Ένα τατουάζ και μία ιστορία πολύ… ΠΑΟΚ

Ο Γιάννης είναι ένας απλός φίλαθλος του ΠΑΟΚ. Πιστός στον ΠΑΟΚ, κάτοχος διαρκείας τα τέσσερα τελευταία χρόνια στο «Παλατάκι» και η σημερινή του παρουσία στο PAOK Sports Arena θα μπορούσε να είναι μία απλή επίσκεψη ενός φίλου του ΠΑΟΚ.
Ένα τατουάζ και μία ιστορία πολύ… ΠΑΟΚ

Δεν ήταν όμως... Ο λόγος; Ένα πολύ ιδιαίτερο τατουάζ, το οποίο έγινε θέμα συζήτησης σε εφημερίδες και διαδίκτυο πριν από έναν μήνα και η συνάντησή του με τον πρόεδρο της ΚΑΕ ΠΑΟΚ Μπάνε Πρέλεβιτς, μία πολύ χαρακτηριστική φωτογραφία του οποίου «χτύπησε» στο μηρό το δεξιού αριστερού του ποδιού!

Και όμως, η στιγμή που ο Μπάνε Πρέλεβιτς γονατισμένος στο παρκέ του γηπέδου της Ναντ, αμέσως μετά την λήξη του χαμένου τελικού με τη Ρεάλ, το Μάρτιο του 1992, η οποία και αποτυπώθηκε σε ένα πολύ χαρακτηριστικό φωτογραφικό στιγμιότυπο, αποτυπώθηκε και σε ένα πολύ εντυπωσιακό τατουάζ, που έκανε ο Γιάννης. Ήταν μόλις 9 ετών όταν ο Πρέλεβιτς έκλαιγε γοερά στο «Παλιέ ντε Μπολιέ», αλλά ακόμη και τώρα θυμάται ότι: «είχα πάει για ύπνο εκείνο το βράδυ κλαίγοντας. Όπως ο Μπάνε.... Την χρονιά του πρωταθλήματος είχα δει το πρώτο μου παιχνίδι μπάσκετ, ήταν ένας αγώνας με το Παγκράτι στο Παλέ. Έτσι ήμασταν πάντα. Κοντά στις μεγάλες μας στιγμές και τις επιτυχίες, είχαμε και μεγάλες πίκρες και απογοητεύσεις...»

Ο Γιάννης δεν πέρασε σήμερα από το «Παλατάκι» για να κάνει επίδειξη της αγάπης του για τον ΠΑΟΚ. Ούτε καν για να επιδείξει το τατουάζ του, που ξεκίνησε από ένα ποστάρισμα στη σελίδα «paokbasketballretro» και έκανε το γύρο του διαδικτύου. Συναντήθηκε με τον Μπάνε Πρέλεβιτς, συνομίλησε μαζί του και έφυγε έχοντας πλουτίσει την συλλογή του. Μία φωτογραφία με τον Μπάνε, αλλά και ένα αυτόγραφό του, πάνω σε μία τσάντα και δίπλα σε μία κονκάρδα που απέκτησε πριν από 20 χρόνια και συνεχίζει να διατηρεί με προσοχή. Οι συλλέκτες γνωρίζουν καλά...

Μιλώντας στο paokbc.gr ο Γιάννης εξήγησε πως ακριβώς οδηγήθηκε στην απόφαση να κάνει το συγκεκριμένο τατουάζ... «Ήθελα καιρό να κάνω ένα τατουάζ με τον Μπάνε και στο μυαλό μου είχα τρεις συγκεκριμένα στιγμιότυπα. Εκείνο με τα χέρια ψηλά και τις γροθιές σφιγμένες να αποχωρεί από το ΣΕΦ μετά τη νίκη μας με 77-76 επί του Ολυμπιακού στην πρεμιέρα της σεζόν 1995-96, την πανηγυρική αμέσως μετά το τρίποντο που πέτυχε από το κέντρο στο παιχνίδι με τον Άρη στο 99-96 και αυτήν που τελικά έκανα από τον τελικό της Ναντ. Ο μπασκετικός ΠΑΟΚ είναι αυτή η φωτογραφία. Πολλές πίκρες, αλλά εμείς συνεχίζουμε. Για μένα είναι η πιο εμβληματική φωτογραφία για το μπάσκετ του ΠΑΟΚ. Το τατουάζ το έκανα μάλιστα στις 29/12, την επομένη του αγώνα με τον Φάρο. Τότε είχε κλειστεί το ραντεβού και τελικά, παρά την πίκρα δεν το ανέλαβα, αλλά το έκανα κι ας χρειάστηκαν περίπου τρεις ώρες δικής μου υπομονής και προσεκτικής δουλειάς από τον Γιάννη Άγιο από το στούντιο Tattooligans».

Διαβάστε ακόμη...