"Εμού θανόντος, γαία πυρί μιχθήτω"

Είναι πλέον φανερό ότι η ΕΠΟ πάει για διάλυση των πρωταθλημάτων. Δεν τους ενδιαφέρει ούτε η εξυγίανση, ούτε ο Μελισσανίδης, ούτε ο ΠΑΟΚ, και πολύ περισσότερο ούτε οι υπόλοιπες ομάδες.
Αναγνώστες
"Εμού θανόντος, γαία πυρί μιχθήτω"

Στόχος της ΕΠΟ ήταν πάντα η διατήρηση του statusqvo στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, και η διαιώνιση αυτού του ιδιότυπου ποδοσφαίρου πού όριζε διαιτητές, χάριζε πρωταθλήματα και τίτλους, και έγραφε στα παλιά της τα παπούτσια κόσμο και ηθική. Απόλυτος στόχος ήταν και παραμένει το χρήμα. Αυτοί που εμπνεύστηκαν αυτό το ποδόσφαιρο τραβεστί, χρησιμοποιήσαν για να το πετύχουν την αλάνθαστη τακτική που πρώτη εμπνεύστηκε και εφάρμοσε το πολιτικό σύστημα, την τακτική των μαριονέτων σε θέσεις κλειδιά.

Στην ΕΠΟ, στην ΚΕΔ, στην τηλεόραση, στις εφημερίδες, παντού. Αυτό το σύστημα όμως κάποια στιγμή νομοτελειακά καταρρέει από το ίδιο του το βάρος. Πέφτει όταν φτάσει στην ύβρι, ή να το πούμε πιο απλά όταν οι αντίπαλοι περάσουν από τις διαμαρτυρίες και την άρνηση, στην συνειδητοποίηση της σαπίλας που τους περιβάλει, (εμείς σαν ΠΑΟΚτσήδες το καταλάβαμε αυτό δεκαετίες πριν, οι υπόλοιποι αργήσαν λιγάκι). Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε τώρα. Οι ίδιοι που έστησαν αυτό το πανηγυράκι δε θα διστάσουν να το διαλύσουν για να κρύψουν στα αποκαΐδια του τη δική τους ευθύνη.

Το θέμα είναι τι κάνει ο ΠΑΟΚ!

Περιμένει υπομονητικά και πράττει ανάλογα με τις εξελίξεις; Μα οι εξελίξεις μας ξεπέρασαν ήδη, το παιγνίδι πέρασε ήδη στα χέρια του Μελισσανίδη. Εμείς περιμέναμε από την ομάδα μας να είναι η πρώτη που θα συγκρουστεί ως η διαχρονικά περισσότερο ριγμένη από αυτόν τον οχετό. Δυστυχώς παραμείναμε και πάλι θεατές των εξελίξεων ενώ θα έπρεπε να ήμαστε οι πρώτοι που θα έπρεπε να είχαμε συγκρουστεί με την Χούντα του Ολυμπιακού και των εφοπλιστών. Με οποιοδήποτε κόστος, ειδικά μετα την κοροιδία των χρεών. Παει αυτή η ευκαιρία , χάθηκε.

Μήπως να δεθεί στο άρμα του Μελισσανίδη και να ευελπιστεί ότι θα αλλάξουν τα πράγματα; Ίσως να μοιάζει καλή ιδέα. Ας δούμε όμως τι έχει δείξει ο Μελισσανίδης μέχρι τώρα. Καταρχήν έριξε την ομάδα του στην Τρίτη κατηγορία ζημιώνοντας το δημόσιο, εμένα και εσένα δηλαδή, με δεκάδες εκατομμύρια, η διαιτησία στη footballleague δεν είναι καλύτερη από αυτή της superleague, με ευνοημένη βέβαια την ομάδα του ''εξυγιαντή''. Άλλωστε τα χρήματα για το νέο γήπεδο τα περιμένει από το κράτος, πάλι από μένα και από σένα δηλαδή. Ο ΟΠΑΠ, ότι πιο βρώμικο σε σχέση με τα στοιχήματα, κατέληξε στα χέρια του, με όχι και τόσο διαφανείς διαδικασίες. Αρα δεν έχω τίποτε να περιμένω, εκτός ίσως από ένα ''Βεζίρη στη θέση του Βεζίρη''.

