Σοβαρότης Μηδέν...

Η Τούμπα στέκεται στην προσπάθεια των ποδοσφαιριστών και παρά ταύτα χειροκροτάει θερμά. Μεσολαβεί διακοπή 15 περίπου ημερών. Ο ΠΑΟΚ πάει στο Καυτανζόγλειο και φέρνει ένα "αγγλικό" 3-3, σε ένα παιχνίδι που κοιμήθηκε ο Θεός. Ο Όλσεν μετά από το παιχνίδι αυτό πάει στον πάγκο. Μεσοβδόμαδα στο Europa League σε ένα must win παιχνίδι με την Κράσνονταρ, έρχεται λευκή ισοπαλία με θετικούς διακριθέντες τους μέχρι πρότινος backup Γλύκο, Μαλεζά και Σκόνδρα – για μισό παιχνίδι. Ο Τούντορ υπεραμύνεται του rotation και δείχνει το παιχνίδι της Κυριακής με τον "ύπουλο" τη τελευταία τριετία Παναθηναϊκό – ρεβάνς που την ήθελε και ο Σαββίδης για πολλούς λόγους. Σεμιναριακό ποδόσφαιρο στο Α' μέρος και τελικό σκορ, μάλλον fair play, 3-1. Ο Τούντορ στέλνει τον Αναστασίου στο ταμείο ανεργίας. Μεσοβδόμαδα για το Κύπελλο Ελλάδος με καλό rotation καταβάλλει τον Πανθρακικό με 2-0. Από το παιχνίδι κερδίζει παίκτες όπως ο Χαρίσης κι ο Γκολάσα.

Την Κυριακή πάει να παίξει σε μία καταραμένη έδρα και για ένα ημίχρονο κρατάει τη μοίρα του παιχνιδιού στα χέρια του. Αυτοχειρία. Ο Μακ δεν τελειώνει το παιχνίδι, η ομάδα αντιμετωπίζει με αφέλεια την ισοφάριση και το κερασάκι στην τούρτα έρχεται στο 82' με κεφαλιά του Σανκαρέ στην καρδιά της μεγάλης περιοχής. Ο Κόστα θα κάτσει στον πάγκο μετά κι από αυτό το παιχνίδι. Μεσοβδόμαδα, σε ένα do or die παιχνίδι στη Ρωσία, ο ΠΑΟΚ θα ηττηθεί με 2-1. Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν κι ένα αποτέλεσμα που δεν θα τον ενδιέφερε. Η ήττα, όμως, με βάσει τη λογική θα σημάνει τον αποκλεισμό από τη συνέχεια του θεσμού. Πίκρα. Κυριακή και πάλι. Η ομάδα καλείται να μαζέψει τα κομμάτια της και με έναν φαινομενικά εύκολο αντίπαλο, το παιχνίδι προσφέρεται για καλό ποδόσφαιρο και επίτευξη του αυτονόητου. Τελικό αποτέλεσμα: Σκορ και θέαμα, εκατέρωθεν και 3-3. Θεοί και δαίμονες...

Πρέπει να ήταν η χειρότερη ανάγνωση εντός έδρας παιχνιδιού από προπονητή του ΠΑΟΚ εδώ και 10 χρόνια. Σε σύγκριση δυναμικότητας αντιπάλων. Διάολε (=Ανάθεμα) Τούντορ για να φας τρία (3) από τον Πανθρακικό στην Τούμπα θέλει προσπάθεια. Πέρυσι φάγαμε τρία στην Κομοτηνή – άλλη πικρή ανάγνωση και εκείνη. Να βάλεις τρία (3) και να ΜΗΝ κερδίσεις θέλει πολύ πολύ προσπάθεια. Διάολε Τούντορ, διάολε.

Αλλάζεις σύστημα και παίζεις ξαφνικά με 4 στην άμυνα γιατί σπάζεσαι με τον Κόστα. Στην άμυνα παίζει δίδυμο Τζιόλης – Μαλεζάς και δεξιά αριστερά Κίτσιου – Σκόνδρας. Δεν έχουν παίξει ποτέ μαζί. Άμυνα παιδική χαρά, σαν την κερκίδα ολίγον τι. Το Χαρίσης – Γκολάσα είναι θεμιτό από καταβολής rotation. Και μπροστά. Παίζει πάλι ο Πέλκας, πάλι ο Ροντρίγκες και πάλι, πάλι ο Μακ. Που δε βγαίνει ποτέ. Ακυρώνεται ο Ζάιρο που δε θα βγάλει stats ποτέ μαζί με Μακ – Ροντρίγκες στο παιχνίδι. Ο Μακ όταν χάσει το πρώτο, τον παίρνει ο ψυχολογικός κατήφορος – αμέτρητα χαμένα τετ α τετ μες στη σεζόν – κι ούτε καν προσπαθεί πλέον να περάσει τον τερματοφύλακα. Ο Πέλκας όταν δεν του πάει το παιχνίδι το δείχνει από την αρχή και σ' ακούω από το 65' – 75' που του φωνάζεις "Πέλκα take the ball". Είναι ο playmaker σύμφωνοι. Δεν του πάει, όμως, το παιχνίδι είναι οφθαλμοφανές. Δώσ' τη μπάλα στο Γκολάσα, πέρνα τον Τζιόλη στο 6 και μην τον ξαναβγάλεις από εκεί. Ο Κλάους πάλι πάγκο. Ο μοναδικός καθαρός σέντερ φορ και με την απουσία του Μπερμπάτοφ για κανα μήνα. Ακατανόητο. Οι αλλαγές Κοροβέση – Τζαβέλλα απλά παρανοϊκές. Ανορθογραφίες, μπερδεύτηκες εσύ, μπέρδεψες και την ομάδα.

Η ομάδα τρικυμία μέσα. Τρώμε το 1ο γκολ, πες ατύχημα. Τρως το 2ο, το 3ο. Διάολε Τούντορ δεν κοιμάται ο Θεός. Εσύ κοιμάσαι. Και ξύπνα όσο είναι νωρίς. Γιατί πέρα από βαθμούς, χάνεις και παίκτες. Και σήμερα σε κάλυψε ο Άρνεσεν. Κοίτα να μάθεις από τα λάθη σου. Και είναι πολύ λάθος η νοοτροπία της ομάδας. Όσα βάλουμε κι όσα φάμε. Σκορ και θέαμα. Διάολε Τούντορ παίξε με σκοπιμότητα. Αυτά τα παιχνίδια τα κερδίζεις μόνο με σωστή διαχείριση. 1-0, 2-0. Η κατάρα καφέ δερμάτινου. Για πόσο θα στοιχειώνει τα όνειρά μας;

Δεν με φοβίζει η ποιότητα του ρόστερ. Είναι πολύ καλή θα έλεγα. Με δύο προσθήκες το Γενάρη ακόμη ποιοτικότερο. Για όνομα, η ποιοτική στάθμη του πρωταθήματος είναι απίστευτα χαμηλή. Και χάνουμε βαθμούς χαλαρά και αψήφιστα. Αυτό είναι ζήτημα κακής νοοτροπίας. Και με προβληματίζει η παιδική αφέλεια με την οποία χάνει βαθμούς ο προπονητής και κατ' επέκταση οι παίκτες. Ναι μεν είναι θέμα απειρίας, αλλά και οι αντιδράσεις του στα δικά του λάθη μέχρι στιγμής είναι πολύ πολύ κακές.

Ο κόσμος έχει υπομονή. Στηρίζει την προσπάθεια. Και θα είναι αδικία για όλο το project αν το Μάιο μετράμε πάλι πληγές. Αυτοκριτική και δουλειά.

Κατά τα λοιπά, still under construction. Ειπώθηκαν όσα έπρεπε να ειπωθούν στη συνέντευξη τύπου. Τα κεφάλια μέσα. Είναι η πρώτη διαχείριση αγωνιστικής κρίσης. Αν ο μηχανισμός δείξει αντανακλαστικά οι παίκτες θα στηρίξουν τον προπονητή, ο προπονητής θα στηρίξει τον αθλητικό διευθυντή κι αυτός θα δικαιώσει τον από πάνω. Για να μη δούμε άλλα ποντιακά ανέκδοτα σαν το χτεσινό αλήστου μνήμης και να μην το γυρίσω κι εγώ από την αρθρογραφία στο ημερολόγιο.