Ζήση, Ζεις;

Σίγουρα δεν πρόκειται να θίξω αγωνιστικά θέματα. Ο στόχος μου είναι άλλος. Λίγο πιο.. ψηλά.

Τα προβλήματα που υπάρχουν στην ομάδα, είτε σε επίπεδο τεχνικού τιμ, είτε σε επίπεδο σχέσεων μέσα στο σύλλογο, είτε ακόμα και διοικητικά, είναι δεδομένα εδώ και καιρό. Τελευταίο, το ζήτημα που προέκυψε με τον Πάμπλο Γκαρσία…

Μπορεί η έλευση Σαββίδη να δημιούργησε κλίμα ευφορίας σε όλους μας, αλλά ο ΠΑΟΚ προϋπήρχε, όπως προϋπήρχαν και οι εργαζόμενοι σ' αυτόν. Και συνεπώς, οι όποιες συμπεριφορές πολλών, ήταν δεδομένες και πριν έρθει το … χρήμα.

Εξέχουσα μορφή στην καθημερινότητα της ομάδας, εδώ και χρόνια πλέον, ο Ζήσης Βρύζας.

Το γνωρίζω πως πολύ πρόσφατα γράφτηκε ένα ακόμη κείμενο που καταφερόταν εναντίον του προέδρου της ΠΑΕ. Γνωρίζω επίσης πως πολλοί συνειρμοί μπορεί να γίνουν γι αυτή τη «μαζική επίθεση» εναντίον του Βρύζα. Δεν με απασχολεί καθόλου. Γιατί πολύ απλά βρίσκω την σύμπτωση απόψεων για τα όσα γίνονται πλέον στον ΠΑΟΚ, λογική.

Προσωπικά, δεν μπορούσα να διανοηθώ τα προηγούμενα χρόνια, πως θα έφτανε η στιγμή που θα περίμενα την αποχώρησή του, για να ανασάνω. Δεν το κρύβω, πως τον θεωρώ πλέον μια από τις βασικές αιτίες μιας άρρωστης καθημερινότητας στο εσωτερικό της ομάδας.

Ξεκινώντας από τους καυγάδες με τον Ζαγοράκη, τα πήγαινε - έλα στην Εθνική, τον ύπουλο πόλεμο (πιθανώς όχι από μέρους του αλλά σίγουρα από κάποιους που τον υποστήριζαν) προς την παλιά διοίκηση, αλλά και τις παλινωδίες που σημειώθηκαν από τη μέρα που ανέλαβε την ηγεσία της ομάδας, δυσκολεύομαι πλέον να διακρίνω αν υπάρχουν θετικά.

Μόνο και μόνο ο εξευτελισμός που υπέστη το όνομα του ΠΑΟΚ, στα όσα έγιναν για να εκδιωχθεί ο πρώην προπονητής, Λάζλο Μπόλονι, για μένα είναι αρκετός για να κλείσει το κεφάλαιο Βρύζας. Πολλώ δε μάλλον, αν αναλογιστούμε ότι όλα έγιναν για να έρθει στον ΠΑΟΚ ο… Δώνης. Με τα τουβλάκια του. Αλλά είπαμε, με αγωνιστικά δεν θα ασχοληθώ. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως η ανύπαρκτη στάση του νυν προέδρου της ΠΑΕ, στις ήττες και τη γκρίνια που υπήρξε, δεν μου προκαλεί αρνητική εντύπωση. Ήταν τόσο ανύπαρκτη η θέση του, που με έκανε να αναρωτιέμαι στον τίτλο : «Ζήση, ζεις;».

Σε ότι αφορά λοιπόν τα δρώμενα στην ΠΑΕ, δεν μπορώ παρά να παρατηρήσω πως, εδώ και μήνες, υπάρχει ένα «παρεάκι» δημοσιογράφων, προφανώς καθοδηγούμενων από την αυλή του Βρύζα (είπαμε, όχι απαραιτήτως τον ίδιο προσωπικά), οι οποίοι έχουν επιδοθεί σε πόλεμο εντυπώσεων αλλά φθοράς των στελεχών που έφερε ο Σαββίδης.

Το παρεάκι αυτό, που πολύ αμφιβάλλω αν έμαθε ποτέ τι σημαίνει δημοσιογραφία, είναι για μένα φυσιολογικό να επιδιώκει την εύνοια του Ζήση, για να διατηρείται στην επιφάνεια. Να παίρνει πληροφορίες. Αφού πλέον άλλες προσβάσεις στους υψηλά ιστάμενους του ΠΑΟΚ, δεν έχει. Όλο αυτό το σκηνικό όμως, αν ο Βρύζας ήταν σοβαρός, θα το είχε ξεκόψει από την αρχή. ΑΝ τον ένοιαζε το καλό της ομάδας και όχι του εαυτού του.

Προφανώς ο ΠΑΟΚ, έχει πλέον ηγέτη. Και ιδιοκτήτη. Αυτό όμως, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως ο Βρύζας δεν διατηρεί ακόμη την ιδιότητα του ΠΡΟΕΔΡΟΥ. Και αυτό, εκτός από δικαιώματα, συνεπιφέρει και υποχρεώσεις. Τις οποίες σε καμία από τις κρίσιμες περιόδους που πέρασε η ομάδα, δεν κατάφερε να εκπληρώσει ο Ζήσης Βρύζας.

Κοινώς, εδώ και μήνες, είναι πρακτικά και ουσιαστικά, άφαντός. Δεν προστάτεψε τον ΠΑΟΚ ούτε μια φορά, απέναντι στην κοινή γνώμη, αλλά και σε εσωτερικά ζητήματα.

Είναι λοιπόν κατ εμέ επιβεβλημένη η αποχώρησή του. Τόσο απλά. Χωρίς λάσπες για καταχρήσεις, χωρίς ύβρεις και μίση. Όπως όλα αυτά που εκτοξεύονταν με ευκολία προς τον πρώην πρόεδρο, που επίσης κρίθηκε ανεπαρκής λόγω των αποτυχιών του, και αποχώρησε.

Ίσα ίσα, που η ύπαρξη πλέον ενός ιδιοκτήτη, καθιστά ακόμα πιο αναίμακτες και νηφάλιες τις πιθανές αποχωρήσεις υπαλλήλων και στελεχών.

Υγ. Για όλους αυτούς, που θα σπεύσουν με ευκολία να πουν εξυπνάδες, θα θυμίσω απλά πως εμείς εδώ, εκφράζουμε τη γνώμη μας ελεύθερα και χωρίς παρασκηνιακά συμφέροντα. Αυτά, να τα πουν αλλού.