Βούλγαροι;

• Είναι ή δεν είναι φασισμός ο μπαμπινιώτης να ... εξηγεί το "Βούλγαροι" και να το εντάσσει σε λεξικό;

• Είναι ή δεν είναι φασισμός δύο ομάδες να έχουν κατακτήσει το 98% των πρωκταθλημάτων στην Ελλάδα;

• Είναι ή δεν είναι φασισμός να σε κρατάει ΜΕ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΘΕΣΗ ΔΕΜΕΝΟ στα χρέη το κράτος των Αθηνών, ενώ στην προσπάθειά του να εξεύρει χρήματα          φορολογεί ακόμη και τις πέτρες;

• Είναι ή δεν είναι φασισμός να επιχειρείς με ΕΠΙΛΗΨΙΜΟΥΣ επικοινωνιακούς τρόπους να προσηλυτίζεις αθώες παιδικές ψυχές;

• Είναι ή δεν είναι φασισμός ο Βαγγέλης ΣΑΜΑΡΑΣ, να βγαίνει από το γήπεδο μετά το γκολ του ΚΑΤΣΟΥΡΑΝΗ και να γελάει αυτός και το παιδί του γιατί η "ομάδα νίκησε";

• Είναι ή δεν είναι φασισμός το ίδιο άτομο να βγαίνει στο μπαλκόνι και να μιλάει για «κοινωνική δικαιοσύνη» και «πάταξη της διαφθοράς»;

• Είναι ή δεν είναι φασισμός να σχολιάζονται από δημοσιογράφους και να «φωτογραφίζονται» ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ δικαστές επειδή «τόλμησαν» ν' ασκήσουν δίωξη κατά γνωστών πλωτών μεταφορέων τριγλυκεριδίων και χοληστερίνης;

• Είναι ή δεν είναι φασισμός να διεξάγονται οι Τελικοί στην έδρα του φιναλίστ;

• Είναι ή δεν είναι φασισμός να δέρνονται δημοσιογράφοι σε γνωστό γήπεδο και όλα να γίνονται γαργάρα, ενώ σε άλλο γήπεδο ακόμη και «στραγάλι να πέσει» που λέει και μια ψυχή, πέφτουν τα πρόστιμα βροχή;

• Είναι ή δεν είναι ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΑΙΣΧΙΣΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ όλα αυτά να γίνονται στο όνομα της «καλύτερης» και «ποιοτικότερης» και «πολυπληθέστερης» ομάδος;

Αυτόν τον Φασισμό ο ΠΑΟΚ και ο ΠΑΟΚτσής έχει ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ν' αντισταθεί και να ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ. Το χρωστάει στην Ιστορία του, στις καταβολές του, στους ΗΡΩΕΣ ποδοσφαιριστές του που έπεσαν το 1940-1941, στις αξίες και στις αρετές που ξεχωρίζουν τον ΑΝΘΡΩΠΟ από το δίποδο.
Και η παραίνεση αυτή δεν έχει ένα γενικό και αφηρημένο περιεχόμενο. Έχει σαφή και συγκεκριμένη μορφή και παράδειγμα. Τον ΑΕΙΜΝΗΣΤΟ Γιώργο ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ που όταν το ολοκληρωτικό καθεστώς της εποχής και η ομάδα του λιμανιού, ζήτησαν ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΑ και ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ το «δελτίο του Γιώργου ΚΟΥΔΑ», αυτός προφανώς γνωρίζοντας ότι ο φασισμός κτυπιέται ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ τους απάντησε: «Κύριοι, ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ...»

Και τον κέρδισε...

Διαβάστε ακόμη...