Οι γκάφες του Δερμιτζάκη που έκριναν το ντερμπι

Η αλήθεια είναι ότι τα βαριά χαρτιά της ομάδας μας δεν βλέπονται τον τελευταίο μήνα.

Σαλπιγγίδης: Eχει χάσει την ταχύτητα και την εκρηκτικότητα που τον χαρακτήριζε αλλά και τις δυνάμεις που έιχε από το 1ο εως το τελευταίο λεπτό.

Γκαρσία: Kάπου στο 55' μένει από δυνάμεις.

Ίβιτς : Kάπου στο 60' μένει από δυνάμεις και γενικά τα πόδια του δείχνουν βαριά από το 1ο λεπτό.

Βιερίνια: Αγνώριστος, ένα φάντασμα του εαυτού του δείχνει ώρες - ώρες να δυσκολεύεται ακόμα και να κοντρολάρει τη μπάλα.

Μαλεζάς: Eπίσης κουρασμένος και με πολλά λάθη.

Λίνο : Πρίν (ξανα)τραυματιστεί δεν ήταν ο ίδιος με  πέρισυ. Οι σέντρες του δεν έβρισκαν στόχο.

Σε όλα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και οι γκάφες του Δερμιτζάκη.

1) Ενώ βλέπει  ότι ο Σαλπιγγίδης είναι κατάκοπος τον ξεκινάει αφήνοντας στο πάγκο τον Ελ Ζαρ.

2) Ο Κούπερ αντιλαμβάνετε οτι οι 34αρηδες του ΠΑΟΚ κουράστηκαν και βγάζει ένα αμυντικό χάφ και βάζει έναν επιθετικό ακόμα. Εκεί αντί να φρεσκάρει το κεντρο του με ξεκούραστο παίχτη, ωστε ο ΠΑΟΚ να ξανακερδίσει το κέντρο που είχε χάσει από το 50' και μετά βγάζει τον μόνο που είχε δυνάμεις και φρεσκάδα αφήνοντας την τριάδα των πτωμάτων μέσα.

3) Βγάζει τον Μουσλίμοβιτς για να βάλει τον βαρύ Παπάζογλου, μια κίνηση που θα είχε νόημα μόνο αν ο ΠΑΟΚ τα τελευταία λεπτά είχει κλείσει τον αρη μέσα στην εστία του. Ο Βόσνιος παραλίγο να είχε κάνει το 1-0 στο 74 χάρη στην ικανότητα του να πετάγεται στο κενό χώρο.

Υ.Γ.: Κάποτε ο Σάντος είχε πει: "Όταν βλέπεις πως ένα παιχνίδι δε μπορείς να το κερδίσεις, πρέπει να κάνεις τα πάντα για να μην το χάσεις".