Το συμπέρασμα είναι ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτε από κανέναν. Ούτε και το αυτονόητο, το 50-50 δηλαδή. Κανείς από όσους διαχειρίζονταν, διαχειρίζονται, και θα διαχειρίζονται το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν γουστάρει τον ΠΑΟΚ, δε μας θέλουν στην κωμωδία που παίζουν, τους χαλάμε τη μανέστρα. Ήδη άρχισαν τα πρώτα δημοσιογραφικά κανόνια να βαράνε ''δεν γίνεται πρωτάθλημα χωρίς Ολυμπιακό'' ''Δεν είναι ο Μαρινάκης ο Ολυμπιακός'' και άλλα τέτοια ύποπτα, ύπουλα και υπόδουλα. Όχι κύριοι ο Ολυμπιακός είναι το πρόβλημα, στον Ολυμπιακό βρήκαν καταφύγιο και πεδίο δράσης οι Σαλιαρέδηδες οι Κοσκωτάδες οι Γουλανδρήδες, οι Κόκαληδες, όλοι με ποινικές υποθέσεις και όλοι απαλλαγμένοι, στον Ολυμπιακό χαρίστηκαν διαχρονικά με σημερινές αξίες πάνω από 1 δις ΕΥΡΩ, στον Ολυμπιακό χαρίστηκε ένα ολόκληρο δημόσιο γήπεδο και για χάρη του οι εφοπλιστές του Πειραιά διέλυσαν το λαοφιλέστατο σύλλογο του Εθνικού. Ναι !! ο Ολυμπιακός είναι το πρόβλημα και το συντομότερο που θα το καταλάβετε δημοσιογραφίσκοι της πλάκας τόσο καλύτερα θα είναι και για εσάς και για το επάγγελμα σας και για το Ελληνικό ποδόσφαιρο.

Τι μας μένει λοιπόν; ΑΛΛΑΓΗ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ. Η αλλαγή του ποδοσφαίρου από ερασιτεχνικό σε επαγγελματικό κατέστησε τις ομάδες σε Ανώνυμες εταιρίες. Κανένας νόμος δεν απαγορεύει πλέον μια εταιρία να δραστηριοποιείται οικονομικά στην Αγγλία, ενώ το εργοστάσιο που παράγει τα προϊόντα της να βρίσκεται στην Κίνα ενώ η οικονομική της έδρα να βρίσκεται στα νησιά Κέυμαν. Άνετα δηλαδή μια ομάδα μπορεί να έχει την έδρα της στην Ελλάδα (εργοστάσιο) και να παίζει στο πρωτάθλημα της Σερβίας ας πούμε (αγορά πώλησης προϊόντων). Γιατί δεν έχει γίνει ακόμα; Γιατί ακόμα και έτσι το ποδόσφαιρο έχει ακόμα άμεση σχέση με το συναισθηματικό κομμάτι του κόσμου, γιατί σε όλα τα πρωταθλήματα υπάρχει η ελπίδα ότι το πρωτάθλημα μπορεί να το πάρει οποιαδήποτε ομάδα, άρα δεν υπήρξε μέχρι τώρα η ανάγκη να γίνει κάτι τέτοιο πουθενά. Εκτός από την δική μας χώρα. Και ο δεύτερος λόγος είναι ότι πρέπει να σε αποδεχτεί και η ομοσπονδία της χώρας που αιτείσαι στο πρωτάθλημα της να συμμετέχεις.

Τι θα είχε να κερδίσει ο ΠΑΟΚ από μια τέτοια κίνηση; Ας πούμε ότι από αύριο ο ΠΑΟΚ συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Ρωσίας. Τα οικονομικά οφέλη θα είναι πολλαπλάσια (τηλεοπτικά δικαιώματα, μεγαλύτερος αριθμός εισιτηρίων, προβολή σε μια αγορά τεράστια, πιθανή προσέλκυση επενδυτών), αλλά κυρίως θα ξεφύγεις από τη μιζέρια του πρωταθλήματος του Ολυμπιακού και της διαχρονικής παράγκας του. Θα ξέρεις ότι τα λάθη είναι λάθη, θα ξέρεις πότε θα γίνονται οι αγώνες, θα ξέρεις ποιοι είναι οι κανονισμοί και ότι δε θα αλλάζουν ανάλογα με τις ορέξεις των ισχυρών στη μέση του πρωταθλήματος. Αλήθεια υπάρχει κανείς που μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά για το τι θα ισχύσει σε περίπτωση ισοβαθμίας ΠΑΟΚ- Ολυμπιακού στο τέλος του πρωταθλήματος; Όλα τα υπόλοιπα (τα σημαντικότερα ) θα παραμείνουν ως έχουν, πάλι η Τούμπα θα είναι η έδρα μας (μόνο που στα εντός έδρας ματς θα βλέπουμε ΤΣΣΚΑ , Ζενίτ και Λοκομοτιβ, αντί Καλλονή και Νίκη ) το ίδιο καυτή όσο πριν, στα εκτός έδρας μάτς θα επιτρέπεται να πηγαίνεις , στη Μόσχα ή σε οποιαδήποτε άλλη πόλη η αστυνομία δε θα σε αντιμετωπίζει σαν σάκο του μποξ ούτε θα κάνεις 25 ώρες ταξίδι για να δεις ένα τελικό.

Το μόνο δηλαδή που έχουμε να χάσουμε είναι το ''πρεστίζ'' του να παίζεις στο Ελληνικό πρωτάθλημα.... (Ας γελάσω). Ας το σκεφτούν εκεί στην ΠΑΕ

Ευχαριστώ για τη δημοσιεύση

Τσιδαρίδης Ιορδάνης

Γραμματέας της Θύρας 4 ΠΑΟΚ Λεμεσού

Υ.Γ. (από Admin team) Μια μικρή διευκρίνιση για τον τίτλο του κειμένου... "εμού θανόντος, γαία πυρί μιχθήτω" (= μετά το θάνατό μου, ας καεί το σύμπαν).

Διαβάστε ακόμη...