Ημερολόγιο πλοίου σωτήριο έτος 2012 (μέρος A΄)

Ο ίδιος μας είχε στείλει πριν μήνες και το "Ημερολόγιο πλοίου σωτήριο έτος 2010", το οποίο  μπορείτε να το θυμηθείτε κάνοντας κλικ ΕΔΩ, όπως και το "Ημερολόγιο πλοίου σωτήριο έτος 2011", το οποίο  μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ

Το Τσουνάμι.

Το Μικρό ΠΑΟΚΙ ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση έγραψε στον Άγιο Βασίλη λίγο πριν τις γιορτές...

Καλοκαίρια και χειμώνες περιμένω να φανείς
δάκρυα καυτά σταγόνες θα με καίνε ώσπου να 'ρθεις ...

Ο Άγιος συγκινήθηκε, δεν ήθελε να αφήσει τον Προστάτη της Πόλης Άι Δημήτρη να κάνει αποκλειστικά το κουμάντο πολύ περισσότερο τώρα που έρχονται τα Χριστούγεννα, έδωσε την ευλογία λίγο πριν το ματς με τα σπιρούνια και εμφανίστηκε ο Κλάους Αθανασιάδης .

Η απλότητα με την οποία στέλνει το τόπι στο πλεχτό είναι δύσκολο να την βρεις στα μέρη μας και όσο τον κοιτάς δεν σου γεμίζει το μάτι, είναι όμως εκεί, έτοιμος να σε κάνει χαρούμενο, έτοιμος να εισέλθει εις τον κόλπο του κάθε τερματοφύλακα με τέτοια ευστοχία που θα την ζήλευε ακόμα και ο Θεός Απόλλωνας.

Πολύ γρήγορος δεν είναι αλλά είναι ταχύς, ψηλός δεν είναι πολύ αλλά κεφαλιές δίνει, ντρίπλες δεν κάνει παρά μόνο όταν είναι κλεισμένος, στόμα έχει αλλά μιλιά βγάζει μόνο στο γκοοολλλλ ,το δεξί του πόδι το μπερδεύεις με το αριστερό, στόχος του είναι τα ρεκόρ έχοντας ως πάθος το κελαΐδισμα στο διαδίκτυο μέγα προτέρημα του ότι το χώνει με την μια, μάρτυρας η μικρή Λαρίσα που όταν τον συνάντησε στα δέκα επτά του τραγούδησε...

Γύφτισσα τον εβύζαξε
γι αυτό έχει φτερά .
Έρωτας τον επείραξε
γι αυτό όλο γελά ....

Στο ταξίδι της επιστροφής από το Λονδίνο μεγάλη και λαμπρή τελετή έγινε στο πλοίο με χαρές και πανηγύρια, τραγουδώντας τα Νικητήρια.....γρήγορα όμως όλοι τρόμαξαν μόλις ακούστηκε ότι η μητέρα πατρίδα χρεοκόπησε και αναμενόταν Τσουνάμι βαθμίδας TRIPLE -DDD με τρομερές καταστροφές για όλο τον κόσμο.

Ο ασυρματιστής ειδοποίησε ότι το υπερωκεάνιο θα συναντηθεί με το τεράστιο κύμα στην θαλάσσια περιοχή της κάτω Σικελίας. Ο Τέο δεν μάσησε και σε μια έπαρση ανδρείας αγνόησε τις προειδοποιήσεις του ευρωπαϊκού λιμεναρχείου ποδοσφαίρου, έδωσε εντολή να χαραχτεί έτσι η πορεία ώστε να περάσει το μεγάλο κύμα κάτω από τους ίσαλους του πλοίου αφού πρώτα παίρνοντας αγκαλιά την εικόνα του Αγίου Νικόλαου τραγουδούσε δυνατά....

Ξέρω τ' όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή

...έτσι και έγινε και κατάφερε να σώσει την παρτίδα στην τελευταία μάχη με το θηρίο. Επειδή όμως μάχη χωρίς απώλειες έχει να γίνει από την εποχή του Μέγα διπλωμάτη με το ένα μάτι, Φίλιππου, αυτοκράτορα των Ελλήνων, τα νέα του πρώτου Μηχανικού για ρήγμα στο πλοίο, έφτασαν στην γέφυρα.

Ο Τέο γνώριζε ότι δυο λύσεις υπάρχουν ή να επιστρέψει στην Θεσσαλονίκη και να επιδιορθώσει το καράβι ή να γίνει ένα ακόμα μπάλωμα χρησιμοποιώντας κάποιο ναυπηγείο της Βόρειας Ευρώπης. Χρήματα όμως δεν υπήρχαν για αυτό και έδωσε εντολή στον Ρουμάνο τιμονιέρη να επιστρέψουν πίσω. Το ευρωπαϊκό ταξίδι για φέτος τελείωσε κάπου στην Βόρεια Ιταλία έξω από το Ούντινε όπου το πλοίο χτυπημένο, προσάραξε για λίγο μέχρι να επιστρέψει πίσω πάλι.

Στη βραδινή αναφορά δυο ονόματα δεν ακουστήκαν, ο θρυλικός κόνδορας της Χιλιανής γης και ο Μπουρλοτιέρης Βιερίνια μετεπιβιβαστήκαν επί πληρωμής σε νέα πλοία για να καλυφτεί οικονομικά η ζημιά. Στο σιωπητήριο οι υπόλοιποι δεν είχαν διάθεση για αστεία μιας και όλοι ήταν προβληματισμένοι ,αυτό σήμαινε ότι μέσα στην ανακατωσούρα έπρεπε να καλύψουν τα κενά βασικών συντρόφων και σαν να μην έφτανε αυτό ξαφνικά από το πουθενά φύσηξε Βαρδάρης και πέσανε πάνω σε Ατρόμητο σκόπελο χάνοντας τις βλέψεις για ένα Κύπελλο, μια κούπα, όπως λένε τόσοι και τόσοι.

Οι Πιστοί έχουν μουδιάσει, ο Ρουμάνος τα πήρε στο κρανίο γιατί έχασε δύο σημαντικά μπουλόνια από την μηχανή του και έλεγε δεξιά και αριστερά ότι θέλει να κάνει διακοπές στην έρημο του Κατάρ που φυτρώνουν πετρέλαια και κάτι τέτοια ακαταλαβίστικα αλλά ευτυχώς, τον έψησε ο αντιπλοίαρχος χρησιμοποιώντας την μοναδική ευρωπαϊκή γλώσσα που δεν μιλούσε ο δάσκαλος, την ποντιακή και ξαφνικά, αλλά όχι απροετοίμαστα, εμφανίζονται νεοσύλλεκτοι γεροδεμένοι ναύτες εκπαιδευμένοι από τις μονάδες υποβρύχιων, επίγειων και εναέριων αποστολών της Μεσημβρίας από μικρά παιδιά διαλεγμένα ένα προς ένα, από όλα τα μέρη της ελληνικής γης, έτοιμα δικέφαλα βατράχια που περιμένουν να μεταμορφωθούν σε πρίγκιπες. Έπιασαν θέσεις στις κουκέτες του πλοίου και αφού πέρασαν δις νικηφόρα από το ΟΚΑΝΑ πρώην ΟΑΚΑ όλοι πέσανε για ύπνο ευχαριστημένοι.

Φυσικά κάθε φορά, στην Τίμια και Άγια χώρα που είμαστε, είθισται ο Τέο να κάνει τον απολογισμό του ταξιδίου στην ανοικτή συνεδρία των Πιστών, ξεκίνησε λοιπόν τον πρόλογο απαγγέλλοντας τους στίχους...

Μικρός ο κόσμος μου, στα μέτρα μου ασήμαντος
πως να γεννήσει η μιζέρια ένα θαύμα
μια λεπτομέρεια μονάχα εγώ του σύμπαντος
μια υποχρέωση η ζωή μου και ένα τάμα

Σ' ένα υπόγειο της Τούμπας κλαριτζίδικο
μ' ένα γαρύφαλλο στ' αυτί καρικατούρα
μισοτοιχία να βρωμάει το σουβλατζίδικο
και η πελατεία ξαπλωμένη απ' τη μαστούρα

Ξαφνικά τα μικρόφωνα έκλεισαν και βρέθηκαν κάποιοι τενόροι να τον κατηγορούν ότι δεν πρόσεχε αρκετά το σωματείο, ότι το χτύπημα στα ίσαλα του πλοίου έγινε από δική του απροσεξία ότι η κρουαζιέρα στην Κρήτη περιείχε και υπερκοστoλογημένες παροχές, μάλιστα του καταλογίζουν και την οικονομική ζημιά την οποία έπαθε ο Δικέφαλος απαιτώντας από αυτόν να δώσει εξηγήσεις χωρίς να βγάλει άχνα. Αυτοί οι καλοθελητές της αριστεράς πτέρυγας της Τούμπας μαζί με κάποιους περιέργους δεξιοκεντρώους λεφτάδες του πολιτικού κατεστημένου, ξεκίνησαν την μοναδική ανταρσία στην ιστορία του Ελληνικού ναυτικού που έγινε στην στεριά και ως κακοί συνομιλητές που είναι σε όλα τα ζητήματα, ξεκίνησαν τον αγώνα της διχογνωμίας, κατάφεραν μετά από 4 χρόνια να αναγκάσουν τον Τέο να επιστρέψει στο σπίτι του τραγουδώντας....

Φέρτε μου ένα σέρτικο τσιγάρο, να φουμάρω , στο χάρο να δώσω ρουφηξιά
Φέρτε μου κρασί για να ξεχάσω, πως μου βάλαν κι οι φίλοι μου καρφιά

Με συνοπτικές διαδικασίες ορίζεται πρόεδρος για δεύτερη φορά ο Ζήσης The End Μπρίζας, έχοντας και αυτός στο μυαλό του να συνεχίσει πάνω στο ίδιο πλάνο που είχε χαράξει ο Τέο μιας και στα αγωνιστικά συμφωνούσαν απόλυτα .

Είναι η μοναδική φορά στα χρονικά μιάς ομάδας που η μετάβαση εξουσιών έγινε τόσο ομαλά που ακόμα και αν μας το έλεγαν ότι θα συμβεί ίσως να μην το πιστεύαμε, όπως ακριβώς δηλαδή ο προπονητής κάνει αλλαγή τον κουρασμένο ποδοσφαιριστή με έναν φρέσκο, ξεκούραστο και διαβασμένο συμπαίκτη του. Συνέχισε το ίδιο πλάνο με μειωμένο όμως οικονομικό σχέδιο και πήρε μαζί του τον μεγαλύτερο μπέμπη του ελληνικού ποδοσφαίρου με το παρατσούκλι ΓΧ παλιό συμπαίκτη, φίλο, αδελφό, και πολλά άλλα.

Ως Γ.Χ., στο μυαλό του κάθε Πιστού όταν βλέπει αυτά τα αρχικά, έρχονται ποδοσφαιρικές στιγμές μεγάλου Μακεδονομάχου. Συντοπίτης του Τεο και συμμαθητές για λίγο, ενός αθλητή με σπάνια χαρίσματα και μεγάλη τύχη, που έδωσε στην ομάδα τσαμπουκά, μαγκιά, εξυπνάδα, εκλεκτικότητα και άλλα πολλά ποιοτικά στοιχεία που είχε στο παιχνίδι του. Του άρεσε να ξαπλώνει τους αντίπαλους τερματοφύλακες στο χόρτο και έχει σκοράρει σε όλα τα γήπεδα της ψωροκώσταινας. Παρότι ήταν πρώτο βιολί, αυτός είχε αναπτύξει το ομαδικό πνεύμα σε τέτοιο βαθμό που οι πάσες του για γκολ είναι πιο πολλές από όσες φορές έχει σκοράρει συνολικά. Το μάτι του γυάλιζε όταν το παιχνίδι γίνονταν δύσκολο και η ψυχρότητα της εκτέλεσης είχε απασχολήσει αρκετές φορές τα βραδινά δελτία αθλητικών εκπομπών. Σιχαινόταν την Ήττα για αυτό και όταν μύριζε την διάλυση μεταπηδούσε με χάρη για άλλες χώρες και λιμάνια. Χαρακτηριστική είναι η απάντηση που έδωσε στον Καπετάνιο του πράσινου μπουρδέλου «πάρε τα αρχίδια μου» όταν αυτός του έδινε ψίχουλα για να ανανεώσει το συμβόλαιο του. Η μόρφωση και η παιδεία που είχε τον έκανε να ξεχωρίζει ανάμεσα στους συμπαίκτες του, που με το ζόρι μιλούσαν την νεοελληνική γλώσσα όταν αυτός εκτός από τα Ντόπια μιλούσε και την γερμανική και την αγγλική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της εξυπνάδας του, αναφέρει ο φιλόσοφος διδάσκαλος Γκουρτζίεφ στα άπαντα του, είναι η λύση του μαθηματικού προβλήματος της έκτης τάξεως του δημοτικού. Αυτό ζητούσε το άθροισμα των παπουτσιών των ποδοσφαιριστών που παίζουν σε όλη την Αφρική κατά την ηλικία των 10 ετών. Ο Τέο που κρυφοκοίταζε το γραπτό του ΓΧ έγραψε μια απάντηση γεμάτη λάθη, αφού δεν μπόρεσε να καταλάβει αυτό που είχε στο μυαλό του ο φιλόσοφος.

Ο ΓΧ όμως σκέφτηκε ότι στην Αφρική δεν έχουν να φάνε, ποδόσφαιρο θα παίζανε και έγραψε απλά και λακωνικά ΜΗΔΕΝ και αποφοίτησε με άριστα και τρία θαυμαστικά στο απολυτήριο...
Φιλόδοξος, με συλλογή από τίτλους που θα ζήλευαν πολλοί ποδοσφαιριστές, κατάφερε να είναι βασικός στους δυο τελευταίους τίτλους της ασπρόμαυρης ομάδας και όντας χορτάτος, κατάφερε να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα τελειώνοντας την καριέρα του στην ομάδα που αγάπησε ως βετεράνος. Ποδοσφαιριστής της χρονιάς του 1995 και κάτοχος του Νοκτορά του έπους της Πορτογαλίας.
Όσο νευρικός ήταν στο παιχνίδι του, τόσο νηφάλιος είναι στα νέα του καθήκοντα πολύ διαβασμένος, παρακολουθεί και δέχεται πολλές πληροφορίες καθημερινά για παίκτες και για ζώα.
Έχει το μάτι όταν είναι να δει το ταλέντο και για καλό παίκτη, που έχει σημειώσει παρατηρήσεις στο μπλοκάκι του, δεν πρόκειται να του βγάλεις κουβέντα ούτε στον καφέ.
Ο νέος τεχνικός διευθυντής είναι ένας εκ των επτά που ήταν υπέροχοι. Έχει εντολή να συνεχίσει το πλάνο που καταστρώθηκε σε γνωστό Μακεδονικό αεροδρόμιο με τον κωδικό REVOLUTION και που αισίως διανύουμε την πέμπτη του χρονιά.

Η δεύτερη προσθήκη του Μπρίζα στον αγωνιστικό σχεδιασμό ήταν να βρει τον καλύτερο τιμονιέρη μετά την φυγή του Ρουμάνου γονδολιέρη. Μέρα και νύχτα έσπαζε το κεφάλι του να βρει τον καλύτερο μα ήταν αδύνατο να καταλήξει ώσπου αποφάσισε να ζητήσει την βοήθεια του μαντείου της Δωδώνης .

Ο χρησμός που έδωσε η ιέρεια λακωνικός όπως άρμοζε έλεγε....«ΤΙ ΔΩΝΗΣ ΤΙ ΔΩΔΩΝΗΣ».....
Ο Ζήσης έφυγε ικανοποιημένος είχε βρει αυτόν που ζητούσε: ήταν ο Γιώργος το τρένο Δώνης.

Το τρένο, όχι ιδιαίτερα ψηλός, λίγο μελαψός ,ντόπιο Σαλλονικιό ΠΑΟΚΙ από μικρός, πρώην ποδοσφαιριστής με το χάρισμα του γοργοπόδαρου, υιός του Θεού Ερμή, όταν αυτός κοιμήθηκε με την Ιέρεια του Μαντείου.
Ήταν μερικές φόρες τόσο γρήγορος που ένα βράδυ έκλεψε την Θεά Νίκη και τον κυνηγούσαν κάτι ντοπαρισμένοι Ολλανδοί μη μπορώντας να τον σταματήσουν. Ταιριάζει πολύ με τον ΓΧ μιας και οι δυο έχουν πολλές παραστάσεις από την Γηραιά Αλβιόνα. Φιλόδοξος και απαιτητικός, συμφώνησε με τον Πρόεδρο και δώσανε τα χέρια...η προετοιμασία είχε αρχίσει με τα βατράχια να επαναλαμβάνουν τα λόγια του καραβανά Πάμπλο.

Ολαρία ολαρά, με σουραύλια και βιολιά
θα βρεθούμε όλοι μαζί στο πανηγύρι, θα 'ναι όλη η παλιά μας συντροφιά
και θα πιούμε από το ίδιο το ποτήρι και την πιο πικρή γουλιά....

Στην Χαώδη αγορά του, Τζέφρη Παπαντρέου Μοδιάνο, Μέγα κωλό Ευεργέτη, που δώρισε μια χώρα ολόκληρη τζάμπα λες και ήταν δικιά του, πωλούνταν όλα τα αγαθά χωρίς νόμους, χωρίς ντροπή χωρίς ιερά και όσια, φώναξε ο ντελάλης .....

Τέλι τέλι τέλι .... κάλπικε ντουνιά
σ έμαθα εντέλει δε με ρίχνεις πια
Σ έμαθα εντέλει δε με ρίχνεις πια
Τούτη η γη σου θέλει σπίρτο και φωτιά...

και η συνεδρίαση άρχισε.

Εκεί λοιπόν όλες οι ομάδες εκθέτουν τα φρούτα τους, άλλες πωλούντο ολόκληρες, άλλες δανείζονται, άλλες κλείνουν το μαγαζί γιατί δεν αντέχουν και άλλες το συντηρούν γιατί κάνουν χάρες στο παιχνίδι με τα στοιχήματα.
Ο Μπρίζας γνωστός για το νευρικό του παιχνίδι είναι πράος και λίγο νωχελικός δυσανασχετεί που ακούγονται κάτι περίεργες απόψεις για ξεπούλημα, λαμογιές και πουστιές. Είναι πολύ διστακτικός, αλλά συνάμα έτοιμος και με πλάνο για το πώς πρέπει να γίνουν οι επισκευές. Γνωρίζει ότι αν καταφέρει να κρατηθεί η ίδια συνταγή μέχρι του χρόνου έχει καλές πιθανότητες να δει φως στους καλοκαιρινούς ομίλους αν και μόνο η τύχη δεν φτάνει μερικές φορές.

Το πρωί εμφανίστηκαν περαστικοί κάτι Γερμανοί αρχαιολόγοι του ποδοσφαίρου, με στολή και κράνος που στη θήκη του όπλου είχαν τα Ευρώ, να κοιτούν τα πανέρια με τα σταφύλια με περιέργεια και θαυμασμό, ρώτησαν ποια ποικιλία είναι αυτή και ο Μπρίζας τους απαντά ότι είναι από τα Πιέρια όρη, η ποικιλία λέγετε Σταφυλίτης και αυτοί τότε, παρασυρόμενοι από τον Θεό Βάκχο νόμιζαν ότι είναι τσάμπα, έτσι πήγαν να τον αρπάξουν και να φύγουν χωρίς να πληρώσουν.

Ευτυχώς που όλοι οι αχθοφόροι γύρο από το μαγαζί είναι ΠΑΟΚ και μόλις άκουσαν το Μαναβίστικο ρητό «τι τους κοιτάτε ρε... βαράτε τους»... πέσαν οι ψιλές. Οι Νεάντερταλ κατάλαβαν το λάθος τους, επανόρθωσαν πληρώνοντας μετρητά με το εμπόρευμα να παραμένει για ένα χρόνο ακόμα στις αποθήκες και αφού πρώτα ταπεινά υπέβαλαν τις συγνώμες τους είπαν με την βαριά βαρβαρική προφορά τους...

Με φέρανε και μου 'πανε
ποτέ μιλιά μη βγάλω
πως είναι που γεννήθηκα
προνόμιο μεγάλο..

Εκείνη την μέρα λοιπόν στο μαγαζί της Τούμπας ξαναεμφανιστήκαν δυο αγοραστές από τα παλιά, ένας από την μπροστινή πόρτα μαυρισμένος από τα μπάνια, με τρόπους, με φωτογράφους, με φίλους νομικούς, με ντολάρια στις τσέπες και ο άλλος από την πίσω πόρτα με καπνά, χαβιάρια και ρούβλια.

Τον έναν τον έλεγαν Γιαννούλη Σαμπάνι Καμπάνι πασίγνωστος πλοιοκτήτης και πατέρας της μουσικής Σάμπα. Προς τιμήν του το υπουργείο πολιτισμού της Βραζιλίας έστησε ένα τεράστιο άγαλμα σε ένα λόφο έξω από το Ρίο του Τζανέρο που τον δείχνει ως αρχαίο Έλλην με γένια, να φορά χιτώνα κοιτώντας την θάλασσα, έχοντας τα χέρια του ανοιχτά σαν να είναι έτοιμος να τους αγκαλιάσει .

Ήταν την δεκαετία του ΄60 όταν, κατά την διάρκεια της αποκριάς όπου όλες τις φυλές της Γης μαζεύονται στην Μακρινή Βραζιλία για να γιορτάσουν τον ερώτα καρνάβαλο, ο δικός σου είχε υψώσει στον ιστό της ασπρόμαυρης θαλαμηγού την σημαία με τον δικέφαλο μέσα στον κόλπο του Ρίου, το Μαρακανού. Ένας άραβας που βρέθηκε παραδίπλα του, τόλμησε να τον ειρωνευτεί λέγοντας του ότι δεν υπάρχει πιο άγνωστο σωμάτιο στον κόσμο από το δικό του και καλά θα έκανε να την κατέβαζε. Ο Γιαννούλας τότε είπε να κεράσουν στην υγειά του ΠΑΟΚ όλο το πλήθος στην παραλία με σαμπάνια και ο κόσμος τραγουδούσε το «Παοκάρα είμαι χάλια βλέπω έναν αετό με δυο κεφάλια» στα βραζιλιάνικα και χόρευε με την σαμπάνια στο χέρι, εξ ου και ο χορός Sampa. Προς τιμήν του επίσης οι βραζιλιάνοι δίνουν στα παιδιά τους ελληνικά ονόματα όπως Σώκρατες, Έκτωρ, Κορίνθιο και πολλά άλλα.

Από τον τρόπο που μιλάει καταλαβαίνεις ότι ο άνθρωπος δεν είναι στα καλά του παρά την μεγάλη φήμη του, κοσμογυρισμένος και με εμφάνιση που μας παραπέμπει στο Marin ατελιέ του Γκοτιέ παρότι το μουστάκι του είναι λίγο παχύ. Εντύπωση προκαλούν οι ψίθυροι που ακούγονται ότι φορά περούκα γιατί η περίεργη κόμη του λέγετε ότι κόστισε ένα κάρο τρίχες.

-Αποφασισμένος, του λέει του Μπρίζα... «εγώ το πλοίο το θέλω!» «Εάν το θέλεις» του απαντά ο πρόεδρος με σεβασμό, «πρέπει να κάνεις στην βουλή των Πιστών μια επίδειξη του πλούτου σου, ας πούμε 5 μύρια». Άμεσα ο καπετάνιος προσβεβλημένος βάζει το χέρι στην τσέπη και από μια τρύπα του παντελονιού του, δείχνει τα δύο του δικέφαλα αρχίδια λέγοντας του με ρυθμό....

Με μπουζούκια, μπαγλαμάδες
τρέλαναν τους σατανάδες
Κι από κέφι ζαλισμένοι
χόρευαν οι κολασμένοι....,

Μην μπορώντας πλέον να αρνηθεί το νόημα των λόγων του ο Μπρίζας του δίνει το οκ για να παρουσιάσει το πλάνο του στον Αρχιερέα των Πιστών γνωστό για την Κατσαρή σκέψη του. Ο Κατσαρός του είπε του Καμπάνι ότι θα του τηλεφωνήσει με την πρώτη ευκαιρία αλλά από ότι φαίνετε δεν έχει διάθεση να το κάνει.

-Τον άλλον τον έλεγαν Γιαννάκο Σαββίδη. Ήταν μαθητής στη Ρώσικη Δουμά του Βλαδίμηρου που διδάσκει διεθνείς σχέσεις. Είναι γνωστό τις πάσης ότι ο Μέγας Πουτινιάς ήταν αυτός που τον βάφτισε ως ο Ιβάν, ο Υπερπόντιος, επειδή η διδακτορική του διατριβή είχε θέμα την πρώτη εξαγωγή Χαβιάρι εκτός του ηλιακού μας συστήματος. Όταν ο σοφός τον ρώτησε πως τα κατάφερε αυτός του απάντησε ότι ήρθε σε επαφή με έναν πόντιο από άλλο πλανήτη την ώρα που τραγουδούσε φωνακτά..

Γεννήθηκα στην Κιβωτό
εννιά και δεκατρία
την ώρα που οι πλανήτες μου
βαράγαν μαλακία...

Αποφοίτησε με βαθμό άριστα και είναι ιδιοκτήτης μιάς από τις μεγαλύτερες εταιρείες καπνού, είναι Πόντιος εξ αίματος και κατέχει ως πρίγκιπας του Ροστόφ καμιά 20αριά πυρηνικές κεφαλές κρυμμένες κάπου μέσα στην μεγαλύτερη και πιο πλούσια χώρα της Γης.
Αυτός πλησίασε τον Μπρίζα άφοβα και τραγουδώντας του

Στα πανηγύρια , αχ , γυρίζει
κίτρο και πεύκο , ωχ , μυρίζει.
Το όνομα του ξέχασε
τα σύνορα ξεπέρασε
μα εμένα λαχταρά
κι εδώ ξαναγυρνά.

τον ρωτά. «Τι πρέπει να κάνω για να πάρω το καράβι;»

Η προεδράρα, ενώ ήταν έτοιμος να του πει τα ίδια που είχε πει και στον άλλον υποψήφιο, βλέπει με την άκρη του ματιού του το χρυσό δόντι, δείγμα του πλούτου να γυαλίζει στο χαμόγελο του Ιβάν και του λέει στα γρήγορα και σιγανά ότι ένα άτοκο δάνειο 2 εκατομμυρίων ευρώ θα ήταν μια καλή αρχή για να δει τον Κατσαρό, κατόπιν θα πρέπει να καταθέσει κοντά στα είκοσι ευρωπαϊκά εκατομμύρια για να κάνει δικό του το ασπρόμαυρο σκαρί και αφού δώκανε τα χέρια χόρεψαν τον Μέγα Πυρρίχιο χορό λαλώντας το γνωστό άσμα...

Μη φοβάσαι και προχώρα είμαι εγώ στο πλάι σου
Στη ζωή στην ανηφόρα και στο προσκεφάλι σου
Παίρνω πάνω μου τα βάρη που η ζωή σου φόρτωσε
Γίνε πάλι παλικάρι ξέχνα ποιος σε πρόδωσε...

Ο πάμπλουτος, βαθυστόχαστος, λιγομίλητος Πόντιος με την μεγάλη καρδιά, τόσο μεγάλη που πριν μερικά χρόνια, με πονηρία και τόλμη, στην μακρινή Τραπεζούντια την ημέρα της γιορτής της Κυράς μας Σουμελά, άρπαξε τα κεριά από τα χέρια του τούρκου και τα άναψε κάνοντας τον σταυρό του, αγνοώντας τους κανόνες του σαβουάρ βούρ των Οθωμανών επιδεικτικά. Έτσι με τον ίδιο τρόπο δεν θα μπορούσε να μην κάνει και το νέο του ξεκίνημα στην Πατρίδα των γονιών του, τον Άγιο Δεκαπενταύγουστο .

Την ημέρα που παρουσιάζονται οι μεγαλύτερες πωλήσεις του εθνικού μας προϊόντος, του Φραπέ, εξέδωσε χαρμόσυνο τηλεγράφημα προς όλο τον πλανήτη ότι είναι ο νέος ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ.
Άπαντες είπαν ότι είναι ψέματα ότι δεν μπορεί ο μΠαοκ να έχει ιδιοκτήτη, να έχει πρόγραμμα, να έχει στόχους, να έχει δύναμη....Σαν άπιστοι Θωμάδες ζήτησαν να τους δώσει μια συνέντευξη με αποδείξεις που να ακουστούν όμορφα στα αυτιά τους, μην τους χαλάσουν βλέπετε την χαλαρή συνήθεια του κρίνω και λογοκρίνω εκ του ασφαλούς.

Όταν εμφανίστηκαν τα χρήματα τότε μιλούσαν για θαύμα και άπαντες έλεγαν ότι Μεσσίας και Μέσι μαζί στην Τούμπα και άλλα πολλά τρελά και ύποπτα. Βλέπετε είχαν καιρό να ακούσουν ότι ο ΠΑΟΚ δεν θα χρεωστάει πλέον, ότι ίσως ένα καινούργιο γήπεδο είναι μέσα στις δυνατότητες του, ότι οι Μεγάλες χορηγίες δεν έρχονται όταν ξεπουλάς αλλά παρά μόνο όταν μοσχοπουλάς και τέλος ότι ο κακός Παοκτσής δεν είναι εκείνος που είναι στην φυλακή αλλά εκείνος που παραβαίνει τους κανόνες της φιλοξενίας μέσα στον Ναό της Τούμπας και στερεί την ομάδα από τον φίλαθλο όπως στερείς την μάνα από το παιδί που κλαίγοντας με αναφιλητά ψέλνει....

Ρημαδιό ζωή και σπίτι
απ' τα χούγια σου αλήτη
που μετράς το αντριλίκι
με βρισιές .....
Μη βροντοχτυπάς τα ζάρια
όσοι είναι παλικάρια
τη ζωή τους την περνούν στις σκαλωσιές ...

Το επιτελείο του αποτελείται από την Νέα γενιά των γιάπηδων της Ρωσίας μόνο που αυτοί δεν έχουν χάσει τον θεό τους.
Γεμάτος από κρυφά δωράκια, κάθε φορά που βρίσκεται στην δύσκολη, πετά και έναν άσσο πάνω στο τραπέζι, όπως την μέρα της μεγάλης υπογραφής που ζαλίστηκε από τα νούμερα, διέκρινε τον Κατσαρό ευτυχισμένο, έτοιμο να τον δαγκάσει και εμφάνισε την Οικονόμεβα Μαρία για να καθαρίσει τα σκατά από τα λεφτά.

Η ευκολία που μεταπηδούσε στον λόγο του ανάμεσα σε 3 γλώσσες τρέλανε ακόμα και τους γνωστούς φιλοσόφους τις θύρας 5 - 6 και 8, το πάθος ,η δύναμη και η σταθερότητα της φωνής του τους σοφούς της θύρας 4 και το βάθος της τσέπης του τους εφόρους της θύρας 1- 2 και 3.Οι προνομιούχοι της θύρας 7 προτίμησαν την αναμετάδοση από το διαδίκτυο.
Όλοι τουμπεκιαστήκαν όταν τους υπενθύμισε το σοβιετικό πλάνο διακυβέρνησης του πλανήτη με σύγχρονες αναβαθμίσεις της εποχής και έκλεισε την ομιλία του με νόημα ...

Στο ρωμαίικο τραγούδι
κάηκε το πελεκούδι
Κι όλοι φώναζαν αράδα
να μας ζήσει η Ελλάδα

Όλοι θα θυμούνται την βραδιά εκείνη διότι, μετά από πολλά χρόνια δεν θα κοιμόντουσαν παρέα με τη μιζέρια και τη φτώχια που άλλοτε σαν εφιάλτης και άλλοτε σαν ενοχή, διατάραζε την αρμονία του ύπνου τους. Όλοι πλέον δεν ασχολούνται με τα χρήματα, τις τράπεζες, τις εφορίες στο βάθος του μυαλού τους έχουν μόνο τις Κυριακές και χαίρονται γιατί όπως λέει και ο ποιητής ...

Όλες του κόσμου οι Κυριακές λάμπουν στο πρόσωπο σου....

Ακούνε λοιπόν από το ραδιόφωνο την αναμετάδοση:

Κυριακή 4 11 2012

Γήπεδο νέας Σμύρνης Αττικής

Στο αέρα ακούγετε το σύνθημα οχετός κατά της κίτρινης φυλής

ΟΕ ΟΕΟ ΟΕΟ ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ ΑΡΕΙΑΝΑ ΕΙΣΤΕ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ
ΑΡΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ Η Β ΕΘΝΙΚΗ ΡΩΤΑΕΙ ΚΑΙ ΑΝΗΣΥΧΕΙ
Η ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ ΚΙ Η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΤΕΤΟΙΟ ΠΕΛΑΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΞΑΝΑΒΡΕΙ
ΟΕ ΟΕΟ ΟΕΟ ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ ΑΡΕΙΑΝΑ ΕΙΣΤΕ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ
ΣΕ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΣΚΟΥΛΗΚΙ ΣΕ ΛΕΝΕ ΕΡΠΕΤΟ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΑΠΑΣ ΑΦΕΝΤΙΚΟ
ΟΛΟ ΚΙ ΟΛΟ ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ ΕΝΑ ΜΠΑΡΑΖ
ΟΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΓΑΜΑΣ

ΟΕ ΟΕΟ ΟΕΟ ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ ΑΡΕΙΑΝΑ ΕΙΣΤΕ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ

«....Βρισκόμαστε στο ενενηκοστό και τελευταίο λεπτό του παιχνιδιού αγαπητοί ακροατές με το σκορ να παραμένει στο μηδέν-μηδέν και ο πανύψηλος γορίλας Χακόμπα παρατηρείται με κίτρινη κάρτα για καθυστέρηση από τον Διαιτητή ΑΜΕΡΟΛΥΠΤΟ από την Λήμνο και δεν αντιλαμβάνεται την κίνηση με την ταχύτητα του ήχου της Σάλπιγγας που είναι μόνος του απέναντι στη εστία και δίνει συνέχεια με τα πόδια στο τελευταίο Κατσίκι αμυντικό της ομάδας..».

«...Αυτός σηκώνοντας το κεφάλι του αντικρίζει δίπλα του τον συμπαίκτη του Μαύρο Κούμαρο νόθο τέκνο του Θεού των Ιθαγενών, Ταρζάν, έτοιμο να τον φάει και πανικοβάλετε, στρέφει την μέση του προς τον νεαρό Κάτσε Καλά και με μια γρήγορη προέκταση του μηρού, του κατεβάζει την μπάλα αποφεύγοντας το ασφυκτικό μαρκάρισμα των επιθετικών...»

«...Αυτός με την σειρά του γρήγορα και άμεσα την παραδίδει στον βετεράνο Πάμπλο υπακούοντας στην κραυγή του Δώνη που ακούγετε σε όλη την μικρασιατική ένδοξη γη ΔΩΣΕΕ!!»

«...Ο Βετεράνος, που συγκέντρωσε όλη την δύναμη κάθε ίνας του κορμιού του για να ανασηκωθεί και να σπρώξει σύμφωνα με το ρυθμό την ομάδα, έχει αντιληφτεί το λάθος των αμυντικών της Ιωνίας που γέρνουν όλοι αριστερά και αλλάζει με την μια πλευρά στο γήπεδο, στρώνοντας την μπάλα με τέτοια μαεστρία στον αναστημένο ρουμάνο Λάζαρο που έχει καταλάβει τι παιχνίδι παίζεται ...»

«...Αφού τριπλάρει μια προς τα δεξιά και μια προς τα αριστερά τον φρουρό του, αντέχει διαδοχικά δυο κλωτσίδια, μια κουτουλιά και ένα μπουκάλι από την κερκίδα των αντιπάλων, ακούει από το στόμα του κορακιού ΠΑΙΖΕΤΑΙ προχωρά μαρκαρισμένος κάθετα πέντε μέτρα ακόμα και έχοντας καρφωμένο ανάμεσα στα πλευρά του το Ιωνικό κοπίδι, λίγο πριν ξεψυχήσει, δίνει δεξιά στον βαλκάνιο Βραζιλιάνο εμΕΤΌ...».

«...Αυτός με την σιγουριά που τον διακρίνει τρέχει παράλληλα με την γραμμή του άουτ, λίγο πάνω από το κέντρο του γηπέδου, δέκα μέτρα ακόμα, κόβει ξαφνικά και αναίτια ταχύτητα και γλιστρώντας πάνω στην γραμμή από τα υγρά της χολής των Πανιωνίων φιλάθλων, καταφέρνει να επιστρέψει την μπάλα στον παίχτη που φωσφορίζει πάνω στη χλόη, τον περιβόητο Φωτάκι που στέκει 10 μέτρα έξω από την αντίπαλη μεγάλη περιοχή...»

«..Αμέσως έχοντας δει στα αριστερά να ρέει σαν το ποτάμι ο Σταφυλίτης είχε την φαεινή ιδέα να του την δώσει χαμηλά και γρήγορα μπας και σεντράρει, πράγμα που ο μικρός σαν ρόγα από τσαμπί δεν κάνει, γιατί ο καταϊδρωμένος Βετεράνος του λέει στα αρχαία την πιο γνωστή έκφραση ΟΥ ΜΑΛΑΚΙΣΤΕΙΣ και δέχεται την πάσα κάνοντας παράλληλα κίνηση κάθετα προς το κόρνερ..».

«..Όλοι στον πάγκο κρατάνε την ανάσα τους γιατί βλέπουν ότι 5 αμυντικοί τρέχουν πάνω στην μπάλα ή τα πόδια του Παμπλίτο κλείνοντας το οπτικό πεδίο του φωνάζοντας Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ. Κανονικά, αυτή η πολεμική κραυγή θα ήταν αρκετή για να τα χάσει ένας κοινός θνητός όχι όμως ένας Βετεράνος αθλητής πολέμων, γιατί έχει καταλάβει ότι εκείνη την στιγμή ο Κάτσε Καλά έχοντας διασχίσει σαν μαραθωνοδρόμος από μέσα αριστερά το γήπεδο φτάνει, δημιουργώντας το περιβόητο γλυκό τρυγονάκι πανοράματος που τόσο έχει αδυναμία, 3 μέτρα έξω από την μεγάλη περιοχή και με μια πάσα με το τακούνι που μοιάζει να έχει την χάρη του Μέγα Ελληνορώσου χορογράφου Βάσια δέχεται την μπάλα αφήνοντας τους αντίπαλους μέσους παξιμάδι...»

«..Ταυτόχρονα ο Κλάους παρακολουθώντας την κίνηση της Σάλπιγγας να συμπαρασύρει 3 αμυντικούς στο πρώτο δοκάρι, αποφασίζει να κινηθεί στα μουλωχτά στο δεύτερο, έχοντας τον νου του στο μαύρο κοράκι που τον παρακολουθεί, μην του σφυρίξει οφ σάιντ..».

«..Ο Σταφυλίτης δεχόμενος το τόπι από τον Κάτσε Καλά, ψυχρά και χαλαρά, αποφασίζει να σεντράρει στο πρώτο όπου κινείται η Κοντή Σάλπιγγα έτοιμη να τρυπήσει τα αυτά του αντίπαλου τερματοφύλακα, όταν δέχεται ένα τιτίβισμα από το φιλαράκι του και φανατικό φόλοουερ Κλάους που του λέει ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΚΑΦΕ ΤΩΡΑ και αστραπιαία με γνώμονα και διαβήτη χαράσσει νέα πορεία και σαν τον Παλίμψηστο Αρχιμήδη ελευθερώνει την πύρινη σφαίρα όπως αυτός έκανε ενάντια στο στόλο των ρωμαίων...»

«...Η μπάλα τότε διαγράφει μια τροχιά με τέτοια αρμονία που αρχίζοντας να κατεβαίνει, αλλάζει χρώμα και επειδή ασκούνται πάνω της οι νόμοι της φύσης, είναι έτοιμη να ξεφουσκώσει.

«..Η γραμμή της ένδοξης Ιωνικής άμυνας δεν υπάρχει πια, η πειθαρχεία της μπροστινής σειράς έχει σπάσει στα δυο και το θέατρο του τρόμου κάνει την εμφάνιση στα πρόσωπα των τελευταίων αμυντικών. Οι μελλοθάνατοι, έχοντας αποδεχτεί την μοίρα τους και αναζητώντας τον ένδοξο θάνατο που θα τους οδηγήσει στα Ηλύσια πεδία, παίζουν το τελευταίο χαρτί που τους έχει απομείνει. Δύο κραυγές σαν διαταγή ακούγονταν από το στόμα του αρχηγού τους ....ΑΝΑΣΥΝΤΑΧΤΕΙΤΕ-ΑΝΑΣΥΝΤΑΧΤΕΙΤΕ και μέσα σε ένα καρδιοχτύπι, σορτσάκια φανέλες, κάλτσες, ιδρωτίλα, κάτουρα, ακαθαρσίες, αίματα, διαμελισμένα μέλη, γάντια, σφυρίχτρες, σημαιάκια, επόπτες, παρατηρητές, αθλητικοί δικαστές, μάνατζερ προποτζίδες, μπούκερ, στοιβαγμένα άψυχα σώματα και ιδέες κρεμασμένες στα δοκάρια, μπλοκάρουν πάνω στην γραμμή την εστία, κρύβοντας από τον επιθετικό του ΠΑΟΚ οποιοδήποτε λάκτισμα για γκολ. Σταματά η καρδία σου αγαπητοί φίλαθλοι βλέποντας το ηρωισμό τους...»

«...Είναι κάποιες στιγμές που ο εγκέφαλος του Κλάους, επειδή έχει την Χάρη να λειτουργεί σε μια άλλη διάσταση, αποφασίζει κάνοντας ένα επιτόπιο άλμα κοιτώντας κατάματα στην κερκίδα τους Θεατές, να γυρίσει αντίθετα το κορμί του στον αέρα καταφέρνοντας να βρει με δύναμη την πουτάνα μπάλα με το μυτάκι του παπουτσιού σκάβοντας την με ανάποδα αριστερά φάλτσα όπως ακριβώς χτυπάς με την στέκα του μπιλιάρδου την μπίλια και διαγράφοντας μια ελλειπτική τρίσποντη τροχιά κτυπάει δις στην γωνία των δοκαριών και καταλήγει αγαπητοί ακροατές στα δίχτυα του ανήμπορου να αντιδράσει Πανιώνιου οστεοφύλακα.....»

Μια μάχη είχε κερδηθεί....

Συνεχίζεται...