Εις υγείαν και μ' ένα καλό «τυχερό»... (part 1)

Απο sdna.gr : Όσο κυλούν οι μέρες και μεγαλώνει η “απόσταση” από όσα προηγήθηκαν και απο-εστιάζει ο φακός από το αγωνιστικό φινάλε και την εξωαγωνιστική δυσωδία της σεζόν, έρχεται η καθημερινότητα να ξανατοποθετήσει τα ζητήματα (και τους ανθρώπους) στα αληθινά τους μεγέθη. Ο Ίβιτς φεύγει. Τα “πώς” και τα “γιατί” περνούν σε δεύτερη μοίρα, το “ποιος” και το “πόσο έγκαιρα και εύστοχα” είναι το βαρύτερο.
Πηγή: sdna.gr
Εις υγείαν και μ' ένα καλό «τυχερό»... (part 1)

Ο πήχης είναι ψηλά, επειδή κατακτήθηκε το κύπελλο και έπαιξε και καλή μπάλα σε πολλά διαστήματα η ομάδα, επειδή ανέβηκε (και θα ανέβει ακόμα περισσότερο) η ποιότητα του ρόστερ, επειδή δε χρειάζεται κανείς να διατυπώσει πια τον... στόχο για του χρόνου: Είναι το πρωτάθλημα. Ο ΠΑΟΚ εκτιμά πως ούτως ή άλλως η επόμενη μέρα στα θεσμικά του ελληνικού ποδοσφαίρου θα είναι πιο φωτεινή: Οι εκλογές στην ΕΠΟ δεν αργούν, τα φαντάσματα το ένα μετά το άλλο θα χαθούν, η καλύτερη ομάδα θα παίρνει ό,τι δικαιούται και αυτήν την “καλύτερη ομάδα” “υποχρεούται” να την ετοιμάσει ο νέος εκλεκτός.-

Έχω τοποθετηθεί πολλές φορές με αντικείμενο την αναζήτηση προπονητή από μια ομάδα και έχω καταλήξει (και το έχω ξαναγράψει) πως το 99% των λαθών γίνεται στην επιλογή κι όχι στην απόφαση για λήξη μια συνεργασίας: Σπανίως ξέρει μια ΠΑΕ τι ακριβώς ψάχνει, σπανίως ξέρει πώς να αξιολογήσει έναν υποψήφιο και ακόμη σπανιότερα έχει τον καταρτισμένο άνθρωπο που θα αποφασίσει. Ακούμε και διαβάζουμε για “έμπειρους ή φερέλπιδες” για “παθιασμένους και λάτρεις της πειθαρχίας” και άλλες τέτοιες μπούρδες, αλλά από ουσία, τίποτα.

Θυμάμαι κάποτε που έγραψε μια εφημερίδα “Ραούλ Έκτορ Κούπερ ή Μάκης Κατσαβάκης”... Δεν έχω τίποτα με τον συμπαθή Έλληνα προπονητή, αλλά είναι ολοφάνερο πως οι ομάδες συνήθως δεν βρίσκουν αυτό που χρειάζονται, επειδή δεν το γνωρίζουν και οδηγούνται σε συνεργασίες αναλόγως με τους... διαθέσιμους. Έτσι ο κορυφαίος παράγοντας που παίζει ρόλο στις συνεργασίες των ομάδων με τους προπονητές, είναι εννιά φορές στις δέκα, η Τύχη.

Δεν απελπίζομαι. Πάντα περιμένω στον ΠΑΟΚ τουλάχιστον, κάποτε να αλλάξει. Χρειάζονται, κατ' αρχάς:

Κάμποση κατάρτιση, ευθυκρισία (αλλά και αυτογνωσία) για να καταγραφούν με ρεαλισμό τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του ρόστερ, του κλαμπ, του ανταγωνισμού.

Ειλικρινής σχέση του επιλέγοντος με την ιδιοκτησία και ακριβής γνώση για τις προθέσεις, τις δυνατότητες και τα σχέδια της. (Αν επιλέγει ο ίδιος ο ιδιοκτήτης, τότε πρέπει να έχει ειλικρινή σχέση με τον... εαυτό του)

Γνώση της ευρωπαϊκής αγοράς και ικανότητες... πειθούς, για να αποφασίσει ένας φιλόδοξος προπονητής κάποιου στάτους, να αφήσει ένα καλύτερο πρωτάθλημα και να έρθει στην Ελλάδα, δίχως το “τυράκι” του Τσάμπιονς Λιγκ.

Πόσα από αυτά διαθέτει με βεβαιότητα ο ΠΑΟΚ;

Θα συνεχιστεί...

Νίκος Τζαντζαράς

Διαβάστε ακόμη...