ΠΑΟΚ έτοιμος για πρωτιά

Κι αν στην Τούμπα την περασμένη Τετάρτη είδαμε ένα πρώτο δείγμα, χθες (15/5) το βράδυ στη Λεωφόρο ήταν η απόλυτη απόδειξη.

Για περισσότερο από 70 λεπτά με παίκτη λιγότερο, με τους τρεις εξτρέμ του να τίθενται εκτός μάχης από τα μισά του δευτέρου μέρους και έπειτα, ο "Δικέφαλος" έδωσε με επιτυχία εξετάσεις νοοτροπίας και αγωνιστικότητας αγγίζοντας το άριστα.

Για να μην παρεξηγηθώ και το έχω σημειώσει και άλλη φορά αυτά, ο ΠΑΟΚ δεν μεταμορφώθηκε ξαφνικά από ένα μαγικό ραβδάκι που κρατά ο Βλάνταν Ίβιτς σε υπερομάδα. Το ρόστερ του παραμένει ίδιο με αυτό που είχε 2,5 μήνες πριν όταν το κουμάντο το έκανε ο Τούντορ. Απλά, με τον Σέρβο, ο όρος ομάδα απέκτησε ξανά την αξία του.

Η νοοτροπία άλλαξε και το πράγμα σοβάρεψε. Οι παίκτες εμφανίζονται με άλλη αγωνιστική συμπεριφορά και σκεπτικό από αυτό που είχαν στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Αρκεί μόνο το παράδειγμα της διαιτησίας του Κύζα να αναφέρει κανείς για να πείσει για του λόγου του αληθές.

Αν και υπήρχαν οι αφορμές ο ΠΑΟΚ να... ξεστρατίσει από τον στόχο του και να ρίξει όλο το βάρος στις διαμαρτυρίες προς τον Δραμινό ρέφερι για συγκεκριμένα σφυρίγματα και κυρίως για την επιλεκτική εφαρμογή του πειθαρχικού ελέγχου, δεν ξεπέρασε σε κανένα σημείο του αγώνα το μέτρο. Υπήρξαν διαμαρτυρίες, υπήρξαν στιγμές που άπαντες από τον πάγκο φώναζαν για τα σφυρίγματα, αλλά αυτό δεν έγινε αιτία για να "διαλυθεί" από κάρτες ο ΠΑΟΚ. Το αντίθετο, θα έλεγα.

Οι παίκτες του "Δικεφάλου" έβγαλαν ακόμη μεγαλύτερο πάθος, αλληλοκαλύψεις και αυταπάρνηση και κατάφεραν να ξεπεράσουν απόλυτα το χάντικαπ που δημιουργήθηκε με την -απόλυτα δικαιολογημένη- αποβολή του Τζιόλη, που αν και πολύπειρος την πάτησε σαν αρχάριος στη φάση με τον Ζέκα.

Ήταν ένας ΠΑΟΚ με συγκέντρωση σε πολύ υψηλό βαθμό, με καθαρό μυαλό από το σύνολο των παικτών του και με αυτογνωσία για το πώς έπρεπε να αγωνιστούν, βάσει των συνθηκών που είχαν δημιουργηθεί, για να πάρουν ένα θετικό αποτέλεσμα.

Η αλλαγή αρχίζει από τα αποδυτήρια
Φυσικά, όλα αυτά δεν έγιναν μέσα σε μία βραδιά. Η αλλαγή τρόπου σκέψης συντελείται εδώ και εβδομάδες όταν το κουμάντο της ομάδας ανέλαβαν άνθρωποι που αν μη τι άλλο γνωρίζουν τι θα πει ΠΑΟΚ. Ο Ίβιτς ως προπονητής και ο Πουρλιοτόπουλος ως τιμ μάνατζερ. Όπως αποδεικνύεται, το γεγονός ότι οι δύο συγκεκριμένοι άνθρωποι συνεργάζονται εδώ και σχεδόν τρία χρόνια στις Ακαδημίες του συλλόγου, τους έχει βοηθήσει να αποκτήσουν χημεία. Και αυτό είναι ένα από τα μυστικά της επιτυχίας για να παίρνει η ομάδα αυτό που μπορούν να της δώσουν οι παίκτες της.

Η σοβαρότητα για την οποία έκανα λόγο και προηγουμένως αρχίζει από αυτό που λέμε γνώση του τι εστί ΠΑΟΚ. Προφανώς οι άνθρωποι που κάνουν τώρα το κουμάντο μπόρεσαν να δώσουν στους παίκτες τη σωστή εικόνα του ποια ομάδα υπηρετούν και έτσι να αντιληφθούν το μέγεθος της ευθύνης τους. Ίσως να παίζει ρόλο και το γεγονός ότι αυτή η ομάδα έχει πολύ νεαρά παιδιά που δεν θα μπορούσαν να "καούν" τόσο άδοξα. Γιατί η αλήθεια είναι ότι αν ο ΠΑΟΚ απογοήτευε στα playoffs πολλοί από τους ποδοσφαιριστές που συγκροτούν το έμψυχο δυναμικό του συλλόγου δεν θα είχαν λόγο στην επόμενη μέρα.

Η πινελιά του Βλάνταν Ίβιτς
Δεν είναι, όμως, μόνο θέμα γνώσης περί ΠΑΟΚ αυτό που παίζει ρόλο. Έχει να κάνει και με τον χαρακτήρα των ανθρώπων που ηγούνται του ποδοσφαιρικού τμήματος. Ο Βλάνταν Ίβιτς κοουτσάρει με ηρεμία και χωρίς τις εκρήξεις που είχε ο Τούντορ στη διάρκεια των αγώνων. Δείχνει πάντα να διατηρεί τον έλεγχο των σκέψεών του, δεν έχει συναισθηματικές αντιδράσεις και είναι προσηλωμένος στο πλάνο που έχει καταστρώσει και το τι πρέπει να κάνει στη διάρκεια του αγώνα, ανάλογα με τις συνθήκες του παιχνιδιού.

Χθες (15/5), στη Λεωφόρο είναι σαφές ότι ήθελε, παρότι η ομάδα του έπαιζε με δέκα παίκτες από πολύ νωρίς, να επιδιώξει να χτυπήσει στην κόντρα επίθεση εκμεταλλευόμενος τα ρίσκα που έπαιρνε ο Στραματσόνι για τον Παναθηναϊκό. Ειδικά, μετά την αποχώρηση του Κουτρουμπή (κι ενώ είχε φύγει λίγο νωρίτερα από το παιχνίδι και ο Αμπέντε) όταν ο Παναθηναϊκός έπαιζε με αμυντικό μέσο τον Ζέκα, ο ΠΑΟΚ, όπως σχεδίαζε το ματς ο Ίβιτς, θα μπορούσε να κάνει τη ζημιά αν είχε κάποιον από τους Μακ Ροντρίγκες, Ζάιρο υγιείς και με δυνάμεις στο γήπεδο. Δεν συνέβη, αλλά και πάλι ο ΠΑΟΚ μπόρεσε και κράτησε τον βαθμό, έχοντας πολύ καλή ανασταλτική λειτουργία, αρκετά βελτιωμένη σε σχέση με το προηγούμενο ματς κόντρα στην ΑΕΚ.

Με όλα αυτά που ανέλυσα πιο πάνω, το συμπέρασμα είναι ένα: Ο ΠΑΟΚ είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση της πρώτης θέσης του μίνι πρωταθλήματος που οδηγεί στα προκριματικά του Champions League. Αν καταφέρει να κερδίσει τα δύο επόμενα παιχνίδια με τον Πανιώνιο, λογικό θα σφιχταγκαλιάσει την πρωτιά.

:Πρέπει να προσέξει μόνο συγκεκριμένα πράγματα

-Την κούραση από τα συνεχόμενα ματς και το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ άρχισε πρώτους απ' όλους τους αντιπάλους του τη φετινή σεζόν. Έχει δίκιο να φωνάζει ο Σέρβος τεχνικός για το πρόγραμμα αγώνων που δεν εξελίσσεται με τον ίδιο τρόπο για όλους.Όμως, η δική του ευθύνη είναι να βρει μέσα από το υπάρχον ρόστερ όλες τις λύσεις προκειμένου να μη χυθεί η καρδάρα με το γάλα που με κόπο γέμισε η ομάδα τους δύο πρώτες αγωνιστικές.

-Τις κάρτες που με ευκολία δέχονται οι παίκτες του. Στα δύο πρώτα ματς μετρά ισάριθμες αποβολές (Κάτσε, Τζιόλης) που θα μπορούσε να αποφύγει. Και κάποιες κίτρινες που επίσης οφείλει να τις μειώσει όσο μπορεί. Προφανώς στον συγκεκριμένο τομέα θα πέσει το βάρος τις επόμενες μέρες.

Ας μην ξεχνάμε ότι κανείς αντίπαλος του ΠΑΟΚ σ΄αυτά τα πλέι οφ δεν μοιάζει καλύτερος και πιο διψασμένος για διάκριση από τον ΠΑΟΚ. Το κλίμα έχει γυρίσει προς το θετικό και αυτό δεν πρέπει να πάει χαμένο. Είναι μεγάλη ευκαιρία ο "Δικέφαλος" να ρεφάρει για όλη τη σεζόν.

Το παράδειγμα του αρχηγού Κλάους
Στον επίλογο, θα μου επιτρέψετε να αφιερώσω και δύο λόγια για τον αρχηγό της ομάδας του ΠΑΟΚ, Στέφανο Αθανασιάδη. Αυτόν που δέχεται-αρκετές φορές δικαιολογημένα-σκληρή κριτική για τη φετινή μέτρια σεζόν, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την μαχητικότητα που βγάζει για να υπερασπιστεί την ομάδα του

. Χθες θύμισε σε όλους μας ότι αν χρειαστεί, όπως συνέβη μετά την αποβολή Τζιόλη, μπορεί να αφήσει τον εγωισμό του στην άκρη και να γίνει θυσία για την ομάδα. Έβγαλε σχεδόν όλο την αναμέτρηση αγωνιζόμενος ουσιαστικά ως αμυντικός μέσος και έκανε τα πάντα για να φανεί συνεπής στο ρόλο του. Και τα κατάφερε μία χαρά, δίνοντας το παράδειγμα και στους νεότερους συμπαίκτες του.