«Αναλλοίωτο το πνεύμα του νικητή»

Εκπαιδευτής πολλών εκ των ταλέντων που έγιναν άνδρες και πρωταθλητής την περασμένη σεζόν με την Κ17, ο Αγγελος Ζαζόπουλος επέστρεψε στην ομάδα που επί δύο χρόνια προπονούσε.
«Αναλλοίωτο το πνεύμα του νικητή»

Στη φουρνιά δικών του παικτών που έχουν διαπρέψει στην Ευρώπη. Προφανώς για να οδηγήσει και αυτούς με ασφάλεια στο κρίσιμο ηλικιακά μεταβατικό στάδιο. Ο προπονητής της Κ15 του ΠΑΟΚ απαντά στις επτά ερωτήσεις του paokfc.gr

 Πόσο δύσκολο είναι να μείνουν συγκεντρωμένοι οι παίκτες μιας ομάδας, που ουσιαστικά από την όγδοη αγωνιστική έχουν προκριθεί στον τελικό του πρωταθλήματος της Super League; Είναι κάθε άλλο, παρά εύκολο. Ειδικά από τη στιγμή που για τον ΠΑΟΚ το συγκεκριμένο πρωτάθλημα δεν προσφέρει μεγάλο ανταγωνισμό. Ναι, είμαστε αήττητοι, ναι σκοράρουμε πολύ, αλλά η απόδοσή μας δεν είναι αυτή που πρέπει σε κάποια παιχνίδια. Προσγειωμένοι και σε εγρήγορση προσπαθούμε να είμαστε μέσω κάποιων δυνατών φιλικών παιχνιδιών. Είναι, βέβαια, σημαντική η παρουσία μας στα ευρωπαϊκά τουρνουά, αλλά κι αυτά μειώνονται λόγω των γενικών οικονομικών συνθηκών. Διεξάγονται, άλλωστε, κυρίως προς το τέλος της σεζόν.

Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των πρωταθλημάτων της Κ15 και της Κ17; Φυσικά, υπάρχει. Όταν οι Κ15 και Κ17 αγωνίζονται την ίδια μέρα, κι εμείς αφού τελειώσουμε παρακολουθούμε το παιχνίδι της Κ17, τα ίδια τα παιδιά συνειδητοποιούν πόσο πιο δύσκολο είναι σε μεγαλύτερη ηλικία. Είναι και η μετάβαση των δύο ετών απαιτητική. Μην ξεχνάμε ότι στην Ευρώπη υπάρχει πρωτάθλημα στην κατηγορία Κ16.

Ποιος είναι ο στόχος που έχετε θέσει γι' αυτή τη σεζόν; Ο στόχος, αγωνιστικά μιλώντας πάντα, εκ των πραγμάτων δεν είναι άλλος από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το θέμα, ωστόσο, για μένα είναι η εξέλιξη, η πρόοδος των ποδοσφαιριστών μου.

Ποια είναι τα συναισθήματα μετά το πρώτο μισό της σεζόν; Είμαι ευχαριστημένος. Και είμαι διπλά ευχαριστημένος κυρίως λόγω της διάθεσης που διακρίνω στα παιδιά.

Πως σας υποδέχτηκαν και πάλι οι παλιοί σας παίκτες; Καλά, πολύ καλά. Νιώθω τυχερός που είμαι ανάμεσά τους.

Διακρίνατε αλλαγές; Όχι, δεν μπορώ να πω ότι τους βρήκα αλλαγμένους, εξαιρουμένου του ότι μεγάλωσαν βέβαια. Εγώ σ' αυτά τα παιδιά συνάντησα και πάλι το πνεύμα του νικητή που είχαν πάντα.

Θεωρείτε ότι η μεγάλη προβολή που γνώρισε η συγκεκριμένη φουρνιά παικτών, λόγω των σημαντικών της επιτυχιών και δη του αήττητου που διατηρεί στην Ευρώπη, προκάλεσε κάποιο αποπροσανατολισμό ίσως; Έτσι κι αλλιώς, η υπερπροβολή δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος. Μα δεν νομίζω πως αυτό δημιούργησε ποτέ πρόβλημα. Η ουσία είναι ένας συνδυασμός διαφορετικών παραμέτρων. Ένας παίκτης πρέπει να είναι τεχνικά άρτιος μέχρι τα 14 του, μέχρι τα 17 του να έχει τελειοποιήσει το σώμα του (δύναμη, ταχύτητα) και μέχρι τα 21 να είναι ικανός να σκέφτεται τακτικά σαν προπονητής, ώστε να είναι έτοιμος για το ανδρικό ποδόσφαιρο. Για τους παίκτες μου έχω καλή εικόνα σε ό,τι αφορά την τεχνική. Το στοίχημα πλέον έχει να κάνει με την εσωτερική παρακίνηση, διότι όλα δημιουργούνται με πολλές εργατοώρες. Μια ευχή για το νέο χρόνο, που έρχεται; Εύχομαι να δούμε στην Ελλάδα περισσότερα χαμογελαστά πρόσωπα και γενικά καλύτερες συνθήκες ζωής για όλον τον κόσμο.

Διαβάστε ακόμη...