Τιμήθηκε ο Λάμπης Κουϊρουκίδης

Μια πραγματικά ξεχωριστή μορφή της ιστορίας του ΠΑΟΚ, ο Λάμπης Κουϊρουκίδης, τιμήθηκε απόψε -πριν το ματς με τον Αρη- από την ΠΑΕ για την πολυετή προσφορά του στον Δικέφαλο του Βορρά.
Τιμήθηκε ο Λάμπης Κουϊρουκίδης

Τη βράβευση έκανε το μέλος του ΔΣ της ΠΑΕ, Παναγιώτης Ποικιλίδης ...

Διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί για να μάθετε οι νεότεροι ποιος ήταν ο Λάμπης Κουϊρουκίδης...

Στη μεγάλη ομάδα του ΠΑΟΚ της χρυσής εποχής (1953-1956), υπήρχαν τρεις παίκτες που έγραψαν με περίλαμπρα γράμματα το όνομά τους στην ιστορία όχι μόνο του συλλόγου μας, αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα....

Πρόκειται για τους Χριστόφορο Γιεντζή, Λάμπη Κουϊρουκίδη και Λευτέρη Παπαδάκη. Τρεις παίκτες που έβαλαν τη δική του σφραγίδα στο ποδόσφαιρο της εποχής και έκαναν τον κόσμο του ΠΑΟΚ να πίνει νερό στο όνομά τους. Η φαντασία και η τέχνη και των τριών, μάγευαν το κόσμο που κατέκλυζε τα γήπεδα για να τους απολαύσει!

Ο Λάμπης Κουϊρουκίδης, γεννήθηκε το 1931 στους Σιταγρούς Δράμας. Σε ηλικία 16 ετών έπαιξε στην πρώτη ομάδα της Δράμας (τον ανακάλυψε ο Νίκος Πάγκαλος). Τον Ιούνιο του 1952 ο ΠΑΟΚ πήγε στη Δράμα για ένα φιλικό παιχνίδι. Και ενώ ο Λάμπης ετοιμαζόταν να πάει στον Παναθηναϊκό, ο Δικέφαλος του Βορρά (με τη βοήθεια του Αντώνη Τασκονίδη), τον έπεισε να υπογράψει δελτίο στην ομάδα μας. Το δελτίο του βγήκε ένα χρόνο αργότερα, λόγω του ότι δεν τον παραχωρούσε η Δράμα.

Όλο αυτό το διάστημα έπαιζε μόνο στα φιλικά παιχνίδια, για να κάνει ντεμπούτο στις 18/10/1953 στο κύπελλο με αντίπαλο τον Μαραθώνα. Εκείνη τη μέρα σημείωσε και το πρώτο του τέρμα με τα χρώματα του ΠΑΟΚ (6-0 το τελικό σκορ). Λίγες εβδομάδες αργότερα, στο τοπικό ντέρμπι με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, στις 8/11/1953, σημειώνει δύο τέρματα (3-1).

Τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του ήταν οι πλαγιοκοπήσεις, η κοφτή τρίπλα, τα εκπληκτικά του γκολ από πλάγια θέση και κυρίως η ποδοσφαιρική του ευστροφία. Σταμάτησε πρόωρα το ποδόσφαιρο το 1959 μετά από σοβαρό τραυματισμό του. Ουσιαστικά η τελευταία του εμφάνιση έγινε στο παιχνίδι στο Αίγιο με αντίπαλο τον Παναιγιάλειο στις 15/11/1959. Μετά τον τραυματισμό του, εμφανίστηκε και πάλι στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο στις 5/6/1960. Αυτή ήταν η τελευταία αγωνιστική του παρουσία στα γήπεδα. Ήταν 29 χρονών...

Έπαιξε συνολικά σε 160 επίσημους αγώνες πρωταθλήματος και κυπέλλου και πέτυχε 91 γκολ.

Ο ίδιος μιλώντας παλιότερα για την παρουσία του στον "Δικέφαλο" είχε πει: "Μετά την μεταγραφή μου στον ΠΑΟΚ ελεύθερος πια, άρχιζα μια καινούρια καριέρα και θα ανέβαζα με τους συμπαίκτες μου τον ΠΑΟΚ σε ζηλευτά επίπεδα γράφοντας χρυσές σελίδες της ιστορίας του. Επί σειρά ετών πρωταθλητές χωρίς να έχουμε τα μέσα, χωρίς χορτοτάπητα στο γήπεδο, χωρίς καλή προπόνηση, χωρίς χρήματα, δίναμε και την ψυχή μας για να κερδίσουμε. Τα όνειρά μου πραγματοποιήθηκαν. Η θέληση, η αγάπη και η επιμονή μου για την μπάλα κατόρθωσαν να με ανεβάσουν πολύ ψηλά. Και η μεγαλύτερη χαρά μου ήταν όταν έπαιξα με την εθνική για πρώτη φορά. Μπήκα στο παιχνίδι λίγο πριν τελειώσει το ημίχρονο και ενώ χάναμε με 1-0, με δικό μου γκολ ισοφαρίσαμε, πραγματοποιώντας τα παιδικά μου όνειρα με πανηγυρικό τρόπο".

Διακρίνονται από αριστερά προς τα δεξιά: Όρθιοι. Χαραλαμπίδης (πρόεδρος), Κιουρτζής, Γιεντζής, Κουϊρουκίδης, Παπαδάκης, Χουρβουλιάδης, Γεωργιάδης (έφορος), Χόφμαν (προπονητής). Καθισμένοι: Τσίντογλου, Χασιώτης, Πρόγιος, Κεμανίδης, Πετρίδης, Καλογιάννης

Διαβάστε ακόμη